เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 671

พรึบ!

ในตอนที่มือของหลงชื่อเทาใกล้จะสัมผัสโดนหน้าของหลินชินเสว่นั้น มือข้างหนึ่งที่แข็งแรงมากๆ ก็เข้ามาคว้ามือของเขา

จากนั้น มันก็เหมือนราวกับก้ามปูเหล็กที่ไม่ยอมเปิดโอกาสให้หลวชื่อเทาได้ขยับต่อไปข้างหน้า

“อะไรเนี่ย?!”

สีหน้าของหลงชื่อเทาเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วมองถังเฉาด้วยความตกใจ

ด้วยฐานะของตระกูล ทำให้เขาเองก็พอมีหน้ามีตาในสนามรบเยี่ยนจิงอยู่บ้าง ความสามารถของตัวเองก็ไม่ได้ด้อยเลย

แต่ชายคนนี้กลับสามารถคว้ามือของตนไว้ได้อย่างรวดเร็ว และเขาก็ยังรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาด้วย

เห็นได้ชัดว่าแรงบีบของถังเฉานั้นมีค่อนข้างมาก

“ถ้าไม่อยากตาย ก็ช่วยให้ความเคารพในตัวภรรยาผมด้วย”

ถังเฉาสีหน้าเย็นชา แล้วมองหน้าหลวชื่อเทาอย่างไม่ชอบใจไปทีหนึ่ง

“แก……” หลงชื่อเทาสีหน้าเคร่งขรึม และจ้องเขม็งมาที่หน้าของถังเฉา

ซ่งเต๋อโหย่วที่ยืนอยู่ข้างๆ ตกใจจนช็อกไปแล้ว เขาไม่คาดคิดว่าถังเฉาจะกล้าทำร้ายหลงชื่อเทาแบบนี้

“นี่ไอ้หนู แต่จบเห่แล้ว การที่แกกล้าทำร้ายคุณชายหลงแบบนี้ แกก็ได้ล่วงเกินตระกูลหลงไปแล้วแกรู้มั้ย?”

พอตั้งสติได้ ซ่งเต๋อโหย่วก็ตวาดใส่ถังเฉาทันที

“ที่รักคะ! คุณห้ามทำอะไรนะคะ เราแค่รอให้คนอื่นๆ มาถึงก็พอแล้ว!”

หลินชิงเสว่ยืนพูดอยู่ด้านหลัง ใบหน้าเย็นเฉียบ

พอได้ยินคำพูดของหลินชิงเสว่ หลงชื่อเทาก็รู้สึกตกใจ หรือว่า พวกนี้จะเป็นคนที่มีฐานะอะไรรึเปล่า?

เยี่ยนจิงแห่งนี้ ยิ่งคนที่อยู่ระดับสูง ก็จะยิ่งระวังตัวกันมากขึ้น

เพราะคุณไม่รู้ว่าคนต่อไปที่จะได้เจอ จะมีฐานะที่สูงกว่าคุณรึเปล่า

ก้าวพลาดก้าวเดียว ก้าวต่อไปก็จะพลาดหมด

ทันใดนั้น ซ่งเต๋อโหย่วก็ได้พูดออกมาว่า “คุณชายหลงไม่ต้องไปฟังมันครับ มันแค่ขู่คุณเท่านั้น ฐานะของพวกมันสามคนก็อยู่ระดับเดียวกับคุณหนูตระกูลเจียงคนนี้เท่านั้นครับ!”

พูดจบ ซ่งเต๋อโหย่วก็ชี้ไปที่เจียงไป๋เสว่

หลงชื่อเทาถึงได้โล่งอกขึ้นมา แล้วจ้องเขม็งไปที่ถังเฉา “ไอ้หนู ก่อนหน้านี้ฉันได้พูดไปแล้ว ว่าฉันถูกใจผู้หญิงสองคนนี้ของแกเข้าแล้ว ขอแค่แกยอมถอยออกมา ในเมืองเยี่ยนจิงแกก็ถือเป็นพี่น้องที่ดีที่สุดของฉัน ถือว่าทำดีกับแกมากแล้ว ยังไม่รีบปล่อยมืออีก!”

“รนหาที่ตาย!”

ถังเฉาโกรธถึงสุดขีด สายตาก็ดูเยือกเย็นลงไป

ทันทีที่พูดจบ ถังเฉาก็ออกแรงที่มือ

เสียงแกร็กดังขึ้น!

ข้อมือของหลงชื่อเทาก็หักไปทันที

“อ้า……”

หลงชื่อเทาร้องโอดครวญ สีหน้าบูดเบี้ยว

“อ้า! นี่แกกล้าหักมือของคุณชายหลงเลยเหรอ!”

ซ่งเต๋อโหย่วที่อยู่ข้างๆ ก็ตกใจไม่แพ้กัน ไม่นึกเลยว่าถังเฉาจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้

แต่หลังจากนั้น สีหน้าของเขาก็ดูโกรธเกรี้ยวขึ้นมา

ในเยี่ยนจิง ไม่เคยมีใครที่ทำร้ายคุณชายหลงแล้วยังมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขได้

ตอนนี้ สีหน้าของถังเฉาก็เคร่งขรึมอย่างถึงที่สุด

ชั่วพริบตาที่สบตาเข้ากับถังเฉา ไม่ว่าจะเป็นซ่งเต๋อโหย่วหรือหลงชื่อเทา ในใจต่างก็รู้สึกเหมือนกำลังถูกสัตว์จ้องมองอยู่

“พวกคุณรีบไปเถอะค่ะ เมื่อก่อนสามีของฉันเคยเป็นทหารมาก่อน”

ยังไงหลินชิงเสว่ก็ไม่อยากให้เรื่องมันเลยเถิด ถ้าเลี่ยงที่จะใช้กำลังได้ก็เลือกที่จะเลี่ยงดีกว่า

ฐานะของกองทัพปราณมังกรนั้นค่อนข้างพิเศษ ต่อให้หลินชิงเสว่จะรู้ว่าถังเฉาเป็นกองทัพปราณมังกร แต่ก็พูดออกไปไม่ได้ จึงพูดได้แค่นี้

แต่ว่า พอคำพูดนี้เข้าถึงหูของหลงชื่อเทากับซ่งเต๋อโหย่วแล้ว มันก็กลายเป็นมุกตลกอย่างไม่ต้องสงสัย

“เป็นทหารอย่างนั้นเหรอ? ถึงว่าทำไมถึงได้แกร่งขนาดนี้ แต่ว่า นี่สินะต้นทุนที่พวกแกมี?”

มือข้างหนึ่งของหลงชื่อเทากำลังสั่นเทา

การกระทำของถังเฉาเมื่อกี้ ไม่ได้หักข้อมือของหลงชื่อเทาไปซะทีเดียว เขาแค่บิดข้อมือของเขาเป็นเก้าสิบองศาเท่านั้น

แต่มันก็ทำให้เขาเจ็บจนตอนนี้ยังไม่หายเจ็บเลย

ด้วยความที่เจ็บมาก ทำให้สีหน้าของหลงชื่อเทานั้นบูดเบี้ยวเป็นอย่างมาก

สีหน้าของหลินชิงเสว่ก็เปลี่ยนไป และก้าวถอยหลังอย่างอัตโนมัติ