สิ้นเสียงประโยคนี้ จิตสังหารพลุ่งพล่านออกมารอบตัวเฟิ่งหวง พลังของเธอถาโถมประหนึ่งพายุฝน
เยี่ยนซื่อเฉิงสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย สายตาอึมครึมถึงขีดสุด
ปฏิบัติการในวันนี้ควรจะไม่มีอะไรผิดพลาด ทุกอย่างดำเนินไปอย่างถูกต้องตามแผน คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นติดต่อกัน
เรื่องแรก ถังเฉาที่ควรจะตายสนิทแล้วกลับยังไม่ตาย บุกมาถึงสนามรบ พลิกสถานการณ์ เรื่องที่สอง ถังเฉารับพ่อของเขาเยี่ยนกั๋วลี่มาก่อนกำหนด ความตั้งใจและสิ่งที่ปรารถนามาตลอดสามปีทลายลงในพริบตาเดียว เรื่องสุดท้ายก็คือการหักหลังของเฟิ่งหวง
ไม่สิ พูดให้ถูกคือ เฟิ่งหวงไม่เคยมาเข้าพวกกับหว่างเหลียงเลย เธอแทรกซึมเข้าหว่างเหลียงในฐานะสายลับอยู่แล้ว
เรื่องเหนือความคาดหมายเกิดขึ้นติดต่อกัน ส่งผลให้เยี่ยนซื่อเฉิงที่อยู่ในอารมณ์กริ้วอยู่แล้วยิ่งโมโหขึ้นไปใหญ่ จิตสังหารอันมุ่งร้ายถาโถมสู่ป่าผืนนี้
เขาจ้องเฟิ่งหวงเขม็ง หัวเราะอย่างเหี้ยมเกรียม “ดี เธอใจกล้าดี ลืมกฎที่ว่าหากเข้าร่วม ‘หว่างเหลียง’ แล้วห้ามทรยศเด็ดขาดแล้วรึไง?”
พูดเสร็จ ก็ชี้หัวตัวเอง
ความหมายก็คือ ในหัวของเธอมีชิประเบิดฝังอยู่ หากบังอาจทรยศ รับรองว่าชีวิตหาไม่แน่
นึกว่าพูดประโยคนี้จบแล้วเฟิ่งหวงต้องกลัวแน่ๆ ถึงยังไงก็ไม่มีใครกล้าเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพันหรอก
คิดไม่ถึงว่านอกจากเฟิ่งหวงจะไม่กลัวแล้ว ใบหน้าเย็นชาของเธอยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
เห็นรอยยิ้มมุมปากของเฟิ่งหวงแล้วสีหน้าเยี่ยนซื่อเฉิงเปลี่ยนไป “เธอทำหน้าอะไรของเธอ?”
“ฉันจะตายหรือไม่ตาย นายลองดูก็รู้เอง”
เฟิ่งหวงหัวเราะเย็นๆ
“......”
ทันใดนั้น สีหน้าเยี่ยนซื่อเฉิงอึมครึมลง สายตาฉายแววอาฆาต
“ในเมื่อเธอไม่กลัวตาย ก็อย่ามาโทษฉันแล้วกัน…..”
“องค์กรยังไม่อาจเชื่อใจเธอได้สนิท สิทธิ์ในการคุมรีโมทชิประเบิดของเธออยู่ในมือฉัน”
พูดเสร็จ ในมือของเยี่ยนซื่อเฉิงก็มีรีโมทสีดำเพิ่มมา นิ้วของเขาวางไปที่ปุ่มกดใหญ่สีแดง
“ขอเพียงฉันกดปุ่มนี้ หัวของเธอก็จะ…..ตู้ม ระเบิดเป็นจุณ”
เยี่ยนซื่อเฉิงหัวเราะและทำท่าเลียนแบบ หวังจะเห็นความหวาดกลัวบนใบหน้าของเฟิ่งหวง
ทว่า สิ่งที่เขาเห็นจากหน้าเฟิ่งหวงมีเพียงความรำคาญ
“นายจะกดก็กด พูดมากอยู่ได้”
“......”
เยี่ยนซื่อเฉิงชะงัก หลังจากนั้นเขาที่เดือดดาลถึงขีดสุดก็กดปุ่มนั้นโดยไม่ลังเล
แคร่ก!
ทว่า ไร้ซึ่งเสียงระเบิดใดๆ
หัวของเฟิ่งหวงไม่ระเบิด และไม่มีทีท่าว่าจะระเบิดเลยสักนิด
“.......”
เสียงดังฟึ่บ เยี่ยนซื่อเฉิงผงะ หน้าตาไม่อยากจะเชื่อ
ส่วนสีหน้าเฟิ่งหวงเย้ยหยันขึ้นเรื่อยๆ และไม่รีบร้อนโจมตี
“นี่….นี่มันเรื่องอะไรกัน?”
เยี่ยนซื่อเฉิงตากระตุกอย่างแรง กดรีโมทไม่หยุด
ทว่า ไม่ว่าเขาจะกดยังไง เฟิ่งหวงก็ไม่ระเบิด
เฟิ่งหวงทนรำคาญไม่ไหว เหวี่ยงมีดบินออกไป
เยี่ยนซื่อเฉิงเอียงตัวหลบ แต่รีโมทในมือกลับถูกทะลวงเสียงดังแคร่ก
“เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง…….”
เยี่ยนซื่อเฉิงยืนอยู่บนต้นไม้ต้นใหญ่ มองภาพตรงหน้าอย่างไม่กล้าจะเชื่อ
ทันใดนั้น เขาเหมือนนึกถึงความเป็นไปได้บางอย่าง สายตาเคร่งขรึมขึ้นมาในทันใด
“เธอ----เธอถอดชิประเบิดออกไปหรอ?!”
เขามองเฟิ่งหวงและพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เคร้ง!
สิ่งที่ตอบเขาคือการจู่โจมเร็วปานสายฟ้าของเฟิ่งหวง
ร่ายดาบออกมาอย่างหล่อเหลา วินาทีเดียวก็ทำการแทงไปได้ตั้งหลายที
เยี่ยนซื่อเฉิงรีบปัดป้อง ทั้งสองสู้กันนัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม