เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 747

เกี่ยวกับเยี่ยนซื่อเฉิงคนนี้ ทั้งถังเฉาและเจียงไป๋เสว่ก็รู้สึกว่าเคยเห็นเขา

นั่นคือคนที่อยู่รุ่นเดียวกับพวกเขา คู่หูของหลี่เห้า

ในขณะนั้น กำลังปฏิบัติภารกิจกับหลี่เห้า แต่ระหว่างทางได้พบกับหว่างเหลี่ยง

เพราะกลัว เยี่ยนซื่อเฉิงจึงหลบหนีไปกะทันหัน ปล่อยให้หลี่เห้าอยู่คนเดียวเพื่อเผชิญหน้ากับศัตรู

อาจกล่าวได้ว่า เยี่ยนซื่อเฉิงเป็นฆาตกรโดยตรงต่อการหายตัวไปของหลี่เห้า

หลังจากนั้น เยี่ยนซื่อเฉิงก็ถูกไล่ออกจากกองทัพปราณมังกร คิดไม่ถึงว่า กลับไปเข้าร่วมหว่างเหลี่ยง ชื่อคือ”ค้างคาว”

เขาเป็นคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัวของถังเฉาและหลินชิงเสว่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ได้จัดเครื่องมือไว้ที่ตระกูลเสิ่น เขายังวางแผนคดีวางระเบิดจับตัวประกันที่โรงยิมของเมืองเจียงเฉิงกับไวโอเล็ต เขาทำเรื่องเลวร้ายมากมาย แต่ในเวลานี้ เมื่อมองไปที่หลุมศพของเขา ทั้งถังเฉาและเจียงไป๋เสว่ก็ไม่สามารถโกรธได้แม้แต่น้อย

แม้กระทั่งยังมีความอิจฉาเล็กน้อย

เพราะเขาทำสิ่งเลวร้ายมามากมาย ยังมีพ่อที่รักเขา คิดถึงเขา และยอมทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อปกป้องเขา

แล้วถังเฉาและเจียงไป๋เสว่ล่ะ?

ถังเฉายังพอว่า แม้ว่าเขาจะเป็นเด็กกำพร้าและไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อแม่ของเขา แต่เขามีพ่อบุญธรรมที่ยินดีรับเลี้ยงเขาและปฏิบัติต่อเขาเหมือนพ่อแท้ๆ หลินเจิ้นสง

สิ่งนี้ทำให้ถังเฉาสัมผัสถึงความรักของพ่อคืออะไร

เจียงไป๋เสว่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเธอ แม่ของเธอถูกบังคับให้ผูกคอตายโดยตระกูลหลวง ยังทำให้เธอรู้สึกถึงความโหดร้ายของสังคม และความชั่วร้ายของมนุษย์ตั้งแต่อายุยังน้อย

เยี่ยนซื่อเฉิงถือว่ามีความสุขมากกว่าพวกเขามากแล้ว

อีกอย่าง เป็นเพราะการกระทำเช่นนั้นของพ่อของเยี่ยนซื่อเฉิง ทำให้ถังเฉาและเจียงไป๋เสว่รู้สึกหดหู่ใจอย่างมาก

พวกเขาเปิดปาก และอยากจะบอกว่าเยี่ยนซื่อเฉิงยังมีชีวิตอยู่

แต่เมื่อถ้อยคำนั้นมาถึงริมฝีปาก ก็เหมือนหนามที่ติดอยู่ในลำคอ พูดอะไรไม่ได้

หากบอกเขาว่า ที่จริงแล้วเยี่ยนซื่อเฉิงยังมีชีวิตอยู่? แต่ทำสิ่งเลวร้ายหลายอย่างที่ไม่อาจให้อภัยได้?

เช่นนั้น ชายชราผู้โดดเดี่ยวคนนี้จะยิ่งเศร้ามากขึ้นใช่ไหม?

พวกเขาหายใจเข้าลึกๆ แสดงรอยยิ้ม ยิ้มและพูดกับพ่อของเยี่ยนซื่อเฉิง "คุณลุง ไม่ต้องกังวล มีพวกเราอยู่ ไม่มีใครกล้าที่จะย้ายหลุมศพของลูกชายของคุณไป"

หลังจากได้ยินที่พวกเขาเรียกตนเอง เยี่ยนกั๋วลี่ก็แสดงความสงสัยบนใบหน้าของเขา "พวกคุณ...รู้จักซื่อเฉิงหรือ?"

ถังเฉายิ้มและพยักหน้า “ใช่ พวกเราอยู่ในกองทัพเดียวกัน”

เจียงไป๋เสว่ก็เผยรอยยิ้ม

“กองทัพเดียวกัน...เช่นนี้ พวกคุณเป็นสหายร่วมรบของซื่อเฉิงงั้นหรือ?!”

เยี่ยนกั๋วลี่ร้องไห้ออกมาอย่างตื่นเต้น "เยี่ยมมาก ตั้งแต่ซื่อเฉิงไปเป็นทหารก็ไม่มีข่าวใดๆเลย ไม่เคยส่งจดหมายสักฉบับมาที่บ้านเพื่อรายงานว่าเป็นอย่างไรย้าง – ผมโกรธมาก ยังด่าเขาว่าเป็นลูกอกตัญญู คิดไม่ถึงว่า เมื่อได้ยินชื่อของซื่อเฉิงอีกครั้ง มันอยู่ในรายชื่อผู้ตาย”

“มิน่าล่ะที่เขาไม่ได้ส่งจดหมายมาที่บ้าน เป็นเพราะเขาตายเพื่อประเทศ – ผู้ชายที่ดีก็ควรเสียชีวิตในสนามรบ รับใช้ประเทศและตายเพื่อประเทศ แม่ของเขาตายตั้งแต่เขายังเด็ก ไม่สูญเปล่าที่ผมเลี้ยงเขา "

เมื่อรู้ว่าถังเฉาและเจียงไป๋เสว่เป็นสหายร่วมรบของเยี่ยนซื่อเฉิง เยี่ยนกั๋วลี่ไม่สามารถยับยั้งความรู้สึกภายในของเขาได้เลยและร้องไห้หนักกว่าเดิม

ขณะร้องไห้ เขานึกถึงอดีต

มีน้ำตาในดวงตาของถังเฉาและเจียงไป๋เสว่ด้วย พวกเขาทนไม่ได้ที่จะบอกพ่อเฒ่าที่รักลูกชายว่า ที่จริงแล้วเยี่ยนซื่อเฉิงได้เข้าร่วม "หว่างเหลี่ยง"

เขาจึงพูดว่า "คุณลุง ไม่ต้องห่วง เยี่ยนซื่อเฉิงจากไปแล้ว ต่อไปเราจะดูแลคุณเอง มีพวกเราอยู่ ไม่มีใครรังแกคุณได้!"

เมื่อมองไปที่รอยฟกช้ำบนใบหน้าของเยี่ยนกั๋วลี่ ความโกรธของถังเฉาก็เพิ่มขึ้นในหัวใจของเขา

“โอเค โอเค พวกคุณเป็นเด็กดีทุกคน...”

เยี่ยนกั๋วลี่ร้องไห้และเศร้าโศกอย่างมาก

ลูกชายเสียชีวิต

การได้เห็นสหายร่วมรบของลูกชาย โดยเฉพาะถังเฉา ก็เหมือนกับการได้เห็นเสียงและรูปลักษณ์ของลูกชาย

ราวกับว่าลูกชายยังมีชีวิตอยู่

“แม่ง นี่พวกมึงกำลังแสดงละครที่น่าสารมาตบตาเหรอ ร้องไห้ด้วย?”

“ไม่ไปใช่ไหม? โอเค กูจะช่วยทำให้ผิวหนังของพวกมึงสามคนหลวม”

ข้างหลัง เซียวเฉียนดุด้วยความโกรธอีกครั้ง ขณะด่าก็พุ่งเข้าหาเยี่ยนกั๋วลี่เพื่อไปผลักเขา

ผัวะ!

ทันทีที่เขายื่นมือออกไป ถังเฉาก็คว้าข้อมือของเขาทันที มองดูเขาอย่างเย็นชา

“ให้เวลาคุณหนึ่งนาที ไสหัวออกไปจากสุสาน ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องไปแล้ว”

“อ๊าก! มือผมจะหักแล้ว…”

ถังเฉายังคงใช้แรงอย่างหนัก มือใหญ่ของเขาเหมือนคีมเหล็ก งัดข้อมือของเซียวเฉียนเกือบจะหัก

“กล้าทำอะไรกับพี่เฉียน! หาที่ตายชัดๆ!”

“ปล่อยพี่เฉียนเร็ว!”

คนอื่นๆก็ตกใจช่นกัน คิดไม่ถึงว่าถังเฉาก็เก่งไม่เบา

แต่พวกเขาไม่ได้กลัว แต่กลับส่งเสียงตะโกนอย่างมั่นใจ

ถังเฉารู้ ความมั่นใจของพวกเขามาจากเอกสารนี้พร้อมตราประทับอย่างเป็นทางการ และนี่เป็นโครงการที่ตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวงรับผิดชอบ

เซียวเฉียนก็ไม่ประนีประนอม แต่เขาขู่ถังเฉาอย่างดุเดือด “เจ้าหนู กล้าลงมือกับกู มึงจบแน่!”

เขาคว้าเอกสารที่มีตราประทับอย่างเป็นทางการและด่าว่า "รู้หรือไม่ว่านี่คืออะไร? ผมรับคำสั่งให้รื้อถอนและย้ายออก ลงมือกับผม ก็เป็นศัตรูของตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวงและสำนักงานที่ดิน รอเข้าคุกเถอะ! ฮ่าๆๆๆ……"

ท่ามกลางเสียงหัวเราะที่บ้าคลั่ง ถังเฉาปล่อยเซียวเฉียน

ทันทีที่เขาปล่อย เซียวเฉียนก็เปล่งเสียงอ๊ากและหายใจเข้าลึกๆ

ความแข็งแกร่งของถังเฉานั้นใหญ่มาก จนเกือบหักข้อมือของเขา!

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นถังเฉาปล่อยตัวเอง เซียวเฉียนคิดว่าเขากลัว และหัวเราะอย่างเย่อหยิ่งมากขึ้น

“ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วใช่ไหม? แต่มันสายเกินไปแล้ว พวกคุณสามคน ห้ามไปจากที่นี่แม้แต่คนเดียว!”

“ในอีกสิบนาที หัวหน้าหลิวกำลังจะมา และเขาจะส่งพวกคุณเข้าคุก!”

สีหน้าลูกน้องของเซียวเฉียนก็ดูเย็นชาเช่นกัน