เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 619

สงบนิ่ง

เงียบสงบเรากับตาย

ทั่วทั้งโรงยิมทุกคนต่างเบิกตาโพลง ใบหน้าแสดงอาการตกตะลึง

" นี่..... นี่มันเป็นไปได้ยังไงกันเนี่ย? "

" หงเทียนเฉิน ตายปุบปับแบบนี้เลยเหรอ? "

" เขาตายได้ยังไงกัน? "

" ........ "

ในเวลานี้ ต่างคนต่างอภิปรายกันไปเรื่อย เหมือนทุกคนจะอึ้งกันไปหมด

อย่าว่าแต่ผู้ที่ไม่เข้าใจเรื่องการต่อสู้อย่างคนธรรมดาเลย เพราะแม้แต่พวกนักสู้ เหลือคนที่อยู่ในด้านการต่อสู้ชั้นสูงอย่างมู่ตงเฟิง หรือจะเป็นนักสู้มือใหม่ที่เพิ่งได้เข้ามาในวงการ ก็ต่างตกใจกับฉากนี้กันทั้งนั้น

หงเทียนเฉิน ตายได้อย่างไร?

ทุกคนต่างอยากรู้สาเหตุตรงนั้น!

" นี่มันเป็นไปไม่ได้ ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ? "

ทางด้านตระกูลเย่ ดวงตาอันงดงามของเย่เซ่าเตี๋ยนั้น แสดงถึงอารมณ์ยากเกินกว่าจะเชื่อออกมา

ไม่เห็นว่าชายสวมหน้ากากเหล็กคนนั้นปล่อยหงเทียนเฉินลง ก็ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจ

ไม่นึกว่าในเวลาต่อมา หงเทียนเฉินก็ตายโดยกะทันหันเช่นนี้!

เย่หรูอี้ที่อยู่ข้างๆ ก็ยิ้มออกมาเลยนิ่งๆ : " ฉันบอกแล้ว หงเทียนเฉินตายโดยไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ! "

อีกอย่างตายโดยไม่มีเหตุผลชัดเจนอีกต่างหาก!

หลินชิงเสว่ ลั่วเย่นหัว หลินฉ่ายเวยและคนอื่นๆ ต่างช็อกไปตามๆ กัน

ภาพตรงหน้านี้ ก็ทำให้หลินรั่วหวีผู้ที่เป็นนักสู้ต่างระดับตกใจอยู่ลึกๆ เช่นกัน

ในดวงตาของเขามีความเคร่งขรึมอย่างบอกไม่ถูก เขารู้อยู่แก่ใจว่าเจ้ามังกรผู้นี้ แกร่งเกินกว่าจะเป็นศัตรูได้

ฉินกวนฉีเองก็จ้องไปที่ถังเฉาเขม็งเกลียว บนตัวก็รู้สึกถึงความเหน็บหนาวอะไรบางอย่าง

จากร่างกายของเขานั้น ก็ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของความอันตรายลอยมา

" เทียนเฉิน! "

หลังจากความเงียบสงบในเวลาสั้นๆ ทั่วทั้งโรงยิมก็ มีเสียงตะโกนโหวกเหวกที่ฟังแล้วจวนแทบจะขาดใจ

จนทำให้ทุกคนแก้วหูสั่นสะเทือน ดึงให้พวกเขากลับมาสู่ความเป็นจริง

ก็เห็นแค่หงเทียนหยาราบตัวลงข้างศพของหงเทียนเฉิน ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ใบหน้านั้นดูบิดเบี้ยวจนเห็นได้ชัด ทั้งยังเก็บกดความเกลียดแค้นไว้มากมาย

ผู้คนเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่า หงเทียนเฉินคือน้องชายเท้ๆ ของหงเทียนหยา

ทั้งสองมีความรู้สึกเป็นดั่งพี่น้องกลมเกลียว ยังมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อกัน

แต่ว่าหงเทียนเฉินได้ตายลงต่อหน้าต่อตาของเขา

เห็นได้แล้วว่าเขานั้นโกรธแค่ไหน

หงเทียนหยานี่เงียบมาโดยตลอด แต่ในสนามแข่งครั้งนี้ผู้คนต่างรับรู้ได้ถึงความรู้สึกอย่างชัดเจน ความรู้สึกที่โมโหโกรธาออกมาในระดับรุนแรง

ขออยู่กับที่แล้วหันกลับมา จ้องเขม็งไปยังถังเฉา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นจนแทบจะทิ่มแทงลงไปในกระดูก

" นายเป็นคนทำ! "

เขาโกรธจนแทบระเบิดแล้วพูดคำนี้ออกมา คนในโรงยิมต่างได้ยินกันเต็มสองหู

เพียงชั่วขณะ สายตาทั้งหมดก็ไปตกลงบนตัวของถังเฉา เพียงไม่กี่วิเขาก็ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน

หงเทียนเฉินตายตอนที่กำลังประลองกับถังเฉา ซึ่งผู้ที่เป็นมือสังหารที่โหดเหี้ยมที่สุด ก็คงมีแค่เขา

แต่ถังเฉากลับยืนอยู่กับที่แล้วใช้มือไพร่ไว้ข้างหลัง จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเฉย

" คุณรู้ได้ยังไง ว่าผมเป็นคนทำ? "

" นอกจากนายแล้วจะเป็นใครไปได้? "

หงเทียนหยาโพล่งออกมาด้วยความโมโห " นายพูดเองกับปากว่าจะปล่อยน้องชายของฉันมา แต่ผลสุดท้ายพอหันหลังกลับไม่รู้ว่าใช้วิธีอะไรฆ่าน้องชายของฉัน! "

" เทียนเฉินผู้น่าสงสาร อายุเพิ่งจะสามสิบสามแท้ๆ !ความหวังและความตั้งใจทั้งหมดถูกวางไว้บนหนทางของการต่อสู้ แถมยังไม่ได้แต่งงานมีเมียเลยด้วยซ้ำ ก็จากไปเสียแล้ว...... "

น้ำเสียงของหงเทียนหยาแปลเปลี่ยนไปเป็นความโศกเศร้า ดวงตานั้นแดงฉาน และมีน้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย

แต่ทุกคนกลับรู้สึกว่า หงเทียนหยาที่กำลังจมปลักอยู่กับการสูญเสียที่เจ็บปวดนั้น ในดวงตาของเขากลับมีความหนาวเย็นบางอย่าง

" นายฆ่าน้องชายของฉัน ถ้าเป็นเช่นนั้นไหนก็รอความตายไปเถอะ ฉันจะเอาเลือดสดๆ ของนายมาเซ่นไหว้ดวงวิญญาณเทียนเฉิน เอง! "

ปัง!

หลังจากประโยคนั้นพูดออกมา ก็มีจิตสังหารอาฆาตบางอย่างสาดไปทั่วทั้งโรงยิม

หงเทียนหยา แข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าหงเทียนเฉิน!