เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 566

ห้ะ！

เว่ยหมิงจวินพูดประโยคนี้จบ หลินเจิ้นสงกับหลินฉ่ายเวยสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที จ้องเขม็งเธอด้วยความโมโห

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าเว่ยหมิงจวินยังจะกล้ามาให้ร้ายคนอื่นอีกในสถานที่แบบนี้

แต่ว่า นี่มันก็เป็นความแยบยลที่เว่ยหมิงจวินมีมากเกินกว่าใคร

ชีวิตก็คือการพนันครั้งใหญ่ ถ้าชนะ ก็สามารถเลื่อนขึ้นตำแหน่งสูงได้อย่างง่ายดาย แต่ถ้าแพ้ ก็จะไม่เหลืออะไรเลย

โชคดีก็คือ การพนันครั้งก่อน เว่ยหมิงจวินพนันชนะไป

ดังนั้นเธอจึงกลายเป็นเจ้าแม่ของตระกูลหลิน

“หือ?”

ประโยคนี้ก็ดึงดูดความสนใจของสมาชิกสำรองกองทัพปราณมังกรทุกคน

แม้แต่ในแววตาของนายพลหวางชื่อก็อัดแน่นไปด้วยความเยือกเย็น

“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”

นายพลหวางชื่อมาอยู่ตรงหน้าของเว่ยหมิงจวิน คิ้วยกขึ้น“ไหนคุณว่ามาซิ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

พอได้ฟังแบบนั้น เว่ยหมิงจวินก็สีหน้าดีอกดีใจ

เธอรู้ว่าตัวเองพนันถูกแล้ว！

เธอเล่าเรื่องที่ถังเฉา หลินชิงเสว่ แล้วก็ลั่วเย่นหัวไม่ออกมาต้อนรับ แถมยังใส่ไฟแต่งเสริมเพิ่มเติมให้เรื่องรุนแรงมากขึ้น

พยายามบิดเบือนความจริง พูดเกินจริง

จงใจให้พฤติกรรมของถังเฉาเหมือนกับไม่เคารพต่อสมาชิกสำรองของกองทัพปราณมังกร！

“คุณพูดไร้สาระอะไร！ถังเฉาเคยพูดเรื่องแบบนี้ที่ไหนกัน?”

หลินฉ่ายเวยพูดตัดบทพูดของเว่ยหมิงจวิน สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ

ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้สึกกลัวมากเหมือนกัน

ถึงยังไงนี่มันก็ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอะไร นี่มันสมาชิกสำรองของกองทัพปราณมังกรตั้งมากมายขนาดนี้เชียวนะ

“พวกคุณอย่าไปฟังเธอพูดพล่ามไร้สาระนะ ก็จริงที่พี่ชายของฉันไม่ได้มาด้วย แต่เขาไม่ได้มีความคิดแบบนี้แน่นอน……”

หลินฉ่ายเวยพยายามพูดอธิบาย แต่กลับถูกประโยคเดียวของเว่ยหมิงจวินตอกกลับมา

“แล้วฉันพูดผิดหรือไง? เขาไม่ใช่แค่ไม่มาเท่านั้นนะ แต่ยังพูดสบประมาทสมาชิกสำรองของกองทัพปราณมังกรอีกด้วย！”

เว่ยหมิงจวินพูดขึ้นอย่างเยาะเย้ย“เขาพูดว่า‘พวกทหารใหม่’ไม่ใช่หรือไง? แล้วไม่ดูสภาพตัวเองเลย กล้าดียังไง?”

หลินฉ่ายเวยกับหลินเจิ้นสงสีหน้าดูไม่ได้

พวกเขาพูดอะไรไม่ออก

เพราะว่าถังเฉาพูดแบบนั้นจริงๆ

สีหน้าของหวางชื่อกับเถี่ยนิ้วก็มืดมนลงทันที

บางทีพวกเขาอาจจะไม่สนใจคำพูดก่อนหน้าของเว่ยหมิงจวินก็ได้ ถึงยังไงจะมาหรือไม่มาต้อนรับ ก็เป็นเหตุผลของคนเขา

แต่ว่าจะมาสบประมาทแบบนี้ไม่ได้！

“คนคนนั้นอยู่ที่ไหน? ต้องพูดกันให้รู้เรื่อง！”

หวางชื่อพูดด้วยความโกรธ

เว่ยหมิงจวินพูดยิ้มๆ“เขาอยู่ที่ห้องอาหารในห้องหรูหราของพวกเรา แต่เขาเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านภรรยาที่ไม่มีใครยอมรับของตระกูลพวกเรา พวกคุณอยากจะทำอะไรได้หมดเลย”

หวางชื่อยิ้มอย่างเย้ยหยัน“ไม่ได้จะทำอะไรเกินเลยขนาดนั้นหรอก แค่อยากจะถามสักหน่อย ว่าเขากล้าดียังไงถึงพูดมาขนาดนี้”

เซี่ยสิงจู๋ ลู่เจียงไห่และหูอีซานที่อยู่ข้างหลังสุดก็ตกตะลึงไป

ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านภรรยาของตระกูลหลิน ก็คือคุณถังไม่ใช่หรือไง?

หรือว่ายังมีลูกเขยคนอื่นอีกเหรอ?

พวกเขาก็ตามไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเว่ยหมิงจวิน

“ถังเฉา ครั้งนี้ฉันจะดูว่านายจะอธิบายยังไง！”

เธอไม่กังวลเลยสักนิดว่าคำพูดของเธออาจจะถูกพลิกกลับมาก็ได้ เพราะว่าในห้องหรูหรามีกล้องวงจรปิดติดอยู่

คำพูดที่ถังเฉาพูด ถูกถ่ายเอาไว้หมดแล้ว

เขาหนีไม่รอดแล้ว！

หลินฉ่ายเวยและหลินเจิ้นสงก็ตามไปด้วยความเป็นห่วงถังเฉา

ก่อนหน้านี้เขาเตือนถังเฉาแล้ว ว่าอย่าพูดแบบนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกลายมาเป็นจุดอ่อนให้อีกฝ่ายเล่นงานซะได้

หลินรั่วหวีทำได้แค่ดูทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างนิ่งเงียบ ก็ไม่ได้ห้ามปามอะไร

สำหรับเขาแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เว่ยหมิงจวินทำทั้งหมดนี้ ล้วนแต่เป็นประโยชน์ต่อเขาทั้งนั้น

ไม่นาน พวกเขาก็กลับมาถึงวาเลียนท์ วิลล่าอีกครั้ง

ตอนนี้หลินชิงเสว่กับถังเสี่ยวลี้กินอาหารเสร็จแล้ว กำลังดูวิวทิวทัศน์อยู่ข้างๆ

ถังเฉากับลั่วเย่นหัวก็ยังคงดื่มเหล้า มองดูเงาหลังของสองแม่ลูกอย่างยิ้มแย้ม

ปัง！

ในตอนนี้เอง ประตูก็เปิดออก

เว่ยหมิงจวินพากลุ่มคนกลุ่มใหญ่เดินเข้ามา ชี้ไปที่ถังเฉาพร้อมกับพูดขึ้น“คนนี้นี่แหละ！”

“ถ้าพวกคุณไม่เชื่อล่ะก็ จะไปตรวจสอบดูกล้องวงจรปิดก็ได้นะ ดูว่าเขาพูดจริงไหม！”

เว่ยหมิงจวินพูดอย่างแน่วแน่มั่นใจ พวกหลินฉ่ายเวยก็ยิ่งตึงเครียดมากขึ้น

พอเห็นคนมากมายขนาดนี้เข้ามา หลินชิงเสว่ก็สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เอาถังเสี่ยวลี้ไปแอบไว้ข้างหลัง พูดถามขึ้นอย่างระแวง

“พวกคุณจะทำอะไร?”

“ไม่อะไรหรอก แค่จะถามนิดหน่อยเท่านั้น”

หวางชื่อเดินตรงไปยังถังเฉาพร้อมกับยิ้มอย่างเย้ยหยัน

เว่ยหมิงจวินถอนหายใจออกมาอีกครั้ง“ชิงเสว่ สามีของเธอพูดจาไม่รู้จักขอบเขต ไปยุแหย่ฮีโร่พวกนี้เข้าแล้วน่ะสิ！”

ตอนแรกหวางชื่อคิดที่จะเปิดประเด็นถามขึ้น แต่พอเห็นหน้าตาของถังเฉา เขาก็สีหน้าเปลี่ยนไปทันที

“คุณ คุณนั่นเอง?！”

ถังเฉาเงยหน้าขึ้น ยิ้มให้กับหวางชื่อ“บังเอิญจริงๆ เจอกันอีกแล้ว”

หวางชื่อรีบหันหน้าไป มองเว่ยหมิงจวินอย่างเคร่งขรึม“คนที่คุณบอกว่าลามปามไม่สุภาพ คือเขาอย่างนั้นเหรอ?”

เว่ยหมิงจวินพยักหน้า“ใช่น่ะสิ คำพูดของเขา ขนาดฉันยังฟังต่อไปไม่ได้เลย！”

หวางชื่อลังเล“รอเดี๋ยว ผมขอตัวออกไปรายงานก่อน”

พูดจบ หวางชื่อก็เดินออกจากวิลล่า

พวกของเถี่ยนิ้วไม่ได้เข้ามาด้วย รออยู่ข้างนอก

ส่วนพวกเซี่ยสิงจู๋ พวกเขาก็ยิ่งไม่มีสิทธิ์เข้าไปเลยด้วยซ้ำ ยืดคอชะเง้อมองดูจากข้างนอก

“เกิดอะไรขึ้น? เขาล่ะ?”

พอเห็นหวางชื่อไม่ได้พาคนออกมา เถี่ยนิ้วก็ขมวดคิ้ว พูดถามขึ้น

หวางชื่อสีหน้าเคร่งขรึม“พี่เถี่ย อีกฝั่งอาจจะมีภูมิหลังที่ใหญ่โตครับ ผมยังมีคุณสมบัติไม่เพียงพอที่จะไปตัดสิน ผมว่า คุณเข้าไปดูสักหน่อยดีกว่าไหมครับ?”

คำพูดนี้ทำให้เถี่ยนิ้วคิ้วกระตุกขึ้น“ใคร มีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่กัน?”

เถี่ยนิ้วเป็นคนมีประสบการณ์มาโชกโชน เขาไม่เชื่อเลยว่าจะมีคนที่สุดยอดไปกว่าพวกเขาอีก