เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 510

เวลาผ่านไปทีละวันๆ ถังเฉารู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่าคนที่มีหน้ามีตาในเมืองเจียงเฉิงเพิ่มขึ้นทีละนิด

มากขึ้นในค่าเฉลี่ยเท่าเดิมเกือบทุกวัน

ในจุดนี้ ถังเฉารู้สึกได้ตั้งแต่ที่มาอยู่เจียงเฉิงในวันแรกแล้ว

เจียงเฉิงในตอนนี้ มีผู้คนมารวมตัวกันมากมายมากกว่าที่เยี่ยนจิงซะอีก

มากจนถังเฉาสงสัยว่าแค่โยนอิฐก้อนหนึ่งลงไปมั่วๆก็คงจะฟาดโดนสถาบันคนดังหรือคนรวยนอกพื้นที่ตายหลายคนเลย

“ตระกูลหลวงในเยี่ยนตูที่มาเจียงเฉิงมีเพียงแค่ตระกูลหลิน ตระกูลฉิน ตระกูลถัง และตระกูลเย่ สี่ตระกูลครับ อีกห้าตระกูลที่เหลือ ไม่ได้มาครับ”

หลินชิงเสว่ถือใบรายงานหนึ่งฉบับ มองถังเฉาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เธอมาถึงเจียงเฉิงเมื่อวาน แล้วยังพาถังเสี่ยวลี้มาด้วย

ถังเฉาไม่ได้สนใจว่าตระกูลหลวงในเยี่ยนตูมากี่ตระกูล ไปกอดหลินชิงเสว่ไว้เบาๆ

“อ๊า…..”

หลินชิงเสว่ร้องตกใจ ใบหน้าแดงก่ำทันที “นายทำอะไร?”

ถังเฉายิ้ม “กว่าเธอจะมาเจียงเฉิงสักครั้ง พูดถึงเรื่องงานพวกนี้ทำไมกัน”

“งั้น นายอยากจะพูดอะไร….”

ใบหน้าหลินชิงเสว่แดงก่ำ ไม่กล้ามองตาของถังเฉา

ตามนิสัย แม้ว่าทั้งสองจะทำลายการป้องกันสุดท้ายไปนานแล้ว หลินชิงเสว่ก็ยังไม่ชินกับสายตาร้อนแรงของถังเฉา

“เธอว่าละ? น้องชายของเสี่ยวลี้….”

ถังเฉากัดเข้าที่ใบหูของหลินชิงเสว่เบาๆ

หลินชิงเสว่ตัวกระตุกไปทีหนึ่ง รีบพูดว่า “มาครั้งนี้ ฉันก็ไม่ไปอีกแล้ว ทางสาขาหลักมั่นคงแล้ว ฉันมารับผิดชอบสาขาย่อยเอง!”

“ช่วงนี้เสี่ยวลี้ก็ปิดเทอม ครั้งนี้อยู่ยาว รอตอนกลางคืนโอเคมั้ย ไม่เอาตอนนี้….”

หลินชิงเสว่ขอร้องเสียงเบา

“พ่อคะ แม่คะ หนูอยากไปสวนสนุก….”

ทันใดนั้น ประตูห้องเปิดออก ถังเสี่ยวลี้วิ่งเข้าไปอย่างตื่นเต้น

แต่ว่า เมื่อเห็นว่าพ่อกับแม่จู๋จี๋กันอยู่ ถังเสี่ยวลี้อึ้งไปนิดหน่อย จากนั้นก็ปิดตาไว้

“หนูไม่เห็นอะไรทั้งนั้นค่ะ เชิญต่อได้เลย ไปสวนสนุกพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ….”

ถูกยัยหนูน้อยเห็นเข้า ใบหน้าของหลินชิงเสว่แดงมาก แล้วถลึงตาใส่เขาทีหนึ่ง

ถังเฉาก็ทำได้เพียงลุกขึ้นยืนอย่างเศร้าใจ

หลินชิงเสว่แต่งตัวเรียบร้อย ลังเลสักพัก ถึงได้ล้วงเอาใบรายงานฉบับหนึ่งออกมา ยื่นใส่มือถังเฉา

“นี่คืออะไร?”

ถังเฉาถามอย่างสงสัย

ใบหน้าของหลินชิงเสว่ก็ยังแดงก่ำอยู่เหมือนเดิม “นายเปิดดูก็รู้แล้ว”

ถังเฉาเปิดดู เมื่อดูไปแวบหนึ่ง เอกสารก็ตกลงบนพื้น

จังหวะหายใจของถังเฉาเร็วขึ้น มองดูหลินชิงเสว่อย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ชิงเสว่ เธอ….ตั้งท้องแล้ว?”

น้ำเสียงของเขากำลังสั่นไหว ทั้งตัวกำลังสั่นเบาๆ

หลินชิงเสว่พยักหน้าเล็กน้อย ตอบรับไปคำหนึ่ง

“หลังจากครั้งก่อนที่กลับไป ฉันก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย แล้วยังรู้สึกคลื่นไส้ ดังนั้นจึงไปตรวจดูที่โรงพยาบาล คุณหมอบอกฉันว่าฉันท้องแล้ว”

ถังเฉานับดูเวลา พอดีเป๊ะ

“ดีมากเลย!”

วินาทีนี้ ถึงแม้จะเป็นถังเฉาก็เก็บความดีใจไว้ไม่อยู่ รีบบอกให้หลินชิงเสว่นั่งลง

“เธอรีบนั่งลง ต่อไปเรื่องของบริษัทไม่ต้องยุ่งแล้ว ดูแลท้องให้ดี”

ท่าทางตื่นเต้นและประหม่านั้น หลินชิงเสว่ก็หัวเราะอย่างอดไม่อยู่

“ฉันไม่ได้ตั้งท้องสิบเดือน เดินไม่ไหวแล้วสักหน่อย ฉันเพิ่งท้องเองนะ”

“อย่างนั้นก็ต้องระวังร่างกายอยู่ดี”

ถังเฉาสีหน้าจริงจัง “การตั้งท้องเป็นขั้นตอนที่ยาวนาน ต่อจากนี้ทั้งปี ฉันจะไปห่างจากเธอ”

“อื้อ”

ในใจหลินชิงเสว่อบอุ่นมาก