เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 669

พ่อบ้านของตระกูลเจียงก็ได้พาคนห้าหกสิบคนมาโค้งคำนับ ฉากดูสวยมากๆ

โดยเฉพาะออร่าของห้าหกสิบคนนั้นยิ่งใหญ่มาก ออร่าแข็งแกร่ง กระดูกสันหลังนั้นก็ได้โผล่ออกมาเล็กน้อย ดูแล้วก็เหมือนว่าได้ฝึกมาจากตระกูลที่แข็งแกร่ง

แขกที่ได้เดินไปเดินมาในสนามบินแต่ละคนก็ได้อึ้งไปเลย มองภาพที่ดูเรียบร้อยนี้

ถังเฉากับหลินชิงเสว่ก็เหมือนว่าตัวเองได้เจอผีแบบนั้น ก็ได้มองเจียงไป๋เสว่ด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ

โดยเฉพาะถังเฉา ลูกตาแทบจะทะลักออกมาแล้ว

เจียงไป๋เสว่ ทั้งๆที่เป็นคนหนูของตระกูลเจียง ในตระกูลหลวงในเยี่ยนตู!

จากนั้นพอเขาได้คิดดีๆ ที่จริง ที่จริงความลับที่ว่าเจียงไป๋เสว่เป็นคุณหนูของตระกูลเจียงตระกูลหลวงนั้น ได้หลุดออกมาบางแล้ว

นั่นก็เป็นตอนที่ถังเฉาไปเจอกับผู้บ้าการแพทย์เจียงสือเหนียน ตอนที่พูดถึงเจียงสือเหนียนนั้น สีหน้าของเจียงไป๋เสว่ก็ไม่ปกติมากๆ

ทั้งสองได้เจอหน้ากัน เจียงไป๋เสว่ก็ได้เย็นชากับเจียงสือเหนียนมากๆ

บวกกับแซ่ที่ได้เหมือนกัน ก็เดาความสัมพันธ์นี้ออกมาได้ง่ายมาก

แต่ว่าตอนนั้นในหัวของถังเฉาก็ได้เต็มไปด้วยเรื่องที่หลินเจิ้นสงได้รับบาดเจ็บสาหัสจนสงบไป ไม่มีอารมณ์มาสนใจเรื่องพวกนั้น

ตอนนี้เขาถึงนึกได้ว่า เจียงไป๋เสว่เป็นคุณหนูของตระกูลเจียง!

ดวงตาที่สวยของหลินชิงเสว่ก็ได้มองเจียงไป๋เสว่ไม่ห่าง แววตานั้น นอกจากตะลึงแล้ว ก็ยังมีความรู้สึกอื่นปนอยู่

เหมือนว่ากำลังระลึกอดีต

โดยรวม เรื่องที่เจียงไป๋เสว่เป็นคุณหนูของตระกูลเจียงนั้น ทำให้คนตกใจมากๆ

“ลุกขึ้นมาเถอะ ถ้าเกิดไม่เป็นเพราะเจอเรื่องยุ่งยากเข้า ฉันก็ไม่มีทางโทรหาพวกนายหรอก!”

สีหน้าของเจียงไป๋เสว่ก็ได้นิ่งเรียบ เหมือนชินแล้ว

หัวของพ่อบ้านตระกูลเจียงก็ได้ก้มลงต่ำกว่าเดิม “คุณหนู นี่เป็นสิ่งที่เจียงหู่ควรทำครับ! ตอนนี้ทั้งตระกูลเจียงต่างก็รอคอยคุณหนูกลับมา! เชิญคุณหนูกลับไปด้วยครับ!”

“เชิญคุณหนูกลับไปด้วยครับ!”

“เชิญคุณหนูกลับไปด้วยครับ!”

“เชิญคุณหนูกลับไปด้วยครับ!”

“......”

พอพ่อบ้านเจียงหู่ได้ตะโกน พวกบอดี้การ์ดตระกูลเจียงข้างหลังก็ได้ตะโกนเป็นเสียงเดียวกัน

เสียงได้ดังก้อง ดังไปทั่วสนามบิน

“ฉันนึกออกแล้ว!”

หลินชิงเสว่เหมือนว่านึกอะไรได้ ใบหน้าก็ได้เต็มไปด้วยความตกใจ

“เธอนึกอะไรขึ้นมาได้?”

ถังเฉาก็ได้ถามอย่างสงสัย

หลินชิงเสว่พูด “ก็เหมือนกับตระกูลหลิน ตระกูลเจียงเมื่อยี่สิบปีก่อน ก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกบังคับให้ออกไป”

ได้ยินแบบนั้น ถังเฉาก็ได้ตกใจ “ทำไม?”

หลินชิงเสว่ก็ได้พูดเรื่องที่เกิดขึ้นในตระกูลเจียงเมื่อยี่สิบปีก่อน

“ตระกูลเจียงเป็นครอบครัวแพทย์ ทุกคนในตระกูลเจียงก็ต้องเรียนวิชาแพทย์ รักษาคน ยี่สิบปีก่อน ตอนนั้นผู้นำของตระกูลเจียงได้ออกเงินมหาศาลในการซื้อสมุนไพรหายากที่มาจากเสินหนงเจี้ย เท่าที่ได้ยินมาเป็นยาสมุนไพรชนิดใหม่ เป็นการค้นพบที่สำคัญ”

“สมุนไพรหายากอันนั้นเดิมทีจะส่งมอบให้กับคนใหญ่คนโตที่ขนาดตระกูลหลวงก็ได้หลีกทางให้ แต่ว่าก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน ก็ได้ถูกคนขโมยไป”

“ถูกขโมยไป?!”

ได้ยินถึงตรงนี้ ใบหน้าของถังเฉาก็ได้เต็มไปด้วยความตกใจ

“ใช่”

หลินชิงเสว่พยักหน้า “หลังจากนั้นก็ได้หาหัวขโมยเจอ เป็นเด็กหญิงอายุแค่ห้าขวบ เธอได้ขโมยสมุนไพรหายากอันนั้นไป ก็เพื่อที่จะรักษาแม่ที่ป่วยหนักของเธอ”

“แต่ว่าแม่ของเธอนั้นได้ป่วยหนักเกินไป พึ่งสมุนไพรแค่ช่อเดียว ไม่สามารถรักษาให้รอดได้ อย่างมากก็แค่ยืดชีวิตได้ไม่กี่เดือน”

“แต่ว่าทางตระกูลเจียงนั้น กลับพากันโมโหกันหมด จะลงโทษเด็กหญิงอย่างหนัก แล้วก็ เรื่องนี้ได้ดังไปถึงหูของคนใหญ่คนโตคนนั้นเข้า ก็ได้กดดันตระกูลหลวง แม่ของเด็กหญิงรู้ว่าลูกของตัวเองได้ทำผิด ก็ได้ลากร่างกายที่กำลังป่วยหนักไปรับโทษแทน วันต่อมา ก็ได้ถูกคนพบว่าได้ตายอยู่ในบ้านแล้ว”

“คนของตระกูลเจียงตายไป แต่ว่าคนอื่นในตระกูลเจียงกลับรู้สึกว่าเธอนั้นสมควรตาย แล้วก็เพื่อที่จะรักษาชีวิตของตัวเอง ก็ได้ไล่เด็กหญิงออกไปจากตระกูลเจียง จนถึงตาย คนของตระกูลเจียงก็จำไม่ได้ว่าแม่ของเด็กหญิงชื่ออะไร”

ตุ้บ!

พวกเจียงหู่ก็ได้คุกเข่าต่อหน้าเจียงไป๋เสว่

“คุณหนู พวกเราผิดไปแล้วครับ!”

สายตาที่เยือกเย็นของเจียงไป๋เสว่ก็ได้มองผ่าน “กลับไปบอกคนของตระกูลเจียง อีกครึ่งเดือน ก็เป็นวันครบรอบวันตายปีที่ยี่สิบสามของเธอ วันนั้น ฉันต้องการให้ทุกคนในตระกูลเจียงสวมชุดวัยอาลัย แล้วก็ไปคุกเข่าขอโทษที่หน้าโลงศพเธอ”

“ครับ ครับ......”

เจียงหู่ก็ได้รีบพาคนออกไป

เจียงไป๋เสว่พูดพวกนี้จบ บรรยากาศที่เยือกเย็นเดียวดายบนร่างกายก็ได้เข้มข้นกว่าเดิม

ถังเฉากับหลินชิงเสว่ ก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี

อยู่ๆ เจียงไป๋เสว่หันกลับไป มองไปทางซ่งเต๋อโหย่วที่ได้ตกใจจนไม่เป็นผู้เป็นคนอย่างเย็นชา พูดว่า “นายยังไม่ไสหัวไปเหรอ?”

เวลานี้ซ่งเต๋อโหย่วก็ได้นั่งลงกันพื้นแล้ว

เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นคุณหนูใหญ่ที่จากไปเมื่อยี่สิบปีก่อนของตระกูลเจียง

ตั้งสติได้ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจของซ่งเต๋อโหย่ว แต่ว่า เขาก็ได้หัวเราะสักพัก

“ต่อให้เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเจียงแล้วจะทำไม ก็แค่พึ่งกลับมาเท่านั้น คิดว่าฉันไม่มีคนหนุนหลังให้เหรอ?”

“อ้อ? คนที่หนุนหลังนาย เป็นใคร?”

เจียงไป๋เสว่หัวเราะออกมา มองซ่งเต๋อโหย่วแล้วถาม

ซ่งเต๋อโหย่วรู้ พึ่งแค่ตัวเอง ไม่มีทางที่จะเอาผู้หญิงคนนี้ลงมาได้ มีแค่ขอคนที่หนุนหลังคน

ถึงแม้ว่าแบบนั้นจะไม่สามารถที่จะสุขสำราญกับสาวสวยคนนี้ได้อย่างเต็มที่ แต่ว่าสามารถที่จะเก็บเศษได้

คิดถึงตรงนี้ เขาก็ได้โทรไปหาคนคนหนึ่ง

“คุณชายหลง ผมเจอผู้หญิงที่สวยมากสองคนครับ ใช่ครับ อยู่ที่สนามบินเยี่ยนจิง!”

“แต่ว่าพวกเขานั้นมีฐานะเล็กน้อย หนึ่งในนั้นเป็นคนของตระกูลเจียง ต้องการให้คุณออกโรงถึงจะได้!”