เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 518

“น้องสาว เธอรอเดี๋ยว”

สายตาที่เย็นชามีนัยของหูจิ้งจู๋ปรากฏขึ้น รีบเดินตามไปทันที

“ทำไมเหรอ?”

ความสนใจทั้งหมดของหูจิ้งซูอยู่ที่ถังเสี่ยวลี้ ไม่สังเกตเห็นดวงตาที่เย็นชาของหูจิ้งจู๋แม้แต่น้อย

หูจิ้งจู๋แสดงสีหน้าเคร่งขรึมพูดว่า: “พาไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ？แต่ฉันได้ยินมาว่า ในบรรดาคนหนุ่มสาวของตระกูลหู มีคนหนึ่งที่เป็นผู้นำในการคัดค้านเธอ เรียกให้ทุกคนมารวมกัน เพียงแค่เธอทำผิดพลาดนิดเดียว พวกเขาก็จะตั้งข้อกล่าวหาโจมตีเธอนะ”

แม้หูจิ้งซูเป็นคนหนุ่มสาวของตระกูลหูที่โดดเด่นที่สุด กลับจากต่างประเทศ ก็ได้รับเชิญจากสมาคมการค้าเจียงผิง

ความสำเร็จนี้ หากเป็นคนหนุ่มสาวคนอื่นในตระกูลหู เกรงว่าแม้แต่หูจิ้งจู๋ก็ยังทำไม่ได้

ดังนั้นหากไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแล้ว ผู้นำตระกูลหูคนต่อไป ก็จะเป็นหูจิ้งซู

แต่ก็มีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง

หูจิ้งซูเป็นผู้หญิง

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลอะไรก็ตาม ก็ยังไม่มีผู้นำตระกูลเป็นผู้หญิงเกิดขึ้นมาก่อน

แน่นอนว่า นอกจากเยี่ยนจิงแห่งตระกูลหลิน

ดังนั้น พวกคนหนุ่มสาวของตระกูลหูต่างไม่พอใจเป็นอย่างมาก

สำหรับหูจิ้งซูแล้วทั้งหวาดกลัวทั้งโกรธเคือง

บอกข่าวนี้ให้แก่หูจิ้งซูทราบ หูจิ้งจู๋คิดว่าน้องสาวคงจะแสดงอาการตื่นตระหนกออกมา

แต่ หูจิ้งซูยังมีสีหน้าที่เรียบเฉย ไม่ได้ตื่นตระหนก

ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของความเคร่งขรึม

“ฮ่า เป็นแค่เด็กไร้เดียงสาไร้สติปัญญากลุ่มหนึ่งเท่านั้นเอง”

ใบหน้าของหูจิ้งซูแสดงถึงความเย้ยหยันเล็กน้อย

พูดจบ อุ้มถังเสี่ยวลี้เดินเข้าไปด้วยกัน

หูจิ้งจู๋ยืนอึ้งอยู่พักหนึ่ง จากนั้นสีหน้าก็ยิ่งเศร้าหมอง จากนั้นก็เร่งฝีเท้าตามไป จนเดินตามไปทัน

.......

หลังจากบ้านใหญ่แห่งตระกูลหูโดนถังเฉารื้อถอนไปแล้ว หูเซียวโกรธแค้นมากจึงสั่งการให้สร้างบ้านใหญ่ตระกูลหูขึ้นมาใหม่โดยให้สร้างตามแบบเดิม

พื้นที่ใช้สอยมากขึ้น คุณภาพสูงขึ้น

อีกทั้งระยะทางก็ไกลยิ่งขึ้น

ทำเลที่ตั้งที่นี่ก็ห่างไกลจากเมือง แม้แต่จุดเชื่อมต่อชานเมืองก็ยังห่างไกล

รอบ ๆ เต็มไปด้วยภูเขากว้างใหญ่ ซึ่งผู้คนไม่สามารถเข้าถึงได้

เมื่อถึงตอนกลางคืน ประตูทางเข้าของตระกูลหูกลับมีรถหรูจอดอยู่หลายคัน

เกรดต่ำสุดก็เป็นราชาแห่งรถยนต์ ปอร์เช่ แลมโบกินี่ เบนท์ลีย์ โรลส์รอยซ์ เป็นต้น มองเห็นได้ทุกที่

ตระกูลหูจัดอยู่ในหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของเจียงเฉิง วันที่เกิดนายท่านหูครบเจ็ดสิบปีนั้นเป็นวันสำคัญ เป็นธรรมดาที่จะดึงดูดคนใหญ่คนโตจำนวนมากมายเข้ามาร่วมงาน

แม้แต่ตระกูลเซี่ย ตระกูลลู่ ที่มีความสัมพันธ์เป็นศัตรูกัน ก็ส่งคนรุ่นหนุ่มสาวที่โดดเด่นของพวกเขามาร่วมงาน ซึ่งเห็นได้ว่าตระกูลหูเป็นที่นับหน้าถือตามาก

“คึกคักจริง ๆ”

หูจิ้งจู๋มองดูบรรดาแขกที่มีชื่อเสียงมากมายที่เดินไปมา พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

หูจิ้งซูกลับไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย ในใจจดจ่ออยู่กับถังเสี่ยวลี้

หูจิ้งจู๋ถอนหายใจแล้วพูดว่า: “ได้ยินว่า คุณปู่จะใช้โอกาสนี้ ประกาศผู้รับมอบอำนาจเป็นผู้นำตระกูลหูคนใหม่ ไม่รู้ว่าเป็นใคร?”

หูจิ้งซูยังคงไม่มีการตอบสนอง หยอกล้ออยู่กับถังเสี่ยวลี้

สุดท้ายใบหน้าของหูจิ้งจู๋ก็ปรากฏร่องรอยของความโกรธ

“น้องสาว เธอไม่สนใจอะไรเลยใช่ไหม?”

หูจิ้งซูเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดว่า: “ฉันพูดแล้ว ฉันไม่สนใจที่จะแย้งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูล ผู้รับตำแหน่งผู้นำตระกูลจะเป็นใคร ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย?”

หูจิ้งจู๋ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ จากนั้นยิ้มเย็นชาพูดว่า: “เธอไม่สนใจตำแหน่งผู้นำตระกูล แต่คนอื่น ๆ ไม่ได้คิดอย่างนั้น ยังไงเธอก็เป็นอุปสรรคที่อยู่ในใจของพวกเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว”

สีหน้าหูจิ้งซูเย็นชา แต่ก็ไม่ได้พูดตอบอะไร

หูจิ้งจู๋ถอนหายใจอย่างแรง: “ตอนนี้มีแค่ ตระกูลลู่ กับ ตระกูลเซี่ยที่ยังไม่มาถึง พวกเราเข้าไปนั่งกันเถอะ”

หูจิ้งจู๋เข้าไปนั่งก่อน ตามด้วยหูจิ้งซูที่อุ้มถังเสี่ยวลี้อยู่

“จิ้งซู เด็กผู้หญิงที่เธออุ้มอยู่ เป็นใครมาจากไหน?”

หนุ่มสาวคนหนึ่งของตระกูลหูที่นั่งร่วมโต๊ะ ถามด้วยความสงสัย

หูจิ้งซูยิ้มแล้วพูดว่า: “ลูกของเพื่อนฉันคนหนึ่ง เขาไม่ว่าง วานให้ฉันช่วยดูแล”

“อ๋อ ลูกของเพื่อน......”

หูจิ้งจู๋หยิบม้วนภาพขนาดใหญ่ออกมา ค่อย ๆ คลี่ เป็นรูปวาดหิมะตกต้นสนเขียว สวยงามเหมือนกับมีชีวิตรูปหนึ่ง ซึ่งดูแล้วมีชีวิตชีวาในสายตาของทุกคน บรรดาแขกต่างแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ กันไป

“นี่เป็นผลงานของแท้ของเจียงเฉิงซึ่งเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงแห่งเมืองเจียงเฉิง ที่มูลค่าหลายสิบล้าน!”

“นี้เป็นภาพที่มีชื่อเสียงจริง ๆ!”

“ดี!”

หูเซียวดวงตาเป็นประกาย รีบกล่าวด้วยความชื่นชม

หูจิ้งจู๋เกิดถอยกลับไปด้านข้างด้วยท่าทีสมดั่งใจหวัง

ตามด้วย หูเข่อเฟิง หูเย่าหยาง ต่างก็มอบของขวัญวันเกิดของตัวเอง

ล้วนเป็นของล้ำค่ามาก แต่ว่าไม่มีใครที่โดดเด่นอย่างหูจิ้งจู๋

สถานการณ์นี้ เหลือเพียงหูจิ้งซูที่ยังไม่ได้มอบของขวัญ

หูจิ้งจู๋รีบมองไปที่น้องสาวของเขา: “น้องสาว เธอมอบของขวัญวันเกิดที่เตรียมมาให้คุณปู่สิ”

หูจิ้งซูยืนขึ้น พูดต่อไปว่า: “คุณปู่ หลานเป็นคนที่ไม่ชอบพิธีรีตรองที่ยุ่งยากจำเจ จึงไม่มีของขวัญจะมอบให้ ทำให้คุณปู่ผิดหวัง!”

เฮ้ย!

พูดคำนี้ออกมา ทุกคนต่างมองหูจิ้งซูด้วยความประหลาดใจ

หูเซียวกลับ ส่ายหัวไม่มีทีท่าใส่ใจแม้แต่น้อย

“ไม่เป็นไร จิ้งซูได้เข้าร่วมกับสมาคมการค้าเจียงผิง ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว”

ผู้คนตระหนักดีว่า หูจิ้งซูเป็นดาวรุ่งดวงใหม่ในวงการธุรกิจของวอลล์สตรีทในต่างประเทศ

ด้านสถานภาพทางสังคมแล้ว หูเซียวยังเทียบชั้นกับหูจิ้งซูไม่ได้

แต่ว่า ครู่เดียว หูเซียวสายตาเหลือบมองไปที่ถังเสี่ยวลี้ที่หูจิ้งซูอุ้มอยู่

ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า: “จิ้งซูเด็กคนที่อุ้มอยู่ เป็นใคร?”

“เธอคือ......”

หูจิ้งซูกำลังจะเอ่ยปากพูดว่าเป็นลูกของเพื่อน

จู่ ๆ หูจิ้งจู๋ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กลับพูดขึ้นมาว่า

“เธอเป็นลูกสาวของ ถังเฉา!”