“เย่หรูอี้ ผมมาแล้ว.........”
ถังหลินในมือถือไว้ด้วยช่อดอกไม้สด กดออดประตูห้องทำงาน
สำนักงานใหญ่ของหย่วนหยางกรุ๊ปของตระกูลเย่ สำนักงานระดับกลางและระดับสูงทั้งหมด ต่างก็ใช้เทคโนโลยีการจดจำม่านตาของตัวเอง
นั่นก็หมายความว่า จำเป็นต้องสแกนม่านตา ถึงจะเปิดประตูได้
แม้ว่าตรงประตูลิฟต์จะเจอกับถังเฉา ซึ่งเป็นศัตรูหัวใจ ทำให้ถังหลินรู้สึกโกรธมาก แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ตามที่เขารู้มา ถังเฉากับเย่หรูอี้ มีเพียงเย่หรูอี้ที่เป็นฝ่ายรักข้างเดียว
ถังเฉาเป็นคนที่มีชาติตระกูล สำหรับเรื่องชายหญิงแล้ว เขาเป็นคนที่เคร่งครัดและระมัดระวังตัวมาโดยตลอด ต่อให้จะไปหาคู่หมั้นของเขา ก็ไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น
“หรูอี้.........”
ในแววตาของถังหลิน ปรากฏด้วยใบหน้าด้านข้างที่เฉยเมยและหยิ่งผยองของผู้หญิงคนหนึ่ง
โดยเฉพาะดวงตาหงส์คู่นั้น ทำให้คนที่สบตาด้วยรู้สึกว่าเธอเป็นเหมือนราชินี ทำให้คนอยากจะคุกเข่าและเลียฝ่าเท้าให้เธอทันที
แค่คิดถึงว่าผู้หญิงที่สวยสง่าและเย็นชาคนนี้ จะกลายมาเป็นผู้หญิงและภรรยาของตัวเองในไม่ช้า ถังหลินก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุข
ขอเพียงสามารถอยู่กับเย่หรูอี้ ให้เย่หรูอี้มีลูกกับเขา ให้ถังหลินทำอะไรก็ยอม
และแล้ว เขารอไปตั้งนาน เย่หรูอี้ก็ไม่ได้มาเปิดประตูสักที
เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัย เย่หรูอี้ทำอะไรในห้องทำงานกันแน่ ทำไมตั้งนานยังไม่มาเปิดประตู
“น่าจะยุ่งอยู่มั้ง”
ถังหลินคิดในใจ
เมื่อเห็นว่าวันวิวาห์ใกล้เข้ามาแล้ว ความสัมพันธ์ของเขากับเย่หรูอี้ ยังคงไม่คืบหน้าเลย และเธอยังคงเฉยเมยต่อเขาอยู่มาก และไม่แม้แต่จะมองเขาโดยตรง ซึ่งทำให้ถังหลินเป็นกังวลอย่างมาก
เขาพยายามชวนเย่หรูอี้เดทหลายสิบครั้ง คราวนี้ ในที่สุดก็ทำสำเร็จ เย่หรูอี้รับปากที่จะเจอเขา แต่เธอยุ่งมาก สถานที่เจอกันต้องเป็นที่หย่วนหยางกรุ๊ปเท่านั้น
แม้ว่าจะไม่ถือเป็นการเดท แต่ว่ามันก็ทำให้ถังหลินมีความสุขมาก คาดหวังภาพที่จะได้เจอกับเย่หรูอี้
ขณะนี้ ประตูเปิดแล้ว
“หรูอี้ คุณยุ่งเสร็จแล้วเหรอ.........”
พรึบ
และแล้ว ถังเฉาที่ยังไม่ทันพูดจบ เสียงพูดเหมือนกับเชือกของว่าวที่ขาดไปเสียอย่างนั้น หยุดชะงักไปทันที
เขายังไม่ทันที่จะส่งยิ้มออกมา แววตาก็ตะลึงงันไปในทันที
ช่อดอกไม้ในมือก็ร่วงหล่นลงบนพื้น กระจายไปทั่ว
“คุณมาแล้วเหรอ?”
หรูอี้ได้เปลี่ยนชุดเป็นชุดยูนิฟอร์มสีขาวทั้งสุด พูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา
เธอก็ยังคงเหมือนเดิม ยังคงเย็นชา ยังคงสวยงาม แต่ว่า ถังหลินกลับรู้สึกว่าบุคลิกบนตัวเธอนั้นเปลี่ยนไป
แต่ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้ละเอียดอ่อนมาก ถ้าคนที่ไม่คุ้นเคยกับเธอมาก่อน ก็จะไม่มีทางรู้เลย
แต่ถังหลินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจน
เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน นอกจากความหยิ่งผยองเย็นชาของเย่หรูอี้แล้ว ก็จะมีท่าทางที่ประจบประแจงเล็กน้อย
กลิ่นหอมจางๆ แทรกซึมเข้าสู่หัวใจ ถังหลินดมแล้ว ก็รู้ว่ามันเป็นกลิ่นของแบรนด์น้ำหอมอะไร
ติดรัก
เป็นน้ำหอมที่ผลิตโดยลี่จิงกรุ๊ป ก่อนที่น้ำหอม angel จะออกสู่ตลาด น้ำหอมกลิ่นนี้เป็นน้ำหอมที่ขายดีที่สุด
เหตุผลที่ผู้หญิงนิยมใช้น้ำหอมนี้ เพราะว่าน้ำหอมตัวนี้มีตัวเร่งปฏิกิริยา และโดยทั่วไปมักใช้เพื่อเพิ่มความรู้สึกระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง
หากสังเกตดีๆ จะเห็นว่าใบหน้าที่เย็นชาของเย่หรูอี้กลับแฝงไว้ด้วยความแดงเล็กน้อย
ใบหน้าของเธอแดงเล็กน้อย เธอหายใจค่อนข้างที่จะหอบ ขาของเธอยังสั่นเหมือนจะยืนไม่อยู่
เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะแสร้งทำท่าทางที่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อน เธอแสร้งทำได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว แต่ก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของถังหลินไปได้
ถังหลินที่แววตาเหม่อลอยไปครู่หนึ่ง เมื่อได้สติ ก็ถามอย่างลองเชิง หรูอี้ “คุณ........เป็นไรป่ะ?”
“ไม่เป็นไร”
เย่หรูอี้หันข้างเล็กน้อย เพื่อให้ถังหลินเข้ามา
เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของเย่หรูอี้ แววตาของถังหลินก็เหมือนกับสายฟ้า กวาดมองไปโดยรอบ เหมือนกับว่ากำลังมองหาอะไรบางอย่าง
ขณะที่จะมองไปทางโซฟานั้น ทันใดนั้นร่างของเย่หรูอี้ ก็มาขวางอยู่ตรงหน้าเขา
“คุณกำลังมองอะไร?”
เธอโกรธเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจ
การกระทำแบบนี้ มันยิ่งทำให้สีหน้าของถังหลินเปลี่ยนไปเล็กน้อย หลังจากที่เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วถาม “ห้องทำงานของคน มีเคยคนเข้ามาหรือเปล่า”
“อย่างเช่น ถังเฉา?”
“ไม่นี่ ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ก็มีแต่ฉันคนเดียว”
เย่หรูอี้ตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา มีร่องรอยของความโกรธอยู่ในแววตาของเธอแล้ว
เย่หรูอี้ยิ่งเป็นแบบนี้ ใจของถังหลินยิ่งจมดิ่งลงไป
อาศัยจังหวะที่เย่หรูอี้กำลังอยู่ในระหว่างผ่อนคลาย เขาก็มาที่โซฟาทันที
“คุณทำอะไร?!”
สีหน้าของเย่หรูอี้ดุดันขึ้นมาทันที ดึงตัวเขาเอาไว้ ไม่ให้เขาเดินเข้าไป
แต่ว่าถังหลินที่โกรธจนถึงขีดสุดจะยอมได้อย่างไร?
“หลีกไป!”
เขาตะโกนออกมาอย่างเสียงดัง ผลักเย่หรูอี้ออก แล้วก็ไปดึงเบาะของโซฟาออกในทันที
โครม!
เห็นของที่ซ่อนอยู่ใต้โซฟา ถังหลินเหมือนถูกสายฟ้าฟาด คนทั้งคนได้ซีดขาวไปแล้ว
ชุดกี่เพ้าที่โดนฉีกขาดจนพัง
เป็นตัวที่เย่หรูอี้ชอบใส่เป็นประจำ
ในของมุมโซฟา ยังเห็นรอยเลือดสีแดงจางๆ
แม้จะถูกเช็ดทำความสะอาดแล้ว แต่ว่ายังคงเห็นรอยคราบเลือดที่เช็ดไม่ออกอยู่บ้าง
ขณะนี้ ถังหลินยืนอึ้งอยู่กับที่ ทรุดตัวนั่งลงบนพื้น มองเย่หรูอี้ด้วยสายตาที่เหลือเชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม