เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 503

สรุปบท บทที่503 รังแกพวกนาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

บทที่503 รังแกพวกนาย – ตอนที่ต้องอ่านของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

ตอนนี้ของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่503 รังแกพวกนาย จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

น้ำเสียงของถังเฉานิ่งสงบ แต่กลับเหมือนดั่งสายฟ้าที่เสียงดังระเบิดอยู่ข้างหูของทุกคน

เริ่นจวินตงตะลึง

หงเทียนหยาตะลึง

ยอดฝีมือทั้งหมดของสมาคมการต่อสู้เจียงเฉิงล้วนตะลึง

แม้แต่เย่หรูอี้เองก็มองถังเฉาด้วยสีหน้าซับซ้อน

ถึงแม้พวกเขาจะเป็นศัตรูกันและกัน ถึงแม้เธอจะคอยไปสะกิดขีดจำกัดของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่เมื่อเธอลำบาก ถังเฉาก็จะช่วยเหลือ

เพราะว่าจิตใจของทั้งสองนั้นเชื่อมกัน

มีเพียงแค่อีกฝ่ายที่สามารถทำร้ายอีกฝ่ายได้

คนอื่น ห้าม

หลังจากความเงียบ หงเทียนหยาและสมาชิกทุกคนในสมาคมการต่อสู้มีสีหน้าโมโหปรากฏขึ้น พวกเขาถูกรุกล้ำ

“แกมันตัวอะไรถึงกล้าบอกว่าพวกฉันเป็นพวกหมาพวกแมว?”

“พวกฉันเป็นหมาเป็นแมว แล้วนายเป็นอะไร? มดบนพื้น? แพลงก์ตอนในน้ำ?”

“เด็กน้อยไม่รู้อะไร พูดจาอวดเก่ง!”

สมาชิกทุกคนของสมาคมการต่อสู้เจียงเฉิงต่างก็ส่งเสียงอย่างโมโห บนใบหน้าของทุกคนแสดงถึงความโกรธ

หงเทียนหยาไม่อยากปล่อยถังเฉาไปเลยสักนิด “ใจกล้ามากจริงๆ ถึงได้กล้าพูดว่างานประชุมแดนเหนือที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นเรื่องเด็กเล่นของเด็กน้อย นายกำลังไม่ให้ความเคารพต่อผู้นำแดนตะวันตกท่านมู่ตงเฟิง!”

เมื่อได้ฟังคำพูดของถังเฉา แม้แต่เย่อู๋เหินที่อยู่ด้านหลังเย่หรูอี้เองก็ส่ายหัว

การประเมินในใจที่มีต่อถังเฉาลดลงไปไม่น้อย

เขาผิดหวังมาก

คุณหนูไปชอบผู้ชายที่พูดไม่คิดแบบนี้เนี่ยนะ

เป็นคนโง่ชัดๆ!

เย่อู๋เหินรู้ดีว่าเพียงแค่คำนี้ของถังเฉา ก็คือการให้คำว่า “ดูถูกนักบู๊ทั่วโลก” ใส่ตัวเขาก็ไม่มากเกินไป

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ ใบหน้าของเริ่นจวินตงเองก็ยิ้มเย็นชา

พอดีเลย เขาเองก็มีเรื่องอยากจะคิดบัญชีกับถังเฉา

ถ้าหากถังเฉาเป็นนักบู๊ตัวแทนของตระกูลเย่ เขาก็ลงมือไม่ค่อยสะดวก

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน มีสมาคมการต่อสู้เจียงเฉิงหนุนหลัง เย่หรูอี้เองก็หมดอำนาจแล้ว เป็นเพียงเสือแค่เปลือก จะสามารถปกป้องถังเฉาได้ยังไง?

“ทุกคนคงไม่รู้ว่า คนๆนี้ไม่เพียงแต่มีปัญหากับหัวหน้าหงของสมาคมการต่อสู้เจียงเฉิงเท่านั้น แม้แต่สมาคมการค้าเจียงผิงของผม เขาก็ไม่วางไว้ในสายตา!”

เริ่นจวินตงชี้ไปที่ถังเฉา พูดอย่างเย็นชา

“โอ๊ะ? เขาไม่วางประธานเริ่นไว้ในสายตายังไงครับ?”

สีหน้าหงเทียนหยามีความตกใจ แต่ที่มีมากกว่าคือสมน้ำหน้า

สมาคมการต่อสู้ของเขาและสมาคมการค้าเจียงผิงกดดันพร้อมกัน เขารับไม่ไหวอยู่แล้ว จะต้องชดใช้ต่อการพูดไม่คิดของเขา!

เริ่นจวินตงยิ้มเย็นชาพูดว่า “สมาคมการค้าเจียงผิงของผมมาสนับสนุนจวี้เฟิงกรุ๊ปด้วยความหวังดี แต่ไม่คิดเลยว่าเขากลับไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ไม่เพียงแต่ให้ลูกน้องหูอีซาน ไล่สมาชิกสมาคมการค้าเจียงผิงของผมออกจากคณะกรรมการบริษัท แล้วยังทำให้ผมเสียสมาชิกสองคนคือหวังเต๋อหลงและสวีโยว่เหนียนพอดีเลย พวกเรามาคิดบัญชีพร้อมกันทีเดียว!”

”อะไรนะ?ใจกล้าขนาดนี้เชียว!”

สีหน้าหงเทียนหยาเต็มไปด้วยความตกใจ อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองถังเฉา

มีปัญหากับสมาคมการค้าเจียงผิง แต่จวี้เฟิงกรุ๊ปและลี่จิงกรุ๊ปสาขาเจียงเฉิงภายใต้ในนามของเขายังไม่ล้มละลาย?

นี่มันปาฏิหาริย์มาก!

ทันใดนั้น หงเทียนหยาเหมือนว่าจะนึกอะไรขึ้นได้อีก ถามว่า “หูอีซาน เป็นคนตระกูลหูของเจียงเฉิงไม่ใช่หรอครับ?”

เริ่นจวินตงพยักหน้า “ใช่แล้ว แต่ก็เป็นเพียงแค่ลูกที่ถูกทอดทิ้งเท่านั้น ไอ้หนุ่มนี้ชื่อถังเฉา ผมเคยสืบประวัติของเขา เป็นเพียงแค่ลูกเลี้ยงของตระกูลเล็กๆในเมืองหมิงจู แต่ว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับหูอีซาน”

“นายคิดว่านายคือคุณคนโง่งั้นหรอ? ถึงได้กล้าพูดว่าไล่ฉันออก!”

ถังเฉาไม่พูดอะไร เพียงแค่หัวเราะเบาๆ

ในใจเขามีความคิดนี้อยู่แล้ว

สมาคมการค้าทั้งแปด ก็เยอะมากไปจริงๆ ไม่ใช่ประธานผู้รับผิดชอบของสมาคมการค้าทุกที่ จะขยันเหมือนหลัวปู้

แต่ว่า เขาไม่คิดจะลงมือกับสมาคมการค้าเจียงผิงเร็วขนาดนี้

ในตอนนี้เอง หงเทียนหยาพูดเยาะเย้ยว่า “ได้นี่ไอ้หนุ่ม นายสบประมาทสมาคมการต่อสู้เจียงเฉิงของฉัน ถึงแม้นายจะเปลี่ยนใจในตอนนี้ ตอบตกลงช่วยคุณหนูเย่เข้าร่วมงานประชุมแดนเหนือ พวกเราก็ไม่มีทางปล่อยนายไป”

ถังเฉาส่ายหัว “ฉันไม่คิดจะตอบตกลงเธออยู่แล้ว แต่ว่า ฉันอยากให้นายรู้มากว่าอะไรที่เรียกว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน”

หงเทียนหยานิ่งค้าง จากนั้นก็หัวเราะหนักกว่าเดิม

“คนธรรมดาที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบูโดคืออะไร ยังอยากจะสั่งสอนพวกฉัน?”

แต่ว่าเขาก็ยังตอบตกลง

“ได้สิ ฉันตกลง แต่ว่าพวกเราไม่แข่งบูโดกับแก เพื่อที่คุณหนูเย่คนสวยดั่งดอกไม้คนนี้จะไม่หาว่าพวกฉันรังแกนาย”

หงเทียนหยาชี้หน้าถังเฉาแล้วพูดว่า “นายเป็นประธานของจวี้เฟิงกรุ๊ป คงจะมีการประเมินการเข้าทำงานแผนกรักษาความปลอดภัยใช่มั้ย?”

ถังเฉาพยักหน้า “มี วิดพื้น ยิงปืน มวยทหาร”

ไม่ว่าจะเป็นจวี้เฟิงกรุ๊ปหรือว่าลี่จิงกรุ๊ป ล้วนเป็นธุรกิจใหญ่ ผู้สมัครแผนกรักษาความปลอดภัย จะต้องมีเงื่อนไขหลักอย่างหนึ่ง คือ

ทหารที่เกษียณแล้ว

“งั้นพวกเราก็มาแข่งอันนี้กัน”

หงเทียนหยาพูด “หัวหน้าสมาคมการต่อสู้อย่างฉันก็ไม่ออกตัวแล้วกัน ฉันให้คนในลูกน้องทั้งหมดที่อ่อนหัดที่สุดมาแข่งกับนาย”

ถังเฉาหัวเราะออกมา ถามว่า “นายแน่ใจนะว่าจะไม่ให้คนที่เก่งที่สุดของพวกนายมาแข่งกับฉัน? ไม่อย่างนั้นฉันกล้วว่านายจะพูดว่าฉันรังแกพวกนาย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม