เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 76

บทที่ 76 เหมือนเทพเจ้า

“สวัสดีครับ เถ้าแก่ใหญ่!”

หลัวปู้โค้งคำนับให้ถังเฉา ร่างกายตั้งฉากกับพื้นเก้าสิบองศา แสดงถึงความเคารพมาก

ตึกตัก ๆ!

ฉางหงเทียนซึ่งอยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตรรู้สึกกลัวมากที่เห็นภาพนี้ เข่าของเขาอ่อนแรงลง และนั่งลงบนพื้น

ประธานหลัว เป็นรับผิดชอบดูแลธุรกิจทั้งหมดของสมาคมการค้าหงยิงแถวเจียงเจ้อหู้(ประกอบด้วยมณฑลเจียงซู มณฑลเจ้อเจียงและเมืองเซี่ยงไฮ้ สองมณฑลกับหนึ่งเมือง) กลับก้มหัวให้ชายหนุ่มคนหนึ่ง? ชายหนุ่มคนนี้ มีฐานะภูมิหลังอะไร?

ฉางหงเทียนสงสัยว่าช่วงนี้ตนเองเหนื่อยจากการทำงานหนัก ขยี้ตาตนเอง แล้วจิกตนเองอีกครั้ง จากนั้นก็ดูอย่างตั้งใจอีกครั้ง

หลัวปู้ยังคงโค้งคำนับ ด้วยความเคารพอยู่

เพลี้ยง!

ฉางหงเทียนรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า พยายามอย่างยิ่งที่จะเห็นรูปลักษณ์ของชายหนุ่มคนนั้น

แต่ว่า สนามบินเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย บวกกับหลัวปู้ปังอยู่ สักครู่ร่างของถังเฉากับหลัวปู้ก็หายไปในฝูงชนอย่างรวดเร็ว

“ลุกขึ้นเถอะ” ถังเฉากล่าวอย่างเรียบ ๆ

“ขอบคุณเถ้าแก่ใหญ่”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลัวปู้ถึงกล้ายืนตัวตรง ในขณะเดียวกันเขาก็มองดูเจ้านายใหญ่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนอย่างระมัดระวัง

ความรู้สึกแรกพบ คือหนุ่มมาก

หนุ่มมากเลย

แต่ว่า ดวงตาเป็นประกายเหมือนดวงดาว มันลึกซึ้ง ทำให้คนไม่สามารถคาดเดาความคิดได้

หลังจากขึ้นรถ หลัวปู้จึงบอกจุดประสงค์ที่เขามาเมืองหมิงจูในครั้งนี้

“เถ้าแก่ใหญ่ ผมถูกส่งมาโดยคุณบ้าการค้าเพื่อมาช่วยเหลือคุณ นับจากนี้ต่อไปหากมีอะไรให้ผมช่วย คุณสั่งมาได้เลย นี่คือนามบัตรของผม มีข้อมูลติดต่อของผมอยู่”

หลัวปู้ใช้สองมือยื่นนามบัตรมาหนึ่งใบ

ถังเฉามองแวบหนึ่ง แล้วหยิบใส่กระเป๋า ยิ้มบาง ๆแล้วพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “หลัวปู้ โอเค ผมจำไว้แล้ว”

หลัวปู้รู้สึกได้รับความโปรดปรานอย่างไม่คาดฝันจนรู้สึกประหลาด นี่คือเถ้าแก่ใหญ่ที่คนใหญ่คนโตของบ้าการค้าให้ความเคารพ ถ้าหากเถ้าแก่ใหญ่จำตนเองได้ อนาคตของตนเองต้องสดใสรุ่งโรจน์อย่างแน่นอน

ได้ยินถังเฉาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ว่าไป ตอนนี้มีสองเรื่องที่จะรบกวนคุณ”

เมื่อได้ยินดังนั้น หลัวปู้รู้สึกดีใจมาก แล้วถามว่า “เถ้าแก่ใหญ่ เชิญคุณพูดมาเลยครับ”

หากมีคนขอความช่วยเหลือจากเขา หลัวปู้อาจจะไม่ได้มองแม้แต่สักวินาทีเดียว แต่คนนี้เป็นเถ้าแก่ใหญ่ มันแตกต่างกัน

เขามีความปรารถนาที่จะช่วยถังเฉาทุกวัน เพื่อสร้างความประทับใจให้ถังเฉาจดจำตนเองให้มากยิ่งขึ้น

ถังเฉาบอกเรื่องหาสปอนเซอร์สนับสนุนให้เขาทราบ เมื่อหลัวปู้ฟังจบ ก็รู้สึกตะลึง แล้วกล่าวว่า “เรื่องแค่นี้เหรอครับ?”

ถังเฉายิ้มแล้วพยักหน้า หลัวปู้หัวเราะเสียงดังทันที “ฮ่า ๆ เรื่องนี้เรื่องเล็ก ไม่ถือเป็นเรื่องได้หรอก เดี๋ยวผมจัดการให้เอง”

“แล้วเรื่องที่สอง?”

ถังครุ่นคิดอยู่สักครู่แล้วกล่าวว่า “ไม่รู้ว่าสมาคมการค้าหงยิง ยังมีโควตาสมาชิกว่างหรือไม่? ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งต้องการเข้าร่วมสมาคมการค้าหงยิง”

ครั้งนี้ หลัวปู้เงียบอยู่สักพักใหญ่ แล้วจึงตอบว่า “เถ้าแก่ใหญ่ พูดตามตรง ไม่ใช่ว่าใคร ๆก็สามารถเข้าร่วมสมาคมการค้าหงยิงได้ ไม่เพียงแต่พิจารณาทรัพย์สิน ให้ความสำคัญกับคอนเนคชั่น คะแนนที่ครอบคลุมอยู่ระดับ S ขึ้นไปเท่านั้น จึงจะมีสิทธิ์เข้าร่วม เพื่อนของคุณคนนั้น มีอิทธิพลของเขาในเมืองหมิงจูมากน้อยเพียงใด?”

ถังเฉาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ให้คำตอบตามวัตถุประสงค์ “น่าจะถือว่าไม่เลว อย่างน้อยก็ไม่ด้อยไปกว่าหูอีซาน”

แม้ว่าเจิงเทียนเสียงจะช่วยตนเองทำงาน แต่ก็ไม่ควรช่วยเหลือคนของตัวเองอย่างชัดเจน แค่ช่วยเขาพูดสักนิด ยังได้อยู่

“งั้นตกลง เถ้าแก่ใหญ่ เพื่อนของคุณคนนั้นอยู่ที่ไหน ผมจะไปพบเขาสักครั้ง”

ถังเฉาได้แจ้งเจิงเทียนเสียงแล้ว ให้เขาเตรียมตัวดี ๆ หลังจากนั้นก็ไปที่ชั้นบนสุดของอาคารกั๋วจี้

เจิงเทียนเสียงมารออยู่แล้ว เมื่อเห็นถังเฉากับหลัวปู้เดินเข้ามา เขาก็ทักทายด้วยรอยยิ้มทันที “คุณถัง ท่านนี้คือ..........”

“ผมคือหลัวปู้”

เนื่องจากเจิงเทียนเสียงเป็นคนของถังเฉา ฉะนั้นหลัวปู้จึงให้เกียรติเขา

เจิงเทียนเสียงขมวดคิ้ว หลัวปู้ ชื่อนี้เหมือนกับเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

ทันใดนั้น เขาก็นึกขึ้นได้ ใบหน้าเต็มไปด้วยตื่นเต้น เป็นเรื่องยากกว่าจะพูดออกมาหนึ่งประโยค

“คุณ........คุณคือ..........”