อ่านสรุป บทที่ 812 ก่อนรุ่งสาง จาก เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน
บทที่ บทที่ 812 ก่อนรุ่งสาง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เจ้ามังกรพรีเมี่ยม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เวลาตีสอง อีกสิบสี่ชั่วโมงจะถึงเวลาดองกันระหว่างตระกูลถังและตระกูลเย่
ถังหลินไปทำแผลหลังหัวที่โรงพยาบาล กลับไปที่ตระกูลถังทั้งหน้าตาสะบักสะบอม ไม่นานนักก็เข้าห้องนอน
สภาพของถังหลินนั้น ถูกรายงานให้กับผู้นำตระกูลถังในตอนนี้ ถังฮันเจี๋ย โดยสายสืบ
หลังจากที่รู้ว่าถังหลินเกือบจะข่มขืนเย่หรูอี้บนดาดฟ้าของบริษัทตระกูลซ่ง ถังฮันเจี๋ยขมวดคิ้วเป็นปม เม็ดเหงื่อเย็นผุดออกมาเต็มหน้าผาก และชุ่มหลังจนเสื้อเปียกไปหมด
ตอนที่เขาจะยืนขึ้น ก็พบว่าแขนขาตัวเองเย็นเยียบ ขยับไม่ได้
อีกนิดเดียว
อีกนิดเดียวถังหลินก็จะทำให้ตระกูลถังต้องเจอกับเคราะห์ร้าย
ที่จริง หลังจากตระกูลถังยอมศิโรราบแด่ถังเฉาแล้ว ปฏิกิริยาแรกของถังฮันเจี๋ยก็คือจะยกเลิกการหมั้นกับตระกูลเย่
เพราะการหมั้นนี้ละเอียดอ่อนเกินไป!
เย่หรูอี้เป็นใคร?
เมียเก่าของถังเฉา!
ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนั้นเมื่อห้าปีก่อน ถังเฉาและเย่หรูอี้คงได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว
แม้ว่าทั้งสองพลาดกันและกันไป แต่ในใจของถังเฉา เย่หรูอี้มีตำแหน่งที่ไม่มีใครเทียมได้
แต่ถังหลินกลับจะแต่งงานกับเย่หรูอี้ นี่เป็นการทำให้ถังเฉาต้องไม่สบอารมณ์ชัดๆ
ตระกูลถังเหมือนกับยืนอยู่บนน้ำแข็งแผ่นบางที่แหลกสลายได้ทุกเมื่อ พวกเขาตกลงไปในบ่อน้ำแข็งได้ตลอดเวลา
เขาเคยถามคุณปู่ของตัวเอง ถังเหนียนหู่ ที่บ้านมีคนเฒ่าคนแก่ดั่งมีของล้ำค่า ท่านมองเห็นในสิ่งที่เขามองไม่เห็นจริงๆ
งานแต่งงานครั้งนี้ ทั้งสองตระกูลรู้ดีกว่าไม่ใช่การดองกันจริงๆ
แต่เป็นน้ำใจที่ตระกูลถังมอบให้ตระกูลเย่
“งานแต่งงานนี้คือสนามรบ”
นี่เป็นคำพูดเดิมของถังเหนียนหู่
ตอนนั้นถังฮันเจี๋ยไม่ได้ถามต่อ ตอนนี้เขาเองก็เริ่มมีความรู้สึกแบบนี้แล้ว
ตอนแรกเย่หรูอี้เสียพรหมจรรย์ในคืนก่อนแต่งงาน จากนั้นถังเฉาโดนจับ รวมถึงถังเฉาไม่อาจดับเพลิงราคะในใจจนลงมือกับเย่หรูอี้----ทั้งหมดนี้เหมือนเป็นแผนที่ลวงให้คนนับหมื่นเข้าไปติดกับ
ถังฮันเจี๋ยสูดหายใจเข้าลึก สุดท้ายก็ไปหาถังเหนียนหู่
ถังเหนียนหู่ก็ยังไม่นอน
เขากำลังมองรูปถ่ายใบเก่าใบหนึ่งอย่างเลื่อนลอย
ในรูปนั้นเขายังหนุ่มอยู่มาก อยู่กับเด็กสองคน เพลิดเพลินกับความสุขในการเลี้ยงเด็ก
เด็กที่โตกว่าคือถังฮันเจี๋ย
ส่วนคนที่เด็กกว่าก็คือถังหลิน
ถังเหนียนหู่มองรูปถ่ายใบนั้นราวกับตกอยู่ในภวังค์ รู้ว่าถังฮันเจี๋ยมาก็ไม่ได้หันไปมอง
มองอยู่นานถึงค่อยๆดันรูปออกไป ถอนหายใจยาว
“นิสัยตอนสามขวบจะอยู่จนแก่เฒ่า ตอนเด็กๆก็รู้สึกว่าน้องชายแกผลีผลาม มองอะไรมองแค่ผิวเผิน และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ โตแล้วก็ยังเหมือนเดิม”
ถังเหนียนหู่หันกลับมา มองถังฮันเจี๋ยด้วยรอยยิ้มพลางกล่าว
“แต่แกไม่เหมือนกัน แม้จะมองไม่เห็นแก่นแท้ของเรื่องราว อย่างน้อยก็รู้จักคิดให้ลึก”
“เพราะฉะนั้น ตอนนี้แกได้เป็นผู้นำ ส่วนน้องชายแกกลายเป็นสิ่งที่ตระกูลเสียสละเพื่อการดอง”
“.......”
ถังฮันเจี๋ยไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มาอยู่ข้างกายคุณปู่ หยิบรูปถ่ายขึ้นมาพินิจพิเคราะห์
พอผ่านอะไรมาเยอะ หันกลับไปมองวันวานอีกครั้งจะรู้สึกทอดถอนใจกับสิ่งต่างๆมากมาย
บัดนี้มาดูรูปถ่ายตอนเด็ก ถังฮันเจี๋ยไม่อาจสงบใจได้อีก
“แกคงไม่รู้ว่า ตอนตระกูลเย่ยื่นข้อเสนอจะดองกัน ตัวเลือกแรกคือแก”
ถังเหนียนหู่ชี้ถังฮันเจี๋ย และบอกยิ้มๆ
“ผม?”
ถังฮันเจี๋ยมีสีหน้าประหลาดใจ
“ถูกต้อง”
ถังเหนียนหู่พยักหน้า พลางกล่าว “ตระกูลเย่ต้องการคนที่ฉลาดหน่อย แต่ฉันปฏิเสธไป สุดท้ายฉันเลยเลือกถังหลิน”
เมื่อเป็นเช่นนั้น เย่จงซือหัวเราะ “สถานการณ์เช่นนี้ เธอคงจะเป็นคนที่พอใจที่สุด”
“โอ๊ย!”
เย่เซ่าเตี๋ยกลับร้องเสียงหลง มองยาทาเล็บที่ถูกบีบออกมาหมดโดยไม่ทันระวัง คิ้วเรียวตั้งชั้น
“เลิกพูดเรื่องเหลวไหลเวลาที่คนอื่นทาเล็บอยู่ได้มั้ย?”
เย่เซ่าเตี๋ยมองเย่จงซืออย่างเย้ยหยัน “ฉันว่าเทียบกันฉันแล้ว นายเป็นห่วงตัวเองดีกว่านะ น้องสาวของนายไม่ได้จัดการง่ายขนาดนั้นหรอก”
เย่จงซือยิ้มบางๆ “เมื่อก่อนคุณปู่เคยพูดประโยคหนึ่งไว้ ซึ่งฉันว่าถูกต้องมาก เรื่องบางเรื่อง ให้ผู้ชายทำจะดีกว่า เรื่องสงคราม ผู้หญิงกรุณาหลีก”
“......”
คำพูดนี้ทำให้เย่เซ่าเตี๋ยไม่พอใจมาก คนที่สนับสนุนเย่เซ่าเตี๋ยส่วนมากก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน พอได้ยินคำนี้แล้วอารมณ์ปะทุขึ้นมาทันที
กำลังจะอาละวาด เย่เซ่าเตี๋ยก็ข่มพวกเธอไว้ เธอมองเขาอย่างเย้ยหยันและเอ่ย “เลิกอ้างคุณปู่ได้แล้ว ฉันว่าประโยคนี้นายเป็นคนพูดเองมากกว่า”
“พรุ่งนี้ นางเอกของเราไม่ทำให้เราผิดหวังหรอก”
พูดประโยคนี้จบ เย่เซ่าเตี๋ยก็ออกจากศาลบรรพชน
หนึ่งในสองตัวเอกไปแล้วหนึ่ง ศาลบรรพชนตระกูลเย่โล่งขึ้นมาทันใด
เหลือเพียงเย่จงซือคนเดียว
เขามองคำ่คืนอันมืดมิดราวกับตกอยู่ในภวังค์ อยู่ๆก็คลี่ยิ้มกว้าง
“ฉันตั้งตารองานแต่งงานในวันพรุ่งนี้มาก”
…..
ณ ฐานฝึกลับที่ตอนเหนือของเมืองซื่อจิ่ว
เจียงไป๋เสว่กำลังพักผ่อน ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ พอเธอตื่นมาก็พบว่าฟ้าเริ่มสว่างแล้ว
“ครูผู้ฝึกครับ เขามาแล้ว”
ขณะนั้น ลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรีบร้อนและรายงาน
เจียงไป๋เสว่สายตานิ่งงันไป หมดความง่วงในบัดดล และเดินออกมาด้านนอกฐานฝึก
ก็เห็นว่าหน้าประตูมีรถคันหนึ่งเพิ่มมา ร่างของคนคนหนึ่งที่สวมหน้ากากค้างคาวค่อยๆเดินลงมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม