จะเปิดสงครามไหม.............
จะเปิดสงครามไหม ?
จะเปิดสงครามไหม!
คนบ้าบู๊ มู่ตงเฟิง หลินรั่วหวี ทั้งสามคนคำรามลั่นกังวานไปทั่วทั้งสนามกีฬา ตามมาติดเป็นเสียงก้องสะท้อนต่อเนื่องยาว
บรรยากาศฆ่าสังหาร บังเกิดขึ้นมาตามวิสัย
ภายนอกสนามกีฬา ยังมีเสียงครืดคราดของรถหุ้มเกราะ
กลิ่นควันไฟสงครามคละคลุ้ง เสียงร้องโห่ลั่นสะท้านฟ้า
ในสภาพการณ์แบบนี้ คนในสนามกีฬาได้ชนะความตื่นกลัว แต่ละคนหมดสิ้นความหวาดหวั่น
ความฮึกเหิม สามารถระบาดไปสู่คนอื่นได้
สถานการณ์ตอนนี้ ได้พลิกกลับอย่างเบ็ดเสร็จ
ไม่มีใครกลัวอีกแล้ว ไม่มีใครหวั่นไหวอีกแล้ว
ที่มีอยู่นั้น ก็คือเพียงปวงชนรวมเป็นหนึ่งใจ ทำศึกเอาชนะศัตรู
เซี่ยสิงจู๋หัวร่อเสียงลั่น มองหน้าเปลี่ยนสีอย่างทุเรศของลู่เจียงไห่พูดว่า “ลู่เจียงไห่ ตอนนี้คิดกลับใจแล้วใช่ไหม ?”
“สนามรบแห่งเมืองเจียงเฉิงเริ่มแสดงศักยภาพแล้ว ได้จัดส่งทีมผู้เชี่ยวชาญงานกู้ระเบิดออกทำการเก็บกู้ระเบิด”
“แกดูถูกเจียงเฉิงมากไปแล้ว และก็ดูถูกต้าเซี่ย ต้าเซี่ยไม่เคยทิ้งประชาชนโดยไม่เหลียวแล พวกแกไอ้พวกตระกูลขี้แพ้ หลังงานนี้แล้วก็รอล่มสลายได้เลย”
หูอีซานก็ว่าไปตามบ้าง ความรู้สึกสาแก่ใจเกิดขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
ตระกูลลู่ ตระกูลถังตลอดจนเหล่าตระกูลที่ทรยศ พวกเขาไม่เชื่อในต้าเซี่ย พวกเขาไม่เชื่อกำลังรบของเจียงเฉิง
พวกตระกูลเหล่านี้ เก็บไว้เพื่อประโยชน์อะไร ?
พวกที่ไม่เชื่อมั่นตระกูลของต้าเซี่ย ไม่ว่าจะยิ่งใหญ่แค่ไหน ล้วนจะต้องล่มสลาย!
ลู่เจียงไห่กับพวกตระกูลที่ได้ยอมแพ้ไปแล้วต่างมีสีหน้าที่ดูไม่ได้อย่างที่สุด เหงื่อผุดไหลออกบนหน้าผากขนาดเม็ดถั่ว
ในเวลานั้น พวกเขามีแต่อารมณ์นึกเสียใจกับสิ่งที่บังเกิดขึ้นอยู่ในใจ
ทำไมจะต้องยอมแพ้ด้วยหนอ ?
แค่ยืนหยัดอีกเดี๋ยวเดียว ก็มีคนมาช่วยพวกเขาแล้ว
ในยุคการสื่อสารก้าวพัฒนาไกลอย่างทุกวันนี้ เรื่องเพียงนิดยังถูกเผยแพร่กันเป็นการใหญ่ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเรื่องฝูงชนทั้งหมดในสนามกีฬาเจียงเฉิงถูกขังแบบนี้
ผ่านเวลามาป่านนี้ น่ากลัวว่าเรื่องคงแพร่จนรู้ทั่วกันหมดแล้ว
ลู่โป๋หานล้วงเอามือถือออกมา เปิดดูส่ง ๆ ก็ไปเห็นหลากล้นของข่าวเกี่ยวกับการระเบิดสนามกีฬาเจียงเฉิง
สังคมออนไลน์ก็ระเบิดไปด้วย!
ที่ยิ่งไปกว่าคือได้ทำให้ทั้งต้าเซี่ยเห็นความสำคัญ
หนึ่งด้านมีภัย รอบด้านเข้าช่วย
ไม่เพียงองค์กรผู้เชี่ยวชาญด้านกู้ระเบิดระดับชาติเข้ามา ยังมีหน่วยงานพิเศษของต้าเซี่ย ก็ส่งคนเข้าไป
กองกำลังสำรองกองทัพปราณมังกร ก็กำลังเร่งรีบมาจากวาเลียนท์วิลล่า
พอเซิร์ทเจอข่าวสารนี้ เหล่าบรรดาตระกูลที่ยอมแพ้ล้วนใจแหลกสลาย
แต่ฝ่ายตระกูลที่ไม่ยอมแพ้ ไม่ว่าตระกูลเซี่ย ตระกูลหู ตระกูลซ่ง ตระกูลต่ง ต่างล้วนตื่นใจชื่นมื่น
กองทัพปราณมังกรมาแล้ว
ถึงแม้จะเป็นกองกำลังสำรอง แต่ก็เชื่อได้เลยว่าด้วยฐานกำลังและความเป็นมืออาชีพ จะต้องประสบความสำเร็จในการแก้ไขสถานะการณ์จากร้ายให้เป็นดีได้อย่างแน่นอน
ท่ามกลางฝูงชน ถังเฉาเก็บมือถือลงเงียบ ๆ
เขานั่นเอง ประสานไปที่ปราณมังกร ให้เร่งรุดมาแก้ภาวะฉุกเฉิน
จำนวนคนที่ถูกกักในสนามกีฬาไม่น้อยกว่าสองสามหมื่นคน คนจำนวนมากขนาดนี้ คงเกินกำลังตัวคนเดียวของเขาที่จะชวยได้
อีกทั้ง เขายังต้องค้นหาคนบ้านเขาเอง
ไม่มีอะไรต้องทำให้ลังเลแล้ว ถังเฉามุ่งตามหากลุ่มหลินชิงเสว่ ถังเสี่ยวหลี่ต่อ
“ผู้ที่อยู่ข้างในโปรดฟัง ปืน ค.ในขณะนี้เล็งเป้าที่พวกคุณ วางอาวุธ รีบยอมจำนน”
“ขอย้ำอีกครั้ง ปืน ค.ได้เล็งเป้าที่พวกคุณแล้วในขณะนี้ ขอให้วางอาวุธ และยอมแพ้”
ภายในสนามกีฬาเสียงหนักแน่นของประกาศจากหัวหน้าหลี่หงกังถูกส่งเข้ามาอีก
ได้ยินประกาศนี้ หลินโป๋หลายตื่นตระหนกจนหน้าซีดเผือด ปวกเปียกอ่อนไปทั้งตัวยืนไม่ติด
“คุณผู้หญิงครับ พวกเราจะทำยังไงกันดี ปืน ค.มันจ้องเราอยู่แล้ว........”
“พวกเราทำเกินเหตุเกินไปแล้วไหม กรณีระเบิดสนามกีฬาเจียงเฉิง เป็นเรื่องทำให้ทั้งประเทศมุ่งเป้าสนใจเข้ามาแล้ว......”
สีหน้าไวโอเล็ตก็ได้เปลี่ยนอึ้งจมหนักลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม