เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 89

บทที่ 89 การใช้กระดาษให้เหมือนใบมีด

เนื่องจากชุดเครื่องแบบของหล่อนนั้นมันเด่นเกินไป ง่ายต่อการทำให้เหยื่อกลัว ดังนั้นหวางเยี่ยนจึงเลือกที่จะใส่ชุดลำลอง เมื่อได้รับคำสั่งจากเบื้องบนว่าผู้ต้องสงสัยจะอยู่ที่บริเวณร้านกาแฟนี้ นั่นจึงทำให้หล่อนนั้นมาก่อนล่วงหน้า

ในขณะเดียวกัน การนัดถังเฉามานั้นก็คือที่ร้านกาแฟแห่งนี้ อาจกล่าวได้ว่าเป็นการยิงปืนครั้งเดียวได้นกสองตัวเลย

ถังเฉามองไปที่ด้านหลังของหวังหยานอย่างครุ่นคิด ไม่แปลกใจเลยที่มีคนเรียกหล่อนว่า ‘คุณตำรวจหวาง’หล่อนเองก็บอกว่าตนเกือบจะฆ่าหล่อนไปแล้ว

ประโยคนี้มันจะเปิดเผยตัวตนของหล่อนได้อย่างง่ายดาย

หล่อนเองก็ระมัดระวังตัวเองพอสมควร แต่ว่าหากต้องการที่จำจับคนเหล่านั้นตามที่ต้องการล่ะก็ มันก็ถือเป็นเรื่องที่ยากอยู่เลยทีเดียว

ไม่ต้องพูดเลยว่าพวกเขานั้นจะมีจำนวนมากเพียงใด และจะนำปัญหามาแค่ไหน….

ถังเฉาหรี่ตาลงและมองไปที่ประตู เห็นเพียงชายสองคนที่เดินเข้ามา

คนหนึ่งมีใบหน้าที่หล่อเหลา สวมเสื้อแจ็คเก็ตราคาแพง พร้อมกับแกะกระดุมสองเม็ดด้านบน โดยไม่แน่ใจว่าเขาตั้งใจที่จะเผยให้เห็นอกที่มีขนาดใหญ่นั้นหรือไม่

คนหลังนั้นดูแตกต่างและธรรมดามาก แต่ถังเฉาตระหนักได้ทันทีเลยว่า นี่คือหม่าจงคน‘ฝีมือดี’ที่เกือบตายด้วยน้ำมือของเฟิ่งหวงเมื่อสองสามวันก่อน

“คุณตำรวจหวาง คุณมาทำอะไรที่นี่？”

เมื่อเห็นหวางเยี่ยน ชายหนุ่มรูปหล่อคนนั้นก็พูดออกมาด้วยความประหลาดใจทันที

ใบหน้าขอหวางเยี่ยนนั้นสงบลง ประโยคนั้นทำให้หวางเยี่ยนนั้นหยุดชะงักทันที

หันไปมองรอบๆด้วยร่างกายที่แข็งทื่อ พร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่มืดมน พร้อมกับตะโกนว่า “จ้าวเชียนจูน นี่คุณตามรอยฉันเหรอ？”

จ้าวเชียนจูนไม่ยอมรับและพูดว่า “จะเรียกว่าการสะกดรอยตามได้ยังไงกัน？ ผมชอบเรียกมันว่า….”

“การพบกันด้วยรักครับ”

จ้าวเชียนจูนมองไปที่หวางเยี่ยนอย่างจริงใจ และพูดว่า “คุณตำรวจหวาง ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบคุณ ผมได้แต่พูดกับตัวเองว่า ‘เธอคือคนที่ฉันอยากจะแต่งงานด้วยในชีวิตนี้’ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาผมได้กำลังลงมือทำ---นี่เป็นของขวัญชิ้นเล็ก ๆ ผมหวังว่าคุณจะชอบมัน”

ขณะที่พูด เขาก็ได้หยิบกล่องอันบอบบางออกมาจากแขนของเขา จากนั้นก็เปิดมันต่อหน้าของหวางเยี่ยน ซึ่งมีแหวนเพชรอยู่ด้านใน

“ว้าว---”

ในเวลานี้มีลูกค้าในร้านกาแฟไม่มากนัก มีเพียงคู่รักไม่กี่คู่ที่ร้องอุทานออกมาด้วยความอิจฉา

“แหวนนี้ดูแพงจังเลย จริงๆมันก็แค่ของขวัญที่ให้ส่งๆ นี่มันลูกชายบ้านไหนกันเนี่ย？”

“มองคนอื่น แล้วมามองนาย ทำไมคุณถึงไม่มีเงินเหมือนเขานะ？”

เมื่อฟังบทสนทนารอบข้าง จ้าวเชียนจูนก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ รอให้หวางเยี่ยนตอบกลับ

แต่ในความคิดของหวางเยี่ยนนั้น หล่อนนั้นเจอผู้ชายที่หล่อนกำลังสืบที่ไม่ได้ให้ใครรู้ อยากที่จะเดินไปแต่ก็มีจ้าวเชียนจูนอยู่ตรงหน้าหล่อน ไม่ให้หล่อนไป

ตอนนั้นเอง หวางเยี่ยนก็โกรธพร้อมกับตบแหวนลงพร้อมกับตะโกนว่า “ออกไปซะ！”

การกระทำนี้ทำให็ผู้คนรอบข้างก็ต่างตกใจไปกับพวกเขา

แม้ว่าจ้าวเชียนจูนจะไม่ได้โกรธ แต่ใบหน้าของเขากลับมีประกาย พร้อมกับหยิบแหวนที่อยู่บนพื้นขึ้นมา เดินไปที่ด้านหน้าของหวางเยี่ยน ดวงตาเต็มไปด้วยความมืดมนพร้อมกับกล่าวว่า “หวางเยี่ยน เรื่องของเรานั้นเป็นสิ่งที่พ่อแม่ของเราได้วางแผนไว้แล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่ชอบแต่ก็ต้องแสร้งทำ หลอกพ่อกับแม่ไปก่อนแล้วค่อยคุยกัน อย่ามาทำลายเวทีนี้ของผมเลย ไม่ได้เหรอ？”

ใบหน้าของหวางเยี่ยนนั้นดูจืดจาง อกของหล่อนขยับขึ้นลงอย่างเร็ว เห็นได้ชัดว่าหล่อนกำลังโกรธเป็นอย่างมาก

จ้าวเชียนจูนกล่าวต่อว่า “นอกจากนี้ ผมว่าสำหรับคุณแล้วมันคือพรนะ ผมเป็นผู้ประกอบการในบริษัทที่มีชื่อเสียงในหมิงจู ขณะเดียวกันก็ยังเป็นสามชิกหลักของสมาคมการต่อสู้อีก คุณล่ะ？คุณเป็นแค่ผู้บังคับใช้กฎหมายตัวเล็กๆ กล้ามาชักสีหน้าใส่ผมงั้นเหรอ？”

หลังจากถูกหวางเยี่ยนปฏิเสธ ความดุร้ายของจ้าวเชียนจูนก็ปรากฏขึ้น โดยเฉพาประโยคสุดท้ายที่พูดอย่างดัง

ทันใดนั้นเอง เหมือนกลุ่มคนข้างหลังที่ทำตัวลึกลับก็ได้ยินอะไรบางอย่างมองไปที่หวางเยี่ยนอย่างระแวดดีะวัง แวตานั้นดูตื่นตระหนกจากนั้นก็รีบออกไปจากร้านกาแฟอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นฉากนี้ สายตาของถังเฉาก็เป็นประกาย หยิบโทรศัพท์ออกมา สั่งให้เฟิ่งหวงนั้นจัดการเรื่องบางอย่าง…

“เฮ้ พวกแกหยุดอยู่ตรงนั้นซะ！”

อีกฝั่ง เมื่อเห็นกลุ่มเป้าหมายหลุดออกไป หวางเยี่ยนเริ่มกังวลและรีบวิ่งไปไล่จับ

มีมือข้างหนึ่ง หยุดหวางเยี่ยนเอาไว้ “คุณยังไม่พูดให้มันชัดเจน ห้ามไปไหนทั้งนั้ง”

“จ้าวเชียนจูน！”

คนกลุ่มนั้นหายไปจากสายตาของหวางเยี่ยน หวางเยี่ยนระเบิดออกมาด้วยความโกรธและมองไปที่เขา “คุณรู้ไหมว่าคุณก้าวก่ายเจ้าหน้าที่พนักงาน ฉันมีกำลังพอที่จะจับตัวคุณไป！”

“ผมไปก้าวก่านอะไรกันล่ะ？”

จ้าวเชียนจูนยิ้มอย่างประหลาด “ผมแค่แสดงความรักกับคุณ มันถือเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายด้วยเหรอ？”

“คุณ..”

หวางเยี่ยนนั้นพูดไม่ออก ใบหน้าของหล่อนั้นแดงก่ำไปด้วยความโกรธ

ผู้คนโดยรอบที่ไม่รู้ความจริง ก็พากันซุบซิบ

“ผู้หญิงคนนี้นี้มันไร้เหตุผลจริงๆ มีผู้ชายหล่อขนาดนี้มาสารภาพกับเธอ ไม่รับก็ว่าไปแต่ยังจะมาตะโกนแบบนี้อีก ช่างไม่มีคุณภาพซะจริง”

“นั่นสิ น่าเสียดายสวยๆแบบนี้ด้วย”

เมื่อฟังเสียงของคนรอบๆ จ้าวเชียนจูนก็ยิ้มอย่างเย็นชา

“คุณตำรวจหวาง บอกผมหน่อยได้ไหมครับ ตอนนี้คุณกำลังติดตามคดีอะไนอยู่”