เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 651

บูม……

ทั่วทั้งสนามกีฬามีเสียงกระเด็นออกไปของค้างคาวดังก้องไปทั่ว

มีเศษหินร่วงหล่นทุกที่

หมัดของถังเฉา ซัดไปจนค้างคาวลอยออกไปหลายเมตร

บนพื้นมีรอยขูดเป็นทาง ไถลไปไกล ก่อนจะหยุดลง

ค้างคาวลุกขึ้นมา ภายใต้เสื้อคลุมสีดำ เป็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

เขาจ้องมองถังเฉาราวกับเห็นผี

ต่อให้ตาบอด ก็มองออกว่าพลังในตอนนี้ของถังเฉาเปลี่ยนไป

ถ้าก่อนหน้านี้เขาเป็นฝ่ายถูกซัดมาโดยตลอด แล้วพลังของเขาตกต่ำลงอยู่ระดับล่างล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ พลังของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นสูง

ค้างคาวไม่อยากจะเชื่อ ถังเฉาเปลี่ยนมาแข็งแกร่งทรงพลังขนาดนี้ได้ในเวลาแค่แป๊บเดียวยังไง?

ในตอนนี้ ถังเฉาสีหน้าเยือกเย็น สะบัดฝ่ามือ เดินตรงมายังเขาอย่างช้าๆ

พลังที่ตัวเขา ค้างคาวรู้สึกได้ว่ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับสัตว์ที่ดุร้ายที่ไร้เทียมทาน ในใจกระวนกระวายอยู่ไม่สุข

ค้างคาวลุกขึ้นมา หลังจากที่ช็อกตกใจแล้ว แววตาก็เผยให้เห็นถึงความเยือกเย็น

“ก็แค่โชคดีเท่านั้น ที่ซัดหมัดมาโดนฉัน แกนึกว่าโชคจะเข้าข้างแกตลอดหรือไง?”

ค้างคาวน้ำเสียงแผ่วเบา มองถังเฉาอย่างน่ากลัวน่าขนลุก

ถังเฉายิ้มอย่างเยือกเย็น“ไม่ใช่หรอกมั้ง แกคงจะไม่คิดจริงๆหรอกใช่ไหมว่าพลังของแกจะบดขยี้ฉันได้?”

“แล้วไม่ใช่หรือไง?”

ค้างคาวแววตาเยือกเย็น“ถ้าแกแข็งแกร่งกว่าฉันจริงๆ แล้วทำไมก่อนหน้านี้ถึงถูกฉันซัดจนกลิ้งไปขนาดนั้นล่ะ?”

“ดูแผลตามตัวของแกก่อนเถอะ น่าอับอายสิ้นดี สภาพแบบนี้ของแก ยังเรียกตัวเองว่าเจ้ามังกรอีก ของปลอมชัดๆ！”

ค้างคาวมองถังเฉาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย พูดยั่วโมโหเขาอย่างไม่หยุดหย่อน

ตอนแรกนึกว่าถังเฉาจะโมโห คิดไม่ถึงว่าถังเฉากลับสีหน้าสงบนิ่ง ไม่มีความโกรธแม้แต่นิดเดียว รอยยิ้มที่ใบหน้ายิ่งดูเยาะเย้ยมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ

ภายใต้รอยยิ้มแบบนี้ ค้างคาวก็โมโหเกรี้ยวกราดขึ้นมาทันที“ตายซะ！”

รอยยิ้มนี้เหมือนกับถังเฉากำลังเยาะเย้ยเขาอยู่อย่างไรอย่างนั้น เขากล้าดียังไง?

บูม！

ค้างคาวไม่เชื่อ พุ่งเข้าไปหาถังเฉาอีกครั้ง

เขาซัดหมัดเข้าไปอย่างแรง ภายในพุ่งทะลักออกมา กระแสลมภายในสนามกีฬาก็หุนหันว่องไวขึ้นมาทันที

พลังของค้างคาว เกือบจะถึงจุดสูงสุดของแรงภายในแล้ว เฟิ่งหวงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาจริงๆ

การมาถึงระดับนี้ได้ ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบข้างไปเรียบร้อยแล้ว

หมัดที่ทรงพลังและน่าสะพรึงกลัว แต่ถังเฉายังคงไม่หลบไม่หลีกแต่อย่างใด แค่จ้องมองด้วยสายตาเย็นชาเท่านั้น

ค้างคาวยังว่าถังเฉาตกใจจนอึ้งตะลึงไปแล้ว สีหน้าของเขาก็ดูดุร้ายขึ้นมาทันที

“ตายซะเถอะ！”

เขาซัดหมัดไปอย่างแรง

วินาทีต่อมา ด้วยหมัดนี้ ถังเฉาก็จะถูกอัดจนตายแน่นอน！

ค้างคาวเต็มไปด้วยความมั่นใจ

ไม่แปลก ก่อนหน้านี้ค้างคาวก็เป็นฝ่ายที่อัดถังเฉา

ถังเฉาถูกซัดจนเป็นแผลฟกช้ำเต็มตัวไปหมด

กะอิแค่บังเอิญซัดหมัดมาโดนตัวเองเท่านั้น มันรับประกันอะไรไม่ได้

แต่ทว่า ต่อมา ตอนที่ค้างคาวซัดหมัดไปที่ตัวของถังเฉานั้น

ถังเฉาขยับเคลื่อนไหวแล้ว เขายื่นมือออกมาแค่ข้างเดียว

พั่บ！

เขาคว้าหมัดของค้างคาวเอาไว้

ราวกับฟ้าและดินที่โอบล้อมทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ ไม่ว่าหมัดจะรุนแรงแค่ไหน ก็หยุดนิ่งสงบลงด้วยมือแค่มือเดียว

“อะไรกัน?！”

ภาพตรงหน้านี้ ช็อกสะเทือนใจของค้างคาว

เขาอึ้งตะลึงไป สีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

ถังเฉา คว้าหมัดของเขาไว้ด้วยมือแค่ข้างเดียว?

“แกคิดจริงๆเหรอว่าก่อนหน้านี้แกเป็นฝ่ายอัดฉันจนอ่วม?”

ถังเฉาสายตาเยือกเย็น แรงมือที่บีบหมัดของค้างคาวอยู่นั้น ก็แรงขึ้นทีละนิดๆ

“ผิดแล้ว！ฉันก็แค่จงใจแสร้งทำเป็นสู้แรงแกไม่ได้เท่านั้น เพื่อทำให้แกไม่ทันได้ระวังยังไงล่ะ”

“พอเอาเข้าจริงๆ แกสู้ฉันได้จริงเหรอ?”

ถังเฉาคำพูดคำจาน่าเกรงกลัว ฝ่ามือบีบอย่างแรง！