อ่านสรุป บทที่ 567 สู้ไม่เป็น จาก เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน
บทที่ บทที่ 567 สู้ไม่เป็น คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เจ้ามังกรพรีเมี่ยม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สมาชิกทางการของกองทัพปราณมังกร!
คำคำนี้ปรากฏขึ้นมาในตาของหวางชื่อ
สายตาที่เขามองไปยังถังเฉา เต็มไปด้วยความเข้มงวดและความหวั่นเกรง
ใครๆก็รู้ดี ว่าเหตุผลหลักๆที่ทำให้เรามีชีวิติยู่อย่างสงบสุขและมั่นคงได้เหมือนในทุกวันนี้ เป็นเพราะว่าความสงบสุขของเขตแดนทั้งสี่
ในบรรดาสี่แดนเหนือใต้ออกตก แดนเหนือถือว่าอันตรายที่สุด
แต่กลับเป็นป้อมปราการที่พังทลายยากที่สุด
ทำไมล่ะ?
เพราะว่ามีกองทัพปราณมังกรยังไงล่ะ!
แม้ว่าเจ้ามังกรจะเกษียณไป แต่จิตวิญญาณของกองทัพทหารยังคงไม่ดับสิ้น
กองทัพทหารที่มีเจตจำนงอันแข็งแกร่ง ใช้ร่างกายที่เป็นเลือดเนื้อของพวกเขา เพื่อปกป้องชายแดน
นี่มันก็อธิบายแล้วว่าทำไมที่ตัวของถังเฉาถึงมีรอยแผลที่เหลือทิ้งไว้จากสงครามมากมายขนาดนี้
สมาชิกสำรองคนอื่นๆ ก็จ้องมองพวกเขาด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน
คนที่พวกเขาเคารพนับถือที่สุดก็คือสมาชิกทางการของของกองทัพปราณมังกร
“ครูฝึก แนะนำหน่อยสิครับ”
ลูกศิษย์ของเถี่ยนิ้วยิ้มปากกว้างพร้อมกับพูดขึ้น
เถี่ยนิ้วก็เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ยากจะเห็นเช่นกัน ชี้ไปที่ถังเฉา พูดขึ้นอย่างเคร่งขรึม“ได้ จะแนะนำให้ทุกคนรู้จักสักหน่อย”
“ท่านนี้ ก็คือครูฝึกของฉันเอง พูดขนาดนี้ทุกคนอาจจะไม่คุ้น ดังนั้นฉันก็จะขอเรียกอีกหนึ่งตัวตนของครูฝึกก็แล้วกัน”
“เจ้ามังกร!”
“ครูฝึกของฉัน ก็คือเจ้ามังกร!”
บูม!
หลังจากที่เถี่ยนิ้วแนะนำถังเฉา ทุกคนตรงนั้นก็พากันอึ้งตะลึงไป
ต่อมา พวกเขาก็หัวแทบระเบิด สีหน้าเหลือเชื่อ
หลังจากที่เงียบไปสักพัก พวกเขาก็บ้าคลั่งขึ้นมา
หันมองไปยังถังเฉาด้วยสายตาที่คลั่งไคล้ เหมือนกับพวกแฟนคลับที่ไล่ตามดาราอย่างไม่ลืมหูลืมตาไม่มีผิด
“ครูฝึก นี่เป็นเรื่องจริงเหรอครับ?”
“เขาคือเจ้ามังกรจริงเหรอ?”
“พระเจ้า ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม……เขาก็คือเจ้ามังกร!”
เหล่าบรรดาลูกศิษย์ของเถี่ยนิ้ว หน้าเริ่มแดงด้วยความตื่นเต้น บางคนถึงกับพูดไม่เป็นคำ
หวางชื่อที่ยืนอยู่หลังสุดตกตะลึงไปเลยทีเดียว ถึงขนาดทีเขาสงสัยว่าตัวเองกำลังฝันอยู่เลยด้วยซ้ำ
คนคนนี้ คือเจ้ามังกร?!
เป็นไปได้ยังไง?
แต่พอคิดถึงเหรียญตราที่อยู่เต็มตัวของถังเฉา ก็พอจะยอมรับความจริงนี้ได้
เพราะว่า บาดแผลที่อยู่ตามตัวของถังเฉามันเยอะเกินไป
มีแต่คนที่อยู่แนวหน้าสุดเท่านั้น ที่จะได้รับบาดแผลแบบนี้
แล้วเจ้ามังกรก็เป็นหัวหน้าของกองทัพปราณมังกรพอดีเลยด้วย
“คือเจ้ามังกรจริงๆเหรอ?”
หวางชื่อมองถังเฉาอย่างเหม่อลอย พูดพึมพำกับตัวเอง
เถี่ยนิ้วพูดออกมาจากปากของตัวเอง มันต้องเป็นเรื่องจริงแน่นอน
“ครูฝึก ผมพูดตัวตนที่แท้จริงของท่านออกมาแล้ว ท่านคงจะไม่ว่าผมใช่ไหม?”
เถี่ยนิ้วมองถังเฉา หัวเราะแหะๆ
“เด็กนี่ สมัยก่อนเป็นลูกศิษย์ที่ฝีมือแย่ที่สุดของกองทัพที่ฉันเป็นผู้นำ ตอนนี้กลายเป็นครูฝึกแล้ว ยังไม่เปลี่ยนนิสัยเดิมอีกนะ”
ถังเฉาพูดแซว เถี่ยนิ้วก็ยิ่งยิ้มมากกว่าเดิม
ส่วนพวกลูกศิษย์ของเถี่ยนิ้วก็อึ้งตะลึงไป
ครูฝึก เป็นลูกศิษย์ที่ฝีมือแย่ที่สุดในกองทัพที่เจ้ามังกรเคยเป็นผู้นำ
คนที่แย่ที่สุดยังเก่งกาจขนาดนี้ แล้วคนอื่นๆจะเก่งกาจขนาดไหนกัน?
นี่มันทำให้ถังเฉายิ่งดูศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น!
น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!
“ครูฝึก คุณกับครูฝึกเจ้ามังกร ฝีมือต่างกันขนาดไหนเหรอครับ?”
ลูกศิษย์คนหนึ่งถามขึ้นด้วยความสงสัย
เถี่ยนิ้วตบลงไปที่หัวของเขาทันที“พูดอะไรของนาย นายรอดูฉันแพ้ใช่ไหม?”
ทุกคนตรงนั้นต่างพากันหัวเราะออกมา
เถี่ยนิ้วกับถังเฉา มีความสัมพันธ์เป็นครูศิษย์กัน แน่นอนว่าพวกเขาก็รู้สึกว่าเถี่ยนิ้วไม่ใช่คู่ต่อสู้ของถังเฉาอยู่แล้ว
แต่ว่า พวกเขาอยากรู้ว่ามันต่างกันขนาดไหน
ประเด็นคือยังไม่เคยเห็นเจ้ามังกรออกโรงเองแบบในตำนานเลย
เถี่ยนิ้วนิ่งเงียบไปสักพัก ราวกับถูกพูดจนได้รับแรงกระตุ้นแล้ว“ครูฝึก ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ สักยกไหมครับ?”
ทุกคนรู้ว่า‘สักยก’ที่เถี่ยนิ้วพูด มันหมายความว่าอะไร
สีหน้าของทุกคนก็ดูยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นทันที
แม้แต่หวางชื่อก็มองดูถังเฉาราวกับมองดูพระเจ้า
อยากเห็นเจ้ามังกรออกโรงลงมือจังเลย!
คำถามไม่มีคำตอบที่ถูกพูดต่อกันมาในกองทัพ
เจ้ามังกรแข็งแกร่งขนาดไหน
ในห้องเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ถึงได้เสียงดังขนาดนี้?
จู่ๆ ก็มีเสียงโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นของเหล่าบรรดาผู้ชายดังออกมาจากข้างใน
“เอาเลย เอาเลย!”
“โดนดีแน่!”
“แก้แค้นให้พวกเรา!”
“……”
เสียงตะโกนคลุมเครือไม่ชัดเจนมาก พวกหลินชิงเสว่ฟังชัดได้แค่คำพูดพวกนี้
เว่ยหมิงจวินได้ยินแบบนั้น จู่ๆก็หัวเราะออกมา“ฉันเข้าใจแล้ว ที่พวกเขาไล่พวกเราออกมาหมด เพราะอยากจะสั่งสอนสามีของเธอยังไงล่ะ ใครใช้ให้เขาไปพูดจาสามหาวล่ะ?”
หลินชิงเสว่สีหน้าก็ดูไม่ดีทันที อยากที่จะเข้าไป แต่กลับถูกรั้งเอาไว้
เว่ยหมิงจวินยิ้ม“อันนี้มันก็ต้องโทษที่สามีของเธอพูดไม่คิด คำพูดแบบนี้มันพูดออกมาได้เหรอ แค่นี้ยังคิดไม่ได้!”
“สามีของเธอ ถูกซัดจนอ่วมแน่ๆ!”
ในห้องหรูหรา
ถังเฉากับเถี่ยนิ้วยืนประจันหน้ากัน
เถี่ยนิ้วท่าทางยืนเตรียมพร้อมสู้แล้ว
ถังเฉายังคงยืนอย่างสบายๆ ทั้งร่างกายของเขามีช่องโหว่มากมาย
“ครูฝึก เตรียมพร้อมแล้วยัง? หลายปีมานี้ ผมพัฒนาขึ้นมากนะครับ”
เถี่ยนิ้วพูดเตือนขึ้น
ถังเฉายิ้มๆ บอกเป็นนัยว่า นายเข้ามาเถอะ
ดังนั้น ท่ามกลางสายตาที่จับจ้องอยู่ของทุกคน ร่างกายของเถี่ยนิ้วหายวับไป พุ่งเข้ามาข้างหลังของถังเฉา ซัดเข้ามาที่หัวของถังเฉาอย่างแรง
บูม!
ทุกคนต่างสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่ง
เถี่ยนิ้วซัดเข้าไปหนึ่งหมัด ลูกศิษย์ที่มุงดูอยู่รอบๆก็รู้สึกได้
“ไม่เสียแรงที่เรียกชื่อครูผู้ฝึกเถี่ยนิ้วอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ หมัดหนักเหลือเกิน!”
“ครูฝึกเจ้ามังกรจะกันอยู่ไหม?”
พวกเขาแอบพูดกระซิบกัน
ปึ่ก!
แต่ต่อมา ถังเฉากลับรับหมัดที่รุนแรงของเถี่ยนิ้วไว้ได้อย่างง่ายดาย
ในตอนนี้ ศอกอีกข้างก็ซัดเข้าไปอย่างแรง
ยกขึ้นสูง
เถี่ยนิ้วรูม่านตาหด เกร็งไปทั้งตัวในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม