เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 91

บทที่91 สภาวะกดดันของแม่ทัพ

ถังเฉาพูดจบ จ้าวเชียนจูนตกตะลึง

จากนั้นราวกับว่าได้ฟังเรื่องตลก จึงหัวเราะพรืดออกมา“ว่าอะไรนะ นักโทษที่หนีไปพวกนั้นจะกลับมาอีก”

“ถูกต้อง”

ถังเฉาพยักหน้า พูดอย่างออกรส“ไม่เพียงแค่จะวิ่งกลับมา จะกลับมารับโทษพร้อมน้ำหูน้ำตาด้วย แล้วให้ตำรวจจับอย่างว่าง่าย”

“ฮ่าๆๆ!”

จ้าวเชียนจูนหัวเราะอย่างสุขใจขึ้นไปอีก หัวเราะจนน้ำตาเล็ด“นายรู้ได้ไงว่าคนเหล่านั้นจะโผล่มา นายคิดว่าคนอื่นโง่นั้นเหรอ รู้ทั้งรู้ว่าที่นี่มีตำรวจ ใครเขาจะเดินเข้ามาหาปืน แหมไม่ใช่หรอก ขำตายชัก……”

หวางเยี่ยนมองถังเฉาอย่างแปลกๆ“นั่นสิ นักโทษที่ไหนจะโง่ได้ขนาดนี้”

“เพราะว่า สำหรับพวกเขาแล้ว ถ้าเทียบกับจุดจบทั่วไป โดนตำรวจจับเสียยังดีกว่า”

ถังเฉาไม่โต้เถียง ได้แต่เม้มปากจิบกาแฟเบาๆ แล้วพูดในสิ่งที่คนอื่นไม่เข้าใจ

“อย่ามัวแต่พูดพล่ามทำเพลงอยู่เลย วันนี้ เรื่องที่แกทำร้ายสมาชิกของสมาคมการต่อสู้ของฉันยังไม่จบ!”

จ้าวเชียนจูนเดินไปหยุดตรงหน้าถังเฉา จึงก้มมองพูด“พวกเราไม่เอาเงินหรอก พวกแกซ้อมหม่าจงยังไง ฉันก็จะซ้อมแกแบบนั้นแหละ เกรงว่าวันนี้หน้าของแก ก็คงต้องลายแล้วล่ะ”

“จ้าวเชียนจูน แกจะให้ฉันเก็บแกวันนี้ให้ได้ใช่ไหม”

หวางเยี่ยนพูดเสียงเย็นชา“ฉันเป็นตำรวจ แกกล้ามาพูดเรื่องวิวาทส่วนตัวต่อหน้าฉันเหรอ”

“……”

จ้าวเชียนจูนสีหน้าเปลี่ยน รีบเปลี่ยนคำพูด“ฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ เพื่อนฉันจะโดนซ้อมฟรีก็ไม่ได้ แกดูหน้าเขา จะหมดสภาพคนอยู่แล้ว”

จากนั้น หวางเยี่ยนมือกุมปากมองหม่าจงอย่างตกตะลึง พูดขึ้น“ขอโทษที นั่นเป็นการป้องกันตัวธรรมดาน่ะ”

“อะไรนะ?!”

จ้าวเชียนจูนสีหน้าเปลี่ยนทันที แววตาทึมลง“หมายความว่าไง”

หวางเยี่ยนพูดสีหน้าจริงจัง“ฉันเห็นเต็มตา เพื่อนคุณลงมือกับคุณถังก่อน คุณถังอดรนทนไม่ไหว ถึงได้สู้กลับ ถ้าจะชำระความจริงๆ ก็บอกได้แค่ว่าเป็น‘การป้องกันตัว”

แควก----

พอพูดออกไป สีหน้าของจ้าวเชียนจูนแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ทันที เงื้อฝ่ามือขึ้น ตบลงไปบนหน้าหวางเยี่ยน“หวางเยี่ยน ฉันว่าแกตาบอด”

หวางเยี่ยนไม่มีวิทยายุทธ์ จะเป็นคู่ต่อสู้ของจ้าวเชียนจูนได้อย่างไร จึงตะคอกออกมา“แกจะทำอะไรน่ะ”

แควก----

จากนั้น ฝ่ามือนั้นก็ตบไม่ลง จ้าวเชียนจูนราวกับต้องมนต์ แข็งทื่ออยู่ตรงนั้น

เขาตัวสั่นเทา หน้าผากของเขา มีหยดเหงื่อไหลท่วม

ถังเฉายังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ไหวติง แต่ว่ากาแฟในแก้วถูกกวนจนไม่เหลือรสชาติแล้ว

หวางเยี่ยนจ้องเขม็ง สีหน้าเปลี่ยนทันที

ผนังด้านหลังจ้าวเชียนจูน มีมีดสั้นปักอยู่พอดี

มีดสั้นปักลึกอยู่ตรงผนัง แรงปะทะที่น่าหวาดหวั่น ทำให้มีดสั้นที่ปักอยู่สั่นคลอน

ซึ่งก็หมายความว่า มีดสั้นเล่มนี้แล่นเฉียดหัวจ้าวเชียนจูนไป แล้วปักลงบนผนัง เพียงแค่ขยับเล็กน้อย หัวของจ้าวเชียนจูนก็จะถูกปักได้อย่างง่ายดาย……

น้ำเสียงเรียบของถังเฉาค่อยๆดังขึ้น“ถ้าแกกล้าขยับ ต่อไปก็คือลำคอแก”

ต๋อม----

จ้าวเชียนจูนเข่าอ่อน ราวกับสูญเสียกำลังก็ไม่ปาน นั่งลงไปบนพื้น

ช่วงระหว่างขา เปียกชุ่มไปด้วยของเหลวสีเหลือง

เมื่อครู่ เขาตกใจจนฉี่ราด

หวางเยี่ยนเองก็หันศีรษะมา พูดกับถังเฉาว่า“ขอบคุณที่ช่วยเหลือ”

ถังเฉาไม่สบอารมณ์ มองดูนาฬิกาในมือ พูดพึมพำกับตัวเอง“ได้เวลาแล้วล่ะ”

“อะไรได้เวลา……”

หวางเยี่ยนสีหน้างุนงง เธอตื่นตัว และก็นับว่าอ่านใจคนออกไม่น้อย แต่ไม่มีคนไหนที่เดาใจยากอย่างถังเฉาเลย เธออ่านใจไม่ออก

ในขณะที่กำลังจะเข้าไปถาม ฉับพลัน มีเสียงอึกทึกครึกโครมเกิดขึ้น และมีเสียงกรีดร้อง

“เกิดอะไรขึ้น?!”

ตามสัญชาตญาณ หวางเยี่ยนพุ่งตัวออกจากร้านกาแฟ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม