เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 918

กลับไปที่ห้องผู้ป่วย โซเฟียยังคงอยู่หน้าเตียงของไวโอเล็ต

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”

ถังเฉาเดินไปถามโซเฟีย

“หมอบอกว่าขอเพียงพักผ่อนเยอะๆ ก็จะตื่นได้ทุกเมื่อ”

โซเฟียครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "สิ่งที่ฉันกังวลมากคือการเคลื่อนไหวของฝ่ายหว่างเหลี่ยง ... ปล่อยให้ไอ้ผู้หญิงสารเลวคนนั้นหนีไปได้ ฝั่งองค์กร น่าจะรู้เรื่องของเราแล้ว ฉันกังวลว่า จะไม่เป็นผลดีต่อน้องสาวของฉัน”

ถังเฉาพยักหน้าด้วยเสียงทุ้มต่ำและกล่าวว่า "ผมคิดเกี่ยวกับปัญหานี้มานานแล้ว และผมมีมาตรการในการจัดการกับมัน"

“คุณต้องการให้น้องสาวของฉันทรยศหว่างเหลี่ยง?”

โซเฟียฉลาดมาก และในไม่ช้าก็เข้าใจความหมายของถังเฉา

“ไวโอเล็ตอยู่ในหว่างเหลี่ยง แม้ว่ามันจะเป็นผู้บริหารระดับสูงห้าดาว แต่องค์กรไม่ไว้วางใจเธออย่างสมบูรณ์เพราะคุณ และไม่ได้มอบทุกอย่างให้ทั้งหมด”

ถังเฉาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ด้วยการใส่พริกใส่ของหงเหลียน การที่หว่างเหลี่ยงจะจัดการไวโอเล็ต มันเรื่องที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เธอทำได้เพียงออกจากหว่างเหลี่ยงเท่านั้น”

“นั่นจะไม่โดนหว่างเหลี่ยงไล่ฆ่าหรือ?” โซเฟียถาม

ถังเฉาเหลือบมองไปที่เธอและพูดจางๆ"นี่เป็นผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด แต่ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด คือกลับไปก่อนที่เธอจะเข้าร่วมหว่างเหลี่ยงไม่ใช่หรือ?องค์กรกังวลว่าเธอจะเปิดเผยความลับขององค์กร ไม่ใช่จับตัวพวกคุณไปเป็นตัวทดลอง”

"..."

โซเฟียเงียบไปครู่หนึ่ง และสุดท้ายก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“ดูเหมือนว่าคงทำได้เพียงเช่นนี้”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง โซเฟียก็มองไปที่ถังเฉา "ถังเฉา นานๆทีกว่าฉันจะมาที่ต้าเซี่ยหนึ่งครั้ง คุณจะไม่ต้อนรับฉันดีๆหน่อยเหรอ?"

ถังเฉาผงะกับคำพูดของโซเฟีย และทันใดนั้นก็ดึงสติกลับมาได้ และพูดอย่างรวดเร็วว่า "ใช่ ใช่ ผมจะช่วยคุณจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำต้อนรับในตอนเย็นนี้---"

แต่โซเฟียส่ายหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ฉันไม่ต้องการงานเลี้ยงต้อนรับอาหารค่ำ ทุกอย่างเรียบง่ายไว้ก่อน"

"เรียบง่าย? จะเรียบง่ายได้อย่างไร?"

โซเฟียยิ้มมากขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ยกตัวอย่างเช่น ไปกินข้าวที่บ้านคุณไหม?”

ห๊ะ！

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา สีหน้าของถังเฉาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

พอเห็นรอยยิ้มที่มีความหมายบนใบหน้าของโซเฟีย เขาก็เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการทำอะไร?

ไม่ว่ายังไง อย่างน้อยโซเฟียก็เป็นจักรพรรดินีของแก๊งโครงกระดูก ผู้ชายที่เธอชอบ ปากบอกว่าอวยพร แต่ในใจจะยอมมอบให้คนอื่นง่ายๆได้ไง

ไปกินข้าวที่บ้านคุณ

ความหมายคือฉันต้องการพบภรรยาของคุณ

เมื่อราชินีทั้งสองมาพบกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะเป็นเหมือนดาวอังคารชนโลกและไดโนเสาร์ก็ต้องสูญพันธุ์!

“แบบนี้ ไม่ค่อยดีมั้ง?” ถังเฉายิ้มแห้งๆ ตั้งใจจะปฏิเสธ

โซเฟียชำเลืองมองเขาอย่างขมขื่น"เราไม่เจอกันหลายปีแล้ว คุณไม่ให้ฉันเข้าไปดูบ้านคุณเลยเหรอ?"

"ไม่ใช่แบบนั้น……"

ถังเฉาพยายามอธิบาย แต่สุดท้ายก็ต้องยอมโซเฟีย กัดฟันและตอบตกลงไป "ได้ แค่ไปกินข้าวนะ"

โซเฟียยิ้มแย้มแจ่มใสขึ้นมาทันที "แน่นอน แค่ไปกินข้าว!"

โซเฟียพูดคำว่า “กินข้าว” ดังมาก!

"..."

ถังเฉาถอนหายใจ คิดในใจว่า ดูเหมือนว่าสงครามราชินีจะหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว

เมื่อเห็นว่าไม่มีปฏิกิริยาใดๆจากถังเฉา สีหน้าของโซเฟียเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณจำไม่ได้หรือว่าอีกไม่กี่วันเป็นวันอะไรของคุณ?”

"วันอะไร?"

ถังเฉางง

โซเฟียมองถังเฉาอย่างจริงจังและพูดว่า "วันเกิดของคุณ"

"..."

หลังจากได้ยินคำพูดของโซเฟีย ถังเฉาก็จำได้ว่าเป็นวันเกิดของเขาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

“คุณยังจำได้”

ถังเฉามองไปที่โซเฟียด้วยความประหลาดใจ

ใบหน้าของโซเฟียจมลง และมองบนใส่เขาอย่างไม่พอใจ "แน่นอน ทุกอย่างที่เกี่ยวกับคุณ ฉันจำมันได้หมด!"

เผชิญหน้ากับสายตาที่เร่าร้อนของโซเฟีย ถังเฉารับไม่ไหว

กริ๊งๆ!

ในขณะนั้น โทรศัพท์มือถือของถังเฉาก็ดังขึ้น