เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 734

ในความทรงจำของหลินชิงเสว่ ก่อนที่จะหลับสลบไป หล่อนกำลังทำข้อตกลงในการร่วมมืออย่างดีกับหลู่เหมิง

หลังจากนั้นหล่อนมีความรู้สึกง่วงและง่วงมาก ตาทั้งคู่หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

พอตื่นมา ก็รู้สึกเหมือนมีใครกอดตัวเองอยู่ ดิ้นไปมาสักพัก จึงได้เห็นว่าเป็นถังเฉา

“ที่นี่ที่ไหนกัน แล้วทำไมหล่อนก็มาอยู่ที่นี่ด้วย？”

มองเย่เซ่าเตี๋ยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ท่าทีหลินชิงเสว่เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที

ที่เจียงเฉิงในตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ที่คอยหาเรื่องหล่อนกับถังเฉา ฉะนั้นหลินชิงเสว่รู้สึกไม่ถูกชะตากับหล่อนเอาเสียเลย

เย่เซ่าเตี๋ยส่งเสียงฮึออกมา ให้เห็นว่าไม่คิดจะพูดอะไรด้วย

ถังเฉาเสียไม่ได้ ต้องเล่าเหตุการณ์ต่าง ๆ ออกมา

“อะไรนะ？ฉันถูกคุณหลวี่ลักพาตัวมาที่นี่หรือ？”

หลินชิงเสว่สีหน้าตื่นตระหนก อย่างไม่เชื่อในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“เป็นไปได้ยังไง หล่อน........”

หลินชิงเสว่ยังไม่ทันได้พูดต่อ ตามมาด้วยเสียงเย็นห้วนแว่วขึ้นมาจากชั้นล่าง

“ที่สุดก็ไปกันหมดแล้วรึ ไอ้บัดซบสองตัวนั่น ดันกล้าเอาเข็มมาจิ้มฉัน รอให้ฉันได้เงินมากหน่อยเถอะ จะไปถล่มเก้าอี้มัน จะไปนั่งเป็นประธานแทนเอง”

พักสักพัก เสียงผู้หญิงนั่นหัวเราะออกมาอย่างสะใจ “ให้ได้คู่เวรอย่างยัยหลินชิงเสว่นั่นอีกสักหลายคน ก็คงจะไม่เลวนะ ลี่จิงกรุ๊ปถึงจะไม่เท่าไหร่ในเยี่ยนจิง แต่ก็พอให้ฟันเป็นเงิรก้อนพอได้เหมือนกัน”

“นี่..........”

หลินชิงเสว่ที่อยู่บนชั้นสองสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ให้รู้สึกว่าเป็นอะไรที่คิดไม่ถึง

เสียงคนที่พูดนั้น ก็คือเสียงของหลู่เหมิงที่เพิ่งฟื้นตื่นขึ้นมา ในขณะนี้สีหน้าของความเคียดแค้น กับการหัวเราะที่บ้าคลั่งสลับกันไปมาเหมือนคนโรคประสาท

หลินชิงเสว่ตื่นกลัวจนมึน หล่อนไม่คิดเลยว่า หลู่เหมิงที่ก่อนหน้านี้นั่งคุยกันอย่างชื่นมื่นในวงอาหาร จะกลายเป็นคนที่หลอกลวงเธอ

ถังเฉาพูดเสียงเข้ม “เห็นแล้วใช่ไหม? ความโหดเหี้ยมของใจคน รู้หน้าไม่รู้ใจ ตั้งแต่เค้าเริ่มติดต่อกับเธอ เค้าก็ได้เริ่มวางแผนหลอกลวงนี้ไว้แล้ว”

สีหน้าหลินชิงเสว่ในตอนนี้ดูไม่ได้อย่างบอกไม่ถูก “แต่ว่า สถานที่ที่เราคุยข้อตกลงกัน นอกจากหล่อนแล้ว ก็ยังมีนักธุรกิจสาวสังคมสูงในเยี่ยนจิงด้วยนะ”

“พวกนั้นล้วนถูกชวนมาเป็นหน้าม้า ฐานะจริง ๆ ของพวกนั้น ก็เพียงพนักงานระดับกลางในบริษัทที่มีชื่อในตลาดหลักทรัพย์ เท็จจริงแล้วไม่มีอำนาจในการตัดสินใจในระดับสูง พวกเขารวมตัวกัน อุปโลกน์เป็นองค์กรธุรกิจมาชื่อหนึ่ง รุกเจาะตลาดไปต้มตุ๋นกลุ่มธุรกิจในเยี่ยนจิง”

ถังเฉายิ้มชืด ๆ พูดต่อ “หลังจากนั้น เพียงไม่ให้มีสำเนา อีกยังมีรายงานการหมุนเวียนของบัญชีในธนาคาร แปรสภาพให้เป็นบัญชีการเงินของธุรกิจของแต่ละองค์กร ก็จะกลายเป็นกระแสการหมุนเงินระหว่างบริษัทต่อบริษัท นั่นเท่ากับเป็นการใช้ชื่อของบริษัทมาครอบงำการเงินของคุณ”

เย่เซ่าเตี๋ยได้จังหวะเย้ยหัวเราะว่า “ขนาดเป็นถึงระดับคุณหนูบ้านตระกูลหลิน ยังไปให้เขาหลอกได้ ช่างน่ามหัศจรรย์จริง ๆ”

“คุณอย่าเอาแต่หัวเราะคนอื่นเลย ตัวคุณเองก็ไม่ใช่หรือที่ปล่อยให้ลูกน้องปั่นจนหัวหมุน ถ้าไม่ใช่ผมไปตามหาคุณ ถึงป่านนี้คุณก็คงยังจมอยู่ในบ่อหาทางออกไม่เจอ”

ถังเฉาหักมุมเรื่องคุย มองขวางใส่เย่เซ่าเตี๋ยแล้วพูด

“ฉัน.....พูดถึงตัวฉันว่าโดนล้อเล่น？ นั่นมันตอนฉันไม่ทันได้คิดจะต้องใส่ใจ พวกคนตัวเล็ก ๆ พรรณนั้น กล้าดีเกินไปแล้วที่มาเล่นถึงหัวฉัน？”

เย่เซ่าเตี๋ยอารมณ์ขึ้น เลือดโกรธฉีดแดงเต็มหน้า ที่ถังเฉาพูดนั้นเป็นเรื่องที่ต้องเป็นเรื่อง

“ใช่ไหมหละ？ แล้วทำไมป่านนี้เพิ่งจะรู้สึกหละ？”

ถังเฉาพูดเย้ยบ้าง “เชื่อไหมว่า ถ้ายังปล่อยให้หลู่เหมิงห้อยเอาชื่อหย่วนหยางกรุ๊ปไปเที่ยวหลอกชาวบ้านอีกสักสองสามงาน เดี๋ยวจะมีเจ้าหน้าที่กองควบคุมงานเศรษฐกิจเข้ามาหาเหาบนหัวคุณแน่นอน ตรวจสอบแล้วสั่งปิดหย่วนหยางกรุ๊ปของคุณ ทีนี้ผมก็จะดูว่าคุณจะกลับไปรายงานกับตระกูลเย่ยังไง”

“ฉัน ฉัน........”

เย่เซ่าเตี๋ยหน้าซืดเผือด ใจคิดจะย้อน แต่ก็หาเหตุผลไม่ได้

ผลที่จะเกิดตามที่ถังเฉาพูด ไม่ใช่เรื่องไร้สาระที่ไม่จำต้องใส่ใจ หากถ้าหลู่เหมิงได้ไปทำอีก หล่อนต้องพังเป็นแน่

ถึงเวลานั้นทำเอาหย่วนหยางกรุ๊ปเจ๊ง ตระกูลเย่ต้องเสียหายอย่างสาหัส ไม่ต้องให้เย่หรูอี้หรือเย่จงเวิ่นลงมือ หล่อนก็คงต้องโดนไล่ออกจากตระกูเย่เป็นแน่

หาเหตุนู่นนี่นั่นยังไงก็ไม่มีข้อโต้กลับได้ สุดท้ายเย่เซ่าเตี๋ยเลยเล่นพาลใส่เอาดื้อ ๆ

“คุณถังเฉาพูดมาเสียมากมาย คุณกำลังพูดให้เห็นชัดใช่ไหมว่าฉันสู้เย่หรูอี้ไม่ได้？ แต่ฉันไม่เชื่อหรอก ลองถ้าให้เย่หรูอี้มาบริหารหย่วนหยางกรุ๊ปแล้ว จะทำได้ดีกว่าฉัน！”

เย่เซ่าเตี๋ยพูดด้วยสีหน้าไม่ยอมแพ้

ถังเฉาสะอึกนิดหนึ่ง แล้วพูดว่า “หล่อนน่าจะทำได้ดีกว่าคุณนะ ไม่เชื่อถามภรรยาผมดูก็ได้”

หลินชิงเสว่ผงกหัว “หล่อนไม่เคยต้องพึ่งการช่วยเหลือของวงศ์ตระกูล ทำบริษัทตระกูลซ่งก้าวขึ้นมาได้ถึงระดับเทียบคู่กับลี่จิงกรุ๊ปของฉันได้ คุณคิดว่าคุณทำได้ไหมหละ？”

“……”

เย่เซ่าเตี๋ยถึงกับปากอ้าตาค้าง มึนทึบไปพักหนึ่ง ที่สุดย้อนใส่กลับ