เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 917

การออกจากหว่างเหลี่ยงเป็นสิ่งที่เธอจำเป็นต้องทำ แล้วคุณล่ะ?

ประโยคที่ลึกล้ำเช่นนี้จากถังเฉา ทำให้บรรยากาศโดยรอบแปลกไปเล็กน้อย

เยี่ยนซื่อเฉิงหรี่ตาของเขาลึกๆ สีอันตรายวาบผ่าน"ผมอะไร?"

ได้ยินเช่นนั้น ถังเฉาก็ถอนสายตา เมื่อเขาถามประโยคนี้ เขาก็รู้ว่าลึกๆในใจเขาไม่ต้องการถอนตัวจากหว่างเหลี่ยง

อย่างไรก็ตาม ถังเฉาก็พูดให้ชัดเจนขึ้น

“ออกจากหว่างเหลี่ยง”

เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "คุณและไวโอเล็ตต่างก็รับผิดชอบตลาดต้าเว่ย ตอนนี้ไวโอเล็ตหมดประโยชน์แล้ว คุณคิดว่าคุณจะมีจุดจบที่ดีหรือไม่?"

“……”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเยี่ยนซื่อเฉิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เขาก็ยังพูดว่า "แม้ว่าจะหมดประโยชน์ ก็ไม่นำความผิดมาถึงผมหรอก ทำไมผมต้องออกจากหว่างเหลี่ยงด้วย ---- คุณต้องการให้ผมออกจากหว่างเหลี่ยง จากนั้นถูกไล่ล่า เพื่อยืมดาบฆ่าคนใช่มั้ย?

เยี่ยนซื่อเฉิงมองไปที่ถังเฉาอย่างไม่เป็นมิตร

สมาชิกคนใดที่เข้าร่วมหว่างเหลี่ยง ห้ามถอนตัวออกจากองค์กรเด็ดขาด การถอนตัวจากองค์กรถือเป็นการทรยศ และจะถูกองค์กรไล่ฆ่าอย่างไม่รู้จบ เป็นไปไม่ได้ที่ถังเฉาจะไม่รู้กฎนี้

ตัวอย่างเช่น เฟิ่งหวง เมื่อเธอยังเป็นนายหญิงแก๊งมืดที่เป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งของโลก เลือกที่จะติดตามถังเฉา และทรยศต่อองค์กร จนถึงตอนนี้ หว่างเหลี่ยงไม่เคยยอมแพ้ในการตามล่าเฟิ่งหวง

จนกว่าเฟิ่งหวงจะกลับมาที่องค์กรอีกครั้ง จึงจะหยุด

ยิ่งสมาชิกที่มีตำแหน่งสูงเท่าไร การลงโทษที่มาจากองค์กรของการทรยศก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

“ยืมดาบฆ่าคน?”

สำหรับคำถามของเยี่ยนซื่อเฉิง ถังเฉาก็หัวเราะอย่างเหยียดหยามด้วยรอยยิ้มที่ดูถูก "กับคุณ ผมต้องยืมดาบมาฆ่าคุณด้วยเหรอ ถ้าผมอยากฆ่าคุณจริงๆ คุณจะสามารถออกจากโรงพยาบาลนี้ได้ไหม?"

เยี่ยนซื่อเฉิงตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ใช่ ถ้าถังเฉาต้องการจะฆ่าเขาจริงๆ เขาก็ไม่มีทางต่อต้านได้เลย ช่องว่างระหว่างเขากับถังเฉานั้นมากเกินไป

"ในความคิดของผม โทษของคุณ หนักกว่าไวโอเล็ตเล็กน้อย"

เขาชี้ไปเยี่ยนซื่อเฉิง และพูดจางๆ"อยากมากความผิดของไวโอเล็ตคือคำสั่งที่ไม่เหมาะสม ส่วนคุณ เป็นผู้กระทำผิดตัวดีที่ทำให้เรื่องทั้งหมดผิดพลาด!"

“……”

ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ เยี่ยนซื่อเฉิงก็ตกใจ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก"คุณหมายความว่าอย่างไร?"

“จำได้ไหมว่าทำไมคุณกับไวโอเล็ตจึงมาที่ต้าเซี่ย?เพื่อฆ่าผม?”

ถังเฉาเยาะเย้ยเล็กน้อย "ด้วยเหตุนี้ พวกคุณจึงลักพาตัวทั้งประชุมแดนเหนือ และฝังระเบิดกองใหญ่เพียงเพื่อบังคับให้ผมปรากฏตัว ผลก็คือ พวกคุณล้มเหลว ครั้งที่สอง พวกคุณต้องการจะยึดอำนาจกองทัพปราณมังกร เพื่อสนับสนุนคุณขึ้นครองตำแหน่ง ---- ถ้าสูญเสียกองทัพปราณมังกร ต้าเซี่ยก็จะกลายเป็นเสือกระดาษ ไม่มีอะไรต้องกลัว แต่พวกคุณก็ยังล้มเหลว คุณแพ้ความเย่อหยิ่งและความเกลียดชังของคุณ คุณต้องการกลับไปยังกองทัพปราณมังกรมาก นี่คือสาเหตุที่ทำให้คุณล้มเหลว”

ถังเฉาพูด แต่เขาไม่รู้ว่า สีหน้าของเยี่ยนซื่อเฉิงเปลี่ยนไปอย่างมาก และในสายตาของเขายังคงมีความละอายที่มองไม่เห็น

ถังเฉาพูดถูก เขาอยู่ในต้าเซี่ยมาเป็นเวลานาน แต่ดูเหมือนว่าทำไม่สำเร็จสักเรื่อง

ทุกๆครั้ง อีกนิดเดียว แต่ก็ล้มเหลว

ถังเฉาไม่สนใจอะไร และพูดต่อไปว่า "ครั้งล่าสุด เป็นเรื่องของโอดะไอ คุณเองก็เป็นกำลังหลักไม่ใช่หรือ? คุณจะบอกได้ไหมว่าความพ่ายแพ้ครั้งนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย?"

"..."

สีหน้าของเยี่ยนซื่อเฉิงเปลี่ยนเป็นสีแดง และใบหน้าของเขาก็โกรธ แต่นอกจากความโกรธของเขาแล้ว ยังมีความตื่นตระหนกอีกด้วย

ถังเฉาระบุข้อผิดพลาดของเขาไว้มากมาย แม้แต่ถังเฉาก็รู้ และแน่นอนว่าองค์กรต้องรู้

แม้ว่าไวโอเล็ตจะเป็นผู้นำ และพูดตามหลักเหตุผล เขาเป็นแค่แพะรับบาปแทนเท่านั้น เขาคนนี้ที่มีความรับผิดชอบมาก จะไม่ปล่อยไปแน่นอน

“ตอนนี้รู้หรือยังว่าทำไมผมถึงถามคำถามนี้?”

ถังเฉามองมาที่เขาอย่างเรียบสงบและกล่าว "สถานการณ์ของคุณ แย่กว่าไวโอเล็ต"

"..."

เยี่ยนซื่อเฉิงกัดฟัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปชั่วขณะ ครุ่นคิดเป็นเวลานาน แต่ก็ยังส่ายหัว "ผมจะไม่ถอนตัวจากองค์กร"

"ใช่เหรอ?"