เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 883

การอับปางของเรือ

พบโจรสลัดในทะเล

ทะเลกว้างใหญ่มาก และมีข่าวแบบนี้เกิดขึ้นเกือบทุกวัน ถังเฉาไม่รู้สึกแปลก

ถังเฉาอ่านข่าวบนเว็บด้วยความเบื่อหน่าย ข่าวเกี่ยวกับเรือโดยสารที่ท่องมาในต้าเซี่ยที่ถูกโจมตีโดยโจรสลัดถูกวางไว้บนหน้าแรกของหน้าเว็บของแพลตฟอร์มหลัก และทำให้ผู้คนมากมายมาแสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่มากที่สุดคือการขอพรให้เหยื่อปลอดภัย และจากนั้นก็รู้สึกโชคดีที่เกิดในต้าเซี่ย

ในตอนท้ายของข่าวก็ได้อธิบายถังหัวข่าว ภูมิใจในความแข็งแกร่งของต้าเซี่ย

คนสุดท้ายที่ถูกกล่าวถึงในตอนท้าย

เจ้ามังกร

เหตุผลที่ต้าเซี่ยสามารถอยู่อย่างสงบสุขได้นั้น แยกออกไม่ได้จากการดำรงอยู่ของเจ้ามังกร

จะมีชีวิตที่สงบสุขได้อย่างไร มีแต่คนที่ช่วยพวกคุณแบกภาระหนักไว้เท่านั้น!

ผมคือเจ้ามังกร ผมหยิ่งไหม?

ถังเฉาปิดหน้าเว็บอย่างเงียบๆ และมุ่งเน้นไปที่ราชวงศ์ต้าเซี่ย

เพราะเขาพบปัญหาเร่งด่วน

ถ้าเขาต้องการโจมตีราชวงศ์ต้าเซี่ย เขาต้องมีเหตุผลที่ถูกต้อง

ไม่ว่าสงครามใดก็ตาม จะต้องมีเหตุผลการเริ่มสงครามของมัน โดยเฉพาะยุคที่สงบเช่นนี้

เป็นไปไม่ได้ที่ถังเฉาจะบอกเรื่องส่วนตัวของตนเองโดยตรง แล้วโจมตีราชวงศ์ต้าเซี่ย

เช่นนั้นในที่สำนักเมี่ยวถังจะต้องถกเถียงกันไม่หยุดแน่นอน

หลังจากคิดไปคิดมา ถังเฉาก็ตัดสินใจไปที่ตระกูลลั่วเพื่อพบกับแม่ยายของเขา

ลั่วเย่นหัวเป็นสมาชิกของราชวงศ์ต้าเซี่ย และสถานะของเธอก็ไม่ต่ำ เธออาจมีหนทาง

กริ๊งๆ!

ขณะนี้โทรศัพท์ดังขึ้น

เมื่อมองไปที่ชื่อผู้โทร ถังเฉาขมวดคิ้ว

หลินโป๋หลาย เขาโทรมามีธุระอะไรหรือ?

"ว่าไง?"

ถังเฉารับโทรศัพท์และถามจางๆ

พูดตามตรง เขาไม่ได้ชอบหลินโป๋หลายมากนัก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่ต้องการรวมเมืองซื่อจิ่วเป็นหนึ่ง แม้ว่าหลินโป๋หลายจะไม่ใช่ภัยคุกคามอีกต่อไป แต่ถังเฉาก็ยังไม่กล้าทำอะไรกับหลินโป๋หลาย

ก่อนหน้านี้ เขาหนีออกมาจากหว่างเหลี่ยง และฤทธิ์ยาทำให้เขากลายเป็นสัตว์ร้ายที่ไม่มี IQ หรือแม้แต่แนวคิดของมนุษย์ แม้ว่าเขาจะมีสติสัมปชัญญะแล้ว เขาก็ยังแสร้งเป็นสัตว์ร้ายและหลอกลวงทุกคน

ในหัวของหลินโป๋หลาย มีความลับบางอย่างเกี่ยวกับหว่างเหลี่ยงที่เขาไม่ต้องการเปิดเผย แต่ว่า เขายังเป็นผู้ที่ถ้าไม่เห็นเป้าหมายชัดเจนก็จะไม่ยอมลงมือ ดังนั้นเขาจะไม่บอกถังเฉาง่ายๆแน่นอน

“เรื่องทั้งหมดผมได้ยินมาหมดแล้ว จริงตามที่คาดไว้ ไม่ลงมือกับคุณ นั่นเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง”

เสียงหัวเราะของหลินโป๋หลายส่งมาทางโทรศัพท์

ถังเฉาขมวดคิ้ว เขารู้ว่า ที่หลินโป๋หลายพูดคือเรื่องที่เขาช่วยฉินผู่หยางขึ้นเป็นผู้นำของตระกูลฉิน

นอกจากนี้ ยังบ่งชี้ว่าไม่มีใครในเมืองซื่อจิ่วที่กล้าโจมตีถังเฉาอีก

“มีธุระอะไรก็พูด” ถังเฉาพูดอย่างเย็นชา

หลินโป๋หลายหัวเราะและไม่สนใจ "ถ้าอย่างนั้นผมจะพูดตรงๆเลยนะ ผู้นำออกเดินทางแดนไกล ผมคิดว่าโอกาสของผมมาถึงแล้ว ฝั่งคุณ ก็ควรเริ่มกระบวนการแล้วใช่ไหม?"

“……”

สีหน้าของถังเฉาจมลงโดยไม่พูดอะไร

สำหรับกระบวนการนี้ที่หลินโป๋หลายกล่าวถึง แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่ช่วยให้เขากลายเป็นผู้นำตระกูลหลิน

สถานการณ์ของตระกูลหลินนั้นแตกต่างจากเหล่าตระกูลหลวงเช่นตระกูลฉิน ตระกูลเย่และตระกูลฉู่ และมีความพิเศษมากกว่า

เพราะมันเป็นตระกูลของพ่อตาของเขา และเขาไม่สามารถจัดการกับตระกูลหลินเหมือนตระกูลฉิน

หลินรั่วหวีไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้นำมากนัก แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้เห็นความสำคัญตระกูลหลวงแห่งตระกูลหลินเลย แต่เว่ยหมิงจวิน ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อสนับสนุนหลินจ้าวหยูนให้ขึ้นครองตำแหน่อง

สิ่งนี้ทำให้เกิดปมที่ไม่สามารถแก้ได้ หากให้หลินโป๋หลายขึ้นสู่ตำแหน่ง ก็ต้องให้หลินจ้าวหยูนก้าวลงจากตำแหน่ง!