“น้องสาว เธอรอเดี๋ยว”
สายตาที่เย็นชามีนัยของหูจิ้งจู๋ปรากฏขึ้น รีบเดินตามไปทันที
“ทำไมเหรอ?”
ความสนใจทั้งหมดของหูจิ้งซูอยู่ที่ถังเสี่ยวลี้ ไม่สังเกตเห็นดวงตาที่เย็นชาของหูจิ้งจู๋แม้แต่น้อย
หูจิ้งจู๋แสดงสีหน้าเคร่งขรึมพูดว่า: “พาไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ?แต่ฉันได้ยินมาว่า ในบรรดาคนหนุ่มสาวของตระกูลหู มีคนหนึ่งที่เป็นผู้นำในการคัดค้านเธอ เรียกให้ทุกคนมารวมกัน เพียงแค่เธอทำผิดพลาดนิดเดียว พวกเขาก็จะตั้งข้อกล่าวหาโจมตีเธอนะ”
แม้หูจิ้งซูเป็นคนหนุ่มสาวของตระกูลหูที่โดดเด่นที่สุด กลับจากต่างประเทศ ก็ได้รับเชิญจากสมาคมการค้าเจียงผิง
ความสำเร็จนี้ หากเป็นคนหนุ่มสาวคนอื่นในตระกูลหู เกรงว่าแม้แต่หูจิ้งจู๋ก็ยังทำไม่ได้
ดังนั้นหากไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแล้ว ผู้นำตระกูลหูคนต่อไป ก็จะเป็นหูจิ้งซู
แต่ก็มีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง
หูจิ้งซูเป็นผู้หญิง
ไม่ว่าจะเป็นตระกูลอะไรก็ตาม ก็ยังไม่มีผู้นำตระกูลเป็นผู้หญิงเกิดขึ้นมาก่อน
แน่นอนว่า นอกจากเยี่ยนจิงแห่งตระกูลหลิน
ดังนั้น พวกคนหนุ่มสาวของตระกูลหูต่างไม่พอใจเป็นอย่างมาก
สำหรับหูจิ้งซูแล้วทั้งหวาดกลัวทั้งโกรธเคือง
บอกข่าวนี้ให้แก่หูจิ้งซูทราบ หูจิ้งจู๋คิดว่าน้องสาวคงจะแสดงอาการตื่นตระหนกออกมา
แต่ หูจิ้งซูยังมีสีหน้าที่เรียบเฉย ไม่ได้ตื่นตระหนก
ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของความเคร่งขรึม
“ฮ่า เป็นแค่เด็กไร้เดียงสาไร้สติปัญญากลุ่มหนึ่งเท่านั้นเอง”
ใบหน้าของหูจิ้งซูแสดงถึงความเย้ยหยันเล็กน้อย
พูดจบ อุ้มถังเสี่ยวลี้เดินเข้าไปด้วยกัน
หูจิ้งจู๋ยืนอึ้งอยู่พักหนึ่ง จากนั้นสีหน้าก็ยิ่งเศร้าหมอง จากนั้นก็เร่งฝีเท้าตามไป จนเดินตามไปทัน
.......
หลังจากบ้านใหญ่แห่งตระกูลหูโดนถังเฉารื้อถอนไปแล้ว หูเซียวโกรธแค้นมากจึงสั่งการให้สร้างบ้านใหญ่ตระกูลหูขึ้นมาใหม่โดยให้สร้างตามแบบเดิม
พื้นที่ใช้สอยมากขึ้น คุณภาพสูงขึ้น
อีกทั้งระยะทางก็ไกลยิ่งขึ้น
ทำเลที่ตั้งที่นี่ก็ห่างไกลจากเมือง แม้แต่จุดเชื่อมต่อชานเมืองก็ยังห่างไกล
รอบ ๆ เต็มไปด้วยภูเขากว้างใหญ่ ซึ่งผู้คนไม่สามารถเข้าถึงได้
เมื่อถึงตอนกลางคืน ประตูทางเข้าของตระกูลหูกลับมีรถหรูจอดอยู่หลายคัน
เกรดต่ำสุดก็เป็นราชาแห่งรถยนต์ ปอร์เช่ แลมโบกินี่ เบนท์ลีย์ โรลส์รอยซ์ เป็นต้น มองเห็นได้ทุกที่
ตระกูลหูจัดอยู่ในหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของเจียงเฉิง วันที่เกิดนายท่านหูครบเจ็ดสิบปีนั้นเป็นวันสำคัญ เป็นธรรมดาที่จะดึงดูดคนใหญ่คนโตจำนวนมากมายเข้ามาร่วมงาน
แม้แต่ตระกูลเซี่ย ตระกูลลู่ ที่มีความสัมพันธ์เป็นศัตรูกัน ก็ส่งคนรุ่นหนุ่มสาวที่โดดเด่นของพวกเขามาร่วมงาน ซึ่งเห็นได้ว่าตระกูลหูเป็นที่นับหน้าถือตามาก
“คึกคักจริง ๆ”
หูจิ้งจู๋มองดูบรรดาแขกที่มีชื่อเสียงมากมายที่เดินไปมา พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
หูจิ้งซูกลับไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย ในใจจดจ่ออยู่กับถังเสี่ยวลี้
หูจิ้งจู๋ถอนหายใจแล้วพูดว่า: “ได้ยินว่า คุณปู่จะใช้โอกาสนี้ ประกาศผู้รับมอบอำนาจเป็นผู้นำตระกูลหูคนใหม่ ไม่รู้ว่าเป็นใคร?”
หูจิ้งซูยังคงไม่มีการตอบสนอง หยอกล้ออยู่กับถังเสี่ยวลี้
สุดท้ายใบหน้าของหูจิ้งจู๋ก็ปรากฏร่องรอยของความโกรธ
“น้องสาว เธอไม่สนใจอะไรเลยใช่ไหม?”
หูจิ้งซูเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดว่า: “ฉันพูดแล้ว ฉันไม่สนใจที่จะแย้งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูล ผู้รับตำแหน่งผู้นำตระกูลจะเป็นใคร ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย?”
หูจิ้งจู๋ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ จากนั้นยิ้มเย็นชาพูดว่า: “เธอไม่สนใจตำแหน่งผู้นำตระกูล แต่คนอื่น ๆ ไม่ได้คิดอย่างนั้น ยังไงเธอก็เป็นอุปสรรคที่อยู่ในใจของพวกเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว”
สีหน้าหูจิ้งซูเย็นชา แต่ก็ไม่ได้พูดตอบอะไร
หูจิ้งจู๋ถอนหายใจอย่างแรง: “ตอนนี้มีแค่ ตระกูลลู่ กับ ตระกูลเซี่ยที่ยังไม่มาถึง พวกเราเข้าไปนั่งกันเถอะ”
หูจิ้งจู๋เข้าไปนั่งก่อน ตามด้วยหูจิ้งซูที่อุ้มถังเสี่ยวลี้อยู่
“จิ้งซู เด็กผู้หญิงที่เธออุ้มอยู่ เป็นใครมาจากไหน?”
หนุ่มสาวคนหนึ่งของตระกูลหูที่นั่งร่วมโต๊ะ ถามด้วยความสงสัย
หูจิ้งซูยิ้มแล้วพูดว่า: “ลูกของเพื่อนฉันคนหนึ่ง เขาไม่ว่าง วานให้ฉันช่วยดูแล”
“อ๋อ ลูกของเพื่อน......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม