เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 812

สรุปบท บทที่ 812 ก่อนรุ่งสาง: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

อ่านสรุป บทที่ 812 ก่อนรุ่งสาง จาก เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน

บทที่ บทที่ 812 ก่อนรุ่งสาง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เจ้ามังกรพรีเมี่ยม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เวลาตีสอง อีกสิบสี่ชั่วโมงจะถึงเวลาดองกันระหว่างตระกูลถังและตระกูลเย่

ถังหลินไปทำแผลหลังหัวที่โรงพยาบาล กลับไปที่ตระกูลถังทั้งหน้าตาสะบักสะบอม ไม่นานนักก็เข้าห้องนอน

สภาพของถังหลินนั้น ถูกรายงานให้กับผู้นำตระกูลถังในตอนนี้ ถังฮันเจี๋ย โดยสายสืบ

หลังจากที่รู้ว่าถังหลินเกือบจะข่มขืนเย่หรูอี้บนดาดฟ้าของบริษัทตระกูลซ่ง ถังฮันเจี๋ยขมวดคิ้วเป็นปม เม็ดเหงื่อเย็นผุดออกมาเต็มหน้าผาก และชุ่มหลังจนเสื้อเปียกไปหมด

ตอนที่เขาจะยืนขึ้น ก็พบว่าแขนขาตัวเองเย็นเยียบ ขยับไม่ได้

อีกนิดเดียว

อีกนิดเดียวถังหลินก็จะทำให้ตระกูลถังต้องเจอกับเคราะห์ร้าย

ที่จริง หลังจากตระกูลถังยอมศิโรราบแด่ถังเฉาแล้ว ปฏิกิริยาแรกของถังฮันเจี๋ยก็คือจะยกเลิกการหมั้นกับตระกูลเย่

เพราะการหมั้นนี้ละเอียดอ่อนเกินไป!

เย่หรูอี้เป็นใคร?

เมียเก่าของถังเฉา!

ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนั้นเมื่อห้าปีก่อน ถังเฉาและเย่หรูอี้คงได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว

แม้ว่าทั้งสองพลาดกันและกันไป แต่ในใจของถังเฉา เย่หรูอี้มีตำแหน่งที่ไม่มีใครเทียมได้

แต่ถังหลินกลับจะแต่งงานกับเย่หรูอี้ นี่เป็นการทำให้ถังเฉาต้องไม่สบอารมณ์ชัดๆ

ตระกูลถังเหมือนกับยืนอยู่บนน้ำแข็งแผ่นบางที่แหลกสลายได้ทุกเมื่อ พวกเขาตกลงไปในบ่อน้ำแข็งได้ตลอดเวลา

เขาเคยถามคุณปู่ของตัวเอง ถังเหนียนหู่ ที่บ้านมีคนเฒ่าคนแก่ดั่งมีของล้ำค่า ท่านมองเห็นในสิ่งที่เขามองไม่เห็นจริงๆ

งานแต่งงานครั้งนี้ ทั้งสองตระกูลรู้ดีกว่าไม่ใช่การดองกันจริงๆ

แต่เป็นน้ำใจที่ตระกูลถังมอบให้ตระกูลเย่

“งานแต่งงานนี้คือสนามรบ”

นี่เป็นคำพูดเดิมของถังเหนียนหู่

ตอนนั้นถังฮันเจี๋ยไม่ได้ถามต่อ ตอนนี้เขาเองก็เริ่มมีความรู้สึกแบบนี้แล้ว

ตอนแรกเย่หรูอี้เสียพรหมจรรย์ในคืนก่อนแต่งงาน จากนั้นถังเฉาโดนจับ รวมถึงถังเฉาไม่อาจดับเพลิงราคะในใจจนลงมือกับเย่หรูอี้----ทั้งหมดนี้เหมือนเป็นแผนที่ลวงให้คนนับหมื่นเข้าไปติดกับ

ถังฮันเจี๋ยสูดหายใจเข้าลึก สุดท้ายก็ไปหาถังเหนียนหู่

ถังเหนียนหู่ก็ยังไม่นอน

เขากำลังมองรูปถ่ายใบเก่าใบหนึ่งอย่างเลื่อนลอย

ในรูปนั้นเขายังหนุ่มอยู่มาก อยู่กับเด็กสองคน เพลิดเพลินกับความสุขในการเลี้ยงเด็ก

เด็กที่โตกว่าคือถังฮันเจี๋ย

ส่วนคนที่เด็กกว่าก็คือถังหลิน

ถังเหนียนหู่มองรูปถ่ายใบนั้นราวกับตกอยู่ในภวังค์ รู้ว่าถังฮันเจี๋ยมาก็ไม่ได้หันไปมอง

มองอยู่นานถึงค่อยๆดันรูปออกไป ถอนหายใจยาว

“นิสัยตอนสามขวบจะอยู่จนแก่เฒ่า ตอนเด็กๆก็รู้สึกว่าน้องชายแกผลีผลาม มองอะไรมองแค่ผิวเผิน และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ โตแล้วก็ยังเหมือนเดิม”

ถังเหนียนหู่หันกลับมา มองถังฮันเจี๋ยด้วยรอยยิ้มพลางกล่าว

“แต่แกไม่เหมือนกัน แม้จะมองไม่เห็นแก่นแท้ของเรื่องราว อย่างน้อยก็รู้จักคิดให้ลึก”

“เพราะฉะนั้น ตอนนี้แกได้เป็นผู้นำ ส่วนน้องชายแกกลายเป็นสิ่งที่ตระกูลเสียสละเพื่อการดอง”

“.......”

ถังฮันเจี๋ยไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มาอยู่ข้างกายคุณปู่ หยิบรูปถ่ายขึ้นมาพินิจพิเคราะห์

พอผ่านอะไรมาเยอะ หันกลับไปมองวันวานอีกครั้งจะรู้สึกทอดถอนใจกับสิ่งต่างๆมากมาย

บัดนี้มาดูรูปถ่ายตอนเด็ก ถังฮันเจี๋ยไม่อาจสงบใจได้อีก

“แกคงไม่รู้ว่า ตอนตระกูลเย่ยื่นข้อเสนอจะดองกัน ตัวเลือกแรกคือแก”

ถังเหนียนหู่ชี้ถังฮันเจี๋ย และบอกยิ้มๆ

“ผม?”

ถังฮันเจี๋ยมีสีหน้าประหลาดใจ

“ถูกต้อง”

ถังเหนียนหู่พยักหน้า พลางกล่าว “ตระกูลเย่ต้องการคนที่ฉลาดหน่อย แต่ฉันปฏิเสธไป สุดท้ายฉันเลยเลือกถังหลิน”

เมื่อเป็นเช่นนั้น เย่จงซือหัวเราะ “สถานการณ์เช่นนี้ เธอคงจะเป็นคนที่พอใจที่สุด”

“โอ๊ย!”

เย่เซ่าเตี๋ยกลับร้องเสียงหลง มองยาทาเล็บที่ถูกบีบออกมาหมดโดยไม่ทันระวัง คิ้วเรียวตั้งชั้น

“เลิกพูดเรื่องเหลวไหลเวลาที่คนอื่นทาเล็บอยู่ได้มั้ย?”

เย่เซ่าเตี๋ยมองเย่จงซืออย่างเย้ยหยัน “ฉันว่าเทียบกันฉันแล้ว นายเป็นห่วงตัวเองดีกว่านะ น้องสาวของนายไม่ได้จัดการง่ายขนาดนั้นหรอก”

เย่จงซือยิ้มบางๆ “เมื่อก่อนคุณปู่เคยพูดประโยคหนึ่งไว้ ซึ่งฉันว่าถูกต้องมาก เรื่องบางเรื่อง ให้ผู้ชายทำจะดีกว่า เรื่องสงคราม ผู้หญิงกรุณาหลีก”

“......”

คำพูดนี้ทำให้เย่เซ่าเตี๋ยไม่พอใจมาก คนที่สนับสนุนเย่เซ่าเตี๋ยส่วนมากก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน พอได้ยินคำนี้แล้วอารมณ์ปะทุขึ้นมาทันที

กำลังจะอาละวาด เย่เซ่าเตี๋ยก็ข่มพวกเธอไว้ เธอมองเขาอย่างเย้ยหยันและเอ่ย “เลิกอ้างคุณปู่ได้แล้ว ฉันว่าประโยคนี้นายเป็นคนพูดเองมากกว่า”

“พรุ่งนี้ นางเอกของเราไม่ทำให้เราผิดหวังหรอก”

พูดประโยคนี้จบ เย่เซ่าเตี๋ยก็ออกจากศาลบรรพชน

หนึ่งในสองตัวเอกไปแล้วหนึ่ง ศาลบรรพชนตระกูลเย่โล่งขึ้นมาทันใด

เหลือเพียงเย่จงซือคนเดียว

เขามองคำ่คืนอันมืดมิดราวกับตกอยู่ในภวังค์ อยู่ๆก็คลี่ยิ้มกว้าง

“ฉันตั้งตารองานแต่งงานในวันพรุ่งนี้มาก”

…..

ณ ฐานฝึกลับที่ตอนเหนือของเมืองซื่อจิ่ว

เจียงไป๋เสว่กำลังพักผ่อน ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ พอเธอตื่นมาก็พบว่าฟ้าเริ่มสว่างแล้ว

“ครูผู้ฝึกครับ เขามาแล้ว”

ขณะนั้น ลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรีบร้อนและรายงาน

เจียงไป๋เสว่สายตานิ่งงันไป หมดความง่วงในบัดดล และเดินออกมาด้านนอกฐานฝึก

ก็เห็นว่าหน้าประตูมีรถคันหนึ่งเพิ่มมา ร่างของคนคนหนึ่งที่สวมหน้ากากค้างคาวค่อยๆเดินลงมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม