เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 532

ท่านวงสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ในตอนที่มองสายตาของถังเฉาอีกครั้งนั้นก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงอยู่แต่แรก

ไม่อยากจะเชื่อ!

ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ!

นึกไม่ถึงว่าจะใช้หินก้อนเดียวมาขัดขวางการสังหารของมีดใต้

อาศัยวิธีการเช่นนี้ท่านวงก็เข้าใจแจ่มแจ้งว่าตนเองมองพลาดไปแล้ว

คนหนุ่มในสายตาของเขาคนนี้ไม่จำเป็นต้องให้ตนเองคุ้มครองโดยสิ้นเชิง

ในทางกลับกัน เป็นตัวเขาเองที่จำเป็นต้องให้เขาคุ้มครอง!

น่าขันความคิดก่อนหน้านี้ของตนเองนัก ยังคิดที่จะให้ถังเฉาบาดเจ็บเลือดออก

นาทีนี้ใบหน้าของท่านวงแดงก่ำ ละอายใจจนถึงที่สุด

ที่ตกตะลึงยิ่งกว่านั้นยังมีมีดใต้

ในสายตาที่เขามองไปยังถังเฉาถึงขั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เห็นเพียงมือที่กุมดาบของเขากำลังสั่นสะท้านน้อย ๆ ถ้าหากครั้งนี้มีคนยืนอยู่ด้านหลังของมีดใต้ก็จะค้นพบว่าง่ามนิ้วของเขาแตกออกแล้ว

เลือดสด ๆ สีแดงคล้ำบาดตาไหลรินลงมาจากข้อมือของเขาเป็นสาย หยดลงสู่พื้น

โชคดีที่ตอนนี้เป็นตอนกลางคืน ไม่มีใครมองเห็นเลือดของมีดใต้

โดยไม่ต้องสงสัยเลยสักนิด มีดใต้ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกับถังเฉาระยะไกลเมื่อกี้นี้

ก้อนหินโยนมาถูกบนใบมีดของเขา ประสิทธิภาพอันทรงพลังสั่นสะเทือนจนง่ามนิ้วของเขาชา เกือบจะสะเทือนจนมีดของเขาร่วงลงไปแล้ว

นี่เป็นเพียงแค่ก้อนหินที่ถังเฉาขว้างอย่างเรื่อยเปื่อย นับเป็นการปะทะกันไม่ได้ด้วยซ้ำ

ถ้าหากปะทะกันตัวต่อตัวเขาจะเป็นอย่างไร?

มีดใต้จินตนาการไม่ถึงโดยสิ้นเชิง

“มีดใต้ แกยังตะลึงอะไรอยู่? รีบฆ่าเจ้าถังเฉานั่นเสียสิ!”

ด้านหลังมีเสียงตะคอกอย่างค่อนข้างจะเดือดดาลของหูเซียวส่งมา

ลำแสงสลัวราง ดังนั้นคนในตระกูลหูกับแขกในบ้านใหญ่จึงมองไม่เห็นตอนที่ถังเฉาลงมือ

แต่เวลาที่เหลือให้ตระกูลหูมีไม่มากแล้ว

ผู้มีฝีมือสูงของตระกูลลู่เร่งมาถึงแล้ว ผู้แข็งแกร่งของตระกูลเซี่ยยังอยู่ระหว่างทาง

ถ้าหากรอจนตระกูลลู่และตระกูลเซี่ยมากันครบแล้ว คนที่จะถูกล้อมปรายก็จะกลายเป็นพวกเขาแล้ว

ดังนั้นจำเป็นจะต้องสังหารหนึ่งในถังเฉาหรือเซี่ยสิงจู๋ให้ได้ภายในช่วงเวลานี้

“มีดเหนือ มาอยู่กับฉัน”

มีดใต้ฉีกผ้าชิ้นหนึ่งมาพันบนข้อมือที่มีโลหิตไหลรินของตนเอง ทั้งยังเรียกมีดเหนือให้มาอยู่กับตน

มีดเหนือลังเลใจอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็มายืนเคียงคู่กับมีดใต้

ทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน ให้ความรู้สึกอัศจรรย์ใจกับผู้คนเป็นอย่างยิ่งในทันที

ดวงตาของถังเฉาเองก็หรี่ลงเล็กน้อย มองพิจารณาคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ

สองคนยืนอยู่ด้วยกัน พลังที่ออกมาจากร่างแข็งแกร่งกว่าตอนที่มีเพียงมีดใต้อยู่คนเดียวอยู่มาก

ท่านวงเตือนอยู่ข้าง ๆ “คุณต้องระวัง จุดที่น่ากลัวของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือก็คือตอนที่พวกเขาสองคนลงมือพร้อมกัน”

“พวกเขาเป็นฝาแฝด ดังนั้นจึงมีเจตจำนงเดียวกัน ยิ่งมีทักษะในการต่อสู้ร่วมกันด้วย ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้”

ถังเฉาไม่เอาคำพูดของท่านวงมาอยู่ในใจเลยสักนิด ยิ้มอย่างสบาย ๆ “ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา ดังนั้นคุณรีบกลับไปรายงานผลเถอะ”

พอคำนี้พูดออกมา ท่านวงก็ตกตะลึงอยู่ในใจทันที

หรือว่าเขาจะคาดเดาแผนการของตนกับลู่โป๋หานออกตั้งแต่แรกแล้วหรือ?

“ท่านผู้อาวุโส ระวังตัวด้วยครับ!”

ท่านวงไม่ได้ปฏิบัติต่อถังเฉาอย่างหยิ่งยโสและดูถูกเหมือนก่อนหน้านี้นานแล้ว ตรงกันข้าม เขาเอ่ยสั่งเสียอย่างตั้งอกตั้งใจราวกับเป็นผู้อาวุโสของตัวเองอย่างไรอย่างนั้น

ในบูโดไม่แบ่งตามลำดับอาวุโส เพียงแบ่งตามความแข็งแกร่ง

ผู้แข็งแกร่งที่อายุน้อย สามารถถูกคนแก่ที่เป็นผู้อ่อนแอเรียกว่า ‘ผู้อาวุโส’ ได้เช่นกัน

ถังเฉาไม่ได้ใส่ใจ เขายืนอยู่อย่างนั้น

ด้วยเหตุนี้ท่านวงจึงจากบ้านใหญ่ตระกูลหูไปในทันที

ในตอนนี้ลู่โป๋หานกำลังรออยู่ในรถ

เห็นท่านวงออกมาแล้ว ลู่โป๋หานก็ตกตะลึงไปในตอนแรก จากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“สมกับเป็นท่านวงผู้แข็งแกร่งของตระกูลลู่ของผม จบลงได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้”

ท่านวงกลับส่ายศีรษะ “คุณชายครับ คุณเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่ได้ปกป้องคุณถัง ตรงกันข้าม เป็นคุณถังที่กำลังปกป้องผมอยู่”

“อะไรนะ?”

ได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของลู่โป๋หานก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงในทันที ดวงตาเบิกโต

บนใบหน้าของท่านวงไม่มีความรู้สึกใดใด “คุณชายลู่ครับ ต่อไปต่อหน้าของคุณถังก็ลดเจตนาลงหน่อยเถอะครับ มีใจสวามิภักดิ์ต่อคุณถังก็จะดีครับ”

ลู่โป๋หานไร้จิตวิญญาณอยู่นาน จากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม

เขารู้สึกเสียดายนิดหน่อยที่ออกมาจากบ้านใหญ่ตระกูลลู่เร็วขนาดนั้น ไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นข้างในเลยสักนิด

ดูเหมือนท่านวงจะไม่ได้อยากจะพูดอะไร เพียงแต่ปรายตามองสีหน้าท่าทางของลู่โป๋หาน

จากสีหน้าของลู่โป๋หานเขาก็รู้แล้วว่าลู่โป๋หานไม่เชื่อฟังและทำตามความคิดเห็นของเขา

“ไม่เชื่อฟังคำพูดของคนแก่ ความเสียเปรียบจะอยู่ตรงหน้านะครับ...”

ท่านวงถอนหายใจเบา ๆ จากนั้นก็ไปจากตระกูลหู

และในเวลาเดียวกันนี้เอง ที่บ้านใหญ่ตระกูลหู

กองทัพผู้คุ้มกันที่ตระกูลเซี่ย ตระกูลลู่รวมถึงหูอีซานพามาถลันกันเข้ามาในบ้านตระกูลหูทั้งหมด ตามหารอยเท้าที่ถูกทิ้งไว้ของถังเสี่ยวลี้และหูจิ้งซูอย่างโจ่งแจ้ง

เห็นฉากนี้แล้วดวงตาของหูเซียวก็แทบจะพ่นไฟออกมา

“คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ ฆ่าเขาซะ!”

“ครับ!”

คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือขานรับออกมาครั้งหนึ่งด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

นาทีต่อมาพวกเขาทั้งสองคนล้วนกุมมีด พุ่งเข้าไปทางถังเฉาด้วยความรวดเร็ว

เร็วเกินไป ตาเนื้อของคนปกติมองเห็นได้แค่เพียงเงาเคลื่อนไหวของพวกเขา ปรากฏขึ้นมาเป็นระยะ ๆ ราวกับคลื่นไฟฟ้า

“แย่แล้ว รีบไปช่วยคุณถัง!”

เห็นสถานการณ์ดังนั้นบนใบหน้าของเซี่ยสิงจู๋ก็เต็มไปด้วยความร้อนใจ

เขามองนาฬิกาข้อมือ กองกำลังสนับสนุนของตระกูลเซี่ยยังมาไม่ถึง!

ใจของหูอีซานกับซูเซี่ยแทบกระดอนออกมาจากอก

ในที่อันห่างไกล ลมกระโชกแรงระลอกหนึ่งพัดมาจนเสื้อผ้าของพวกเขาเสียดสีจนเกิดเสียงหวีดหวิว

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจก็คือ เฟิ่งหวงไม่ได้ลงมือโดยสิ้นเชิง

ทั้งยังมีสีหน้าสงบนิ่ง ราวกับมองเห็นผลสุดท้ายแล้ว

ขวับ!

แสงจากจุดเดียวสว่างโชติช่วง

ในสายตาของทุกคน เห็นประกายแสงของมีดอันเย็นเยียบแวบผ่านไปสองเงา

คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือชูมีดในมือ ปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าถังเฉาหนึ่งคนด้านหลังหนึ่งคน

มีดหนึ่งแทงเข้าไปที่ใจกลางสันหลังของถังเฉา

มีดหนึ่งฟันเข้าไปที่ลำคอของถังเฉา

หนึ่งฟันหนึ่งแทง รังสีสังหารเข้มข้น ไม่ให้เหลือทางรอดเลยแม้แต่น้อย

“คุณถัง!”

“พี่ถังเฉา!”