เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 748

“อะ...อะไร?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงไป๋เสว่ คนทั้งคนของหัวหน้าหลิวก็ตกตะลึง

ความเย่อหยิ่งก่อนหน้านี้ไม่มีอีกต่อไป มีเพียงความตื่นตระหนกที่ไม่รู้จบ

สีหน้าของเซียวเฉียนพวกเขาก็เหมือนพวกเขาได้เห็นผี จ้องมองถังเฉาและเจียงไป๋เสว่อย่างตะลึงงัน

ช็อก!

นอกจากความตกใจ พวกเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีก

“นี่มัน เป็นไปได้ยังไง? คุณมาจากตระกูลเจียงเหรอ?”

หัวหน้าหลิวตัวสั่นและมีความรู้สึกกลัวอยู่ในใจ

ตอนเซ็นสัญญาไม่ได้บอกว่ามีความสัมพันธ์นี้นิ!

หากมีสมาชิกที่เสียชีวิตของตระกูลเจียงฝังอยู่ที่นี่ ให้ความกล้าเขาสิบเท่า เขาก็คงไม่กล้ามารื้อถอนที่นี่หรอก!

"มันเป็นความจริง"

เจียงไป๋เสว่พยักหน้าด้วยใบหน้าเย็นชา "ฉันชื่อเจียงไป๋เสว่"

“หัวหน้าหลิว ตอนนี้เราจะทำอย่างไรเหรอ รื้อหรือไม่รื้อ?”

เซียวเฉียนตกตะลึง เรื่องนี้ใหญ่เกินการควบคุมของเขา

“คุณถามผม ผมไปถามใครเหรอ...”

แก้มของหัวหน้าหลิวกระตุกอย่างรุนแรง ฆ่าเขาให้ตายก็เถอะ เรื่องจะกลายเป็นแบบนี้

ตราประทับด้านบนลงมาแล้ว และเขาต้องทำให้สำเร็จ

แต่คนของตระกูลเจียงกลับมาบอกเขาอย่างชัดเจนว่า แม่แท้ๆของเธอฝังอยู่ในภูเขาเป่า

เรื่องนี้ ไม่ต้องคิดก็รู้ มีสองเสียงที่แตกต่างกันปรากฏขึ้นภายในตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวง

ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนเปลี่ยนแปลงของภูเขาเป่า ขณะที่อีกคนหนึ่งไม่สนับสนุนและต่อต้านอย่างรุนแรง

เมื่อเหล่าเทพเซียนต่อสู้กัน มนุษย์ต้องมารับกรรม

สองฝ่ายในตระกูลเจียงอยู่ในภาวะไม่มีใครยอมใคร และมาทำให้คนเหล่านี้ลำบากใจ

จะเลือกฝ่ายไหน ก็ทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคือง

ทำดีกลับไม่ได้รับผลดีตอบ!

ส่วนเยี่ยนกั๋วลี่ก็มองไปที่ถังเฉาและเจียงไป๋เสว่ด้วยความตกใจ

“เด็กๆ พวกคุณ...”

เขาตกใจมากจนพูดไม่ออก

ถังเฉาจุดบุหรี่และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านผู้เฒ่า ผมบอกแล้วว่า ตราบใดที่มีพวกเราอยู่ที่นี่ ไม่มีใครสามารถรื้อถอนที่นี่ได้ แม้แต่หญ้าหรือต้นไม้ก็ไม่สามารถรื้อได้”

“ดี ดี พวกคุณช่วยชีวิตซื่อเฉิงไว้...”

น้ำตาไหลรินในดวงตาของเยี่ยนกั๋วลี่

ตั้งแต่วินาทีที่หัวหน้าหลิวมา เขาก็หมดหวัง แม้แต่ผู้นำก็มา ภูเขาเป่านี้ถูกรื้อทิ้งอย่างแน่นอน

สงสารวิญญาณที่ตายเหล่านี้ที่อยู่ใต้หลุมศพ ไม่สามารถพักผ่อนได้อย่างสงบสุข!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ พวกเขากลับเป็นคนที่ต้องเป็นฝ่ายยอม

เจียงไป๋เสว่มองดูด้วยสายตาที่เย็นชา หัวหน้าหลิวก็คิดได้ในทันที และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว

“คุณเจียง เรื่องนี้ไม่ง่ายที่จะจัดการเลย...”

"โครงการรื้อถอนนี้เริ่มต้นแล้ว ไม่สามารถบังคับให้หยุดได้ด้วยเหตุผลส่วนตัว ผมเองก็ปฏิบัติตามคำสั่ง"

เซียวเฉียนและคนอื่นๆพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว

ดังนั้น เจียงไป๋เสว่ขมวดคิ้วแน่น

นี่เป็นส่วนที่ยากที่สุด

ไม่ใช่โครงการส่วนตัว แต่เป็นโครงการสาธารณะ

เช่นนี้ หัวหน้าหลิวมีอะไรที่ต้องกลัว?

สีหน้าของเยี่ยนกั๋วลี่น่าเกลียดและเขาไม่กล้าพูดอะไร

สีหน้าของเจียงไป๋เสว่ก็เย็นชาลง และเธอวางแผนที่จะลงมือ

ถังเฉาห้ามไว้ "ใจเย็นๆ เขาเป็นสมาชิกของสำนักงานที่ดินอย่าลงมือเลย ผมจะเจรจากับเขา"

หลังจากพูดจบ เห็นเขาเดินไปหาหัวหน้าหลิวด้วยรอยยิ้ม และพูดว่า "ผมเข้าใจดีว่า พวกคุณรื้อที่นี้ก่อน และเมื่อโครงการเสร็จสิ้นแล้ว ก็จ่ายค่าชดเชยให้ญาติของหลุมศพเหล่านี้ ซึ่งก็คือ ถือเป็นการขอโทษ?”

"ใช่"

หัวหน้าหลิวโบกมือ มั่นใจอย่างมาก"หลังจากโครงการทั้งหมดเสร็จสิ้น จะใช้เวลาประมาณสามปี หลังจากสามปี ค่าชดเชยจะจ่ายตามลำดับ"

“โอ้ ผมเข้าใจแล้ว มันเกือบจะเหมือนกับการตบหน้าหนึ่งที แล้วมาขอโทษคุณในอีกสามปีต่อมา?”

ถังเฉาก็เข้าใจทันใด จากนั้นก็ตบหน้าหัวหน้าหลิวอย่างรุนแรง

การตบนั้นคมชัดและดังมาก หัวหน้าหลิวโดนตบโดยไม่ทันตั้งตัว หัวหน้าหลิวหมุนไปหลายครั้งด้วยการตบนี้

ทันใดนั้น ทุกคนก็ผงะ และใบหน้าของพวกเขาก็ตกตะลึง

ดวงตาของเจียงไป๋เสว่กลมโตขึ้น ทั้งๆที่บอกให้เธออย่าลงมือ แต่ตนเองกลับตบหน้าหัวหน้าหลิว

“คุณ...คุณกล้าตบผมเหรอ? รู้ไหมว่าผมเป็นใคร?”

หลังจากกลับมารู้สึกตัวแล้ว หัวหน้าหลิวก็ปิดหน้าและจ้องไปที่ถังเฉาด้วยความตกใจและโกรธ

ถังเฉายังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า ยิ้มและสะบัดมือแล้วพูดว่า “นี่ก็โกรธแล้วเหรอ?”

“ตอนนี้ผมก็ตบหน้าคุณ แล้วบอกที่อยู่บ้านของคุณมา แล้วผมจะกลับไปขอโทษคุณในอีกสามปีข้างหน้า เป็นไง?”

"คุณ คุณ---"

สายตาของหัวหน้าหลิวสยดสยอง แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ในนั้น ยังคงมีความตื่นตระหนกอยู่เล็กน้อย

เขาดูออกว่า รอยยิ้มของถังเฉาไม่มีอุณหภูมิเลย มันน่าขนลุก