เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 924

แรงอาฆาตที่จู่ๆก็โผล่ขึ้นมาแผ่กระจายไปทั่วทั้งห้อง ฝีเท้าของเย่จงซือถอยหลังไปสองก้าวอย่างอดไม่ได้ โซเฟียก็ตกใจเช่นเดียวกัน

“ที่แท้นี่ก็เป็นพลังของเจ้ามังกรสินะ！”

ถังเฉาขยับแล้ว ยังไม่ได้ลงมือ แต่เดินตรงไปยังเจียงสือเหนียนด้วยใบหน้านิ่งเฉย

“สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดคือมีคนมารังแกคนของฉัน เพื่อนของฉัน ปกติแล้วเวลาที่จะจัดการคนแบบนี้ ฉันจะฆ่าให้ตายตรงนั้นเลย”

ถังเฉาพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น หวังหรูเมิ่งที่อยู่ข้างๆเกร็งไปสักพัก เพิ่งจะตื่นขึ้นมาจากความหวาดกลัว

พอมองความต่างของขนาดร่างกายแล้ว ไม่นานหวังหรูเมิ่งก็เรียกความมั่นใจกลับมาได้อีกครั้ง

“ลูกน้องของแกถูกฉันฆ่าไปในทันทีแล้ว แกยังจะเสแสร้งแกล้งทำอะไรอีก กะอิแค่พวกขี้ก้างที่เหยาะแหยะเก้ๆกังๆ หรือคิดว่าแกจะเอาชนะฉันได้อย่างนั้นเหรอ?”

พูดจบ พระอริยมารดรที่สาม เย่จงซือ หวังหรูเมิ่งสามคนก็หัวเราะออกมายกใหญ่

แต่เสียงหัวเราะยังไม่ทันจะหยุดลง ก็มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังขึ้นมา

พระอริยมารดรที่สาม เย่จงซือค่อยๆดึงสติกลับมา มองฝุ่นที่ลอยอยู่บนพื้น

บนพื้นมีคนนอนอยู่หนึ่งคน หลังจากที่ฝุ่นควันกระจายหายไปแล้ว ทั้งสองคนก็มองดูอย่างละเอียด พบว่าคนที่นอนอยู่บนพื้น ก็คือลูกน้องที่ตนเองภาคภูมิใจนักภาคภูมิใจหนา หวังหรูเมิ่งนั่นเอง

“นี่มัน……”

นี่มันดูเหมือนเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่ได้มาเกิดขึ้นจริงอยู่ตรงหน้าของตัวเองแล้ว

ไม่ผิด หวังหรูเมิ่งล้มลงไปนอนกองอยู่ที่พื้นในชั่วพริบตาเท่านั้น แถมที่ปากยังมีน้ำลายและเลือดไหลผสมปนเปกันออกมาอีกด้วย

“ฉันเกลียดขยะที่พูดพล่ามแบบแกที่สุด มาทำร้ายเพื่อนและคนของฉัน แล้วยังจะมาพูดพล่ามไร้สาระอีก”

ถังเฉาไม่แม้แต่กระพริบตา ฝีเท้าไม่ได้หยุดลงเลยสักนิด เดินตรงเข้าไปหาเจียงสือเหนียนทันที

เจียงสือเหนียนเห็นทั้งหมดทั้งมวลนี้กับตาของตัวเอง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ตอบสนองกลับมา ราวกับว่าที่ได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้มันได้หายไปชั่วขณะ เพราะว่าเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไป

จนกระทั่งหลังจากที่ถังเฉาเอาเจียงสือเหนียนมาวางลง เจียงสือเหนียนถึงได้สติกลับมา

ในทางกลับกัน ถังเฉามองไปยังสองคนที่อยู่ข้างหลัง ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่

“เร็วสิแม่ ทำไมถึงยังไม่เสร็จสักที”

ถังเฉารู้สึกไม่เข้าใจ นอกจากพวกเขาจะไม่ตื่นตระหนกแล้ว กลับกำลังใช้รีโมทที่อยู่ที่มือทำอะไรบางอย่างอีกด้วย

ปั้ง！

จู่ๆที่พื้นก็มีเสียงปั้งดังขึ้นมา

ในตอนนี้ ถังเฉาก็เข้าใจขึ้นมาแล้วว่า ของที่อยู่ในมือนั้นที่แท้ก็เป็นเครื่องควบคุมนั่นเอง

ถ้าเป็นไปตามที่ถังเฉาคาดการณ์ไว้ ร่างกายของหวังหรูเมิ่งจะต้องถูกกระทำอะไรมาแล้วแน่ๆ

ตอนนี้ ถังเฉารู้สึกได้ว่า หวังหรูเมิ่งคนนี้แตกต่างกับเมื่อตะกี้นี้ไปโดยสิ้นเชิงแล้ว

“คิดที่จะเอาชนะฉัน เหอะ ดูสภาพตัวเองก่อนว่ามีคุณสมบัติพอไหม เมื่อตะกี้ก็แค่เล่นกับแกเท่านั้น ตอนนี้ฉันจะฆ่าแกซะ ขยี้ให้แหลกเป็นเสี่ยงๆ”

หวังหรูเมิ่งที่อยู่บนพื้นคลานขึ้นมาด้วยท่าทางที่น่าสยดสยอง สองตาเต็มไปด้วยเลือด

“เหอะ คิดที่จะจัดการฉัน อย่ามาล้อเป็นเล่น ฉันเป็นถึงพระอริยมารดรที่สามเชียวนะ！”

ที่พระอริยมารดรที่สามยโสโอหังขนาดนี้ ที่แท้ก็มีไพ่ตายนี้อยู่นี่เอง พูดตามตรง คนปกติทั่วไปไม่มีทางมีโอกาสได้เห็นสภาพนี้ของหวังหรูเมิ่งแน่นอน นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมพระอริยมารดรที่สามถึงมั่นใจขนาดนี้

เนื่องจากหวังหรูเมิ่งพ่ายไปเมื่อตะกี้ ตอนนี้ก็เลยโมโหถึงขั้นสุด พุ่งตรงเข้าไปหาถังเฉาทันที

ถังเฉารับหมัดนี้เอาไว้ กลับคิดไม่ถึงว่าหมัดนี้จะเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งขนาดนี้

แต่แรงระดับนี้ ก็ไม่ถือว่าหนักหนามากมายสำหรับถังเฉา แต่แค่ต้องหาตำแหน่งชิปให้เจอเท่านั้น ไม่อย่างนั้นอาจจะมีเรื่องที่น่ารำคาญมากเกิดขึ้นก็ได้

หลบไปอย่างรวดเร็ว หวังหรูเมิ่งยังเยาะเย้ยอย่างไม่หยุดไม่หย่อน

พระอริยมารดรที่สามแล้วก็เย่จงซือกำลังตั้งหน้าตั้งตารอหวังหรูเมิ่งเอาชนะถังเฉา

“หาเจอแล้ว”

ถังเฉาพูดขึ้นมาเบาๆ พร้อมกับยังจ้องมองจุดที่ส่องแสงวาบออกมาจากตัวของหวังหรูเมิ่ง

โซเฟียมองถังเฉาด้วยความไม่เข้าใจ ถังเฉาแค่ถอนหายใจ จากนั้นก็ส่ายหัว

“ฉันเข้าไปเอง พวกเธอไปก่อนเถอะ”

พูดจบ โซเฟียก็จากไปด้วยความมึนงงไม่เข้าใจ แน่นอนว่าเจียงสือเหนียนก็ตามออกไปเช่นกัน

เย่หรูอี้ได้ยินเสียงประตูเปิดออก อย่างแรกเลยคือหันตัวไป คิดที่จะเอาหัวโขกกำแพงฆ่าตัวตาย

ดีที่ถังเฉาพุ่งเข้าไป รั้งเย่หรูอี้เอาไว้ ไม่อย่างนั้นขืนปล่อยไปล่ะก็ถึงแม้ว่าจะไม่ตาย ก็เอาครึ่งชีวิตของเย่หรูอี้ไปแน่นอน

“ผมเอง คุณกำลังทำอะไร！ผมมาช่วยคุณแล้ว”

พอเย่หรูอี้ฟังออกว่าเป็นเสียงของถังเฉา น้ำตาก็ไหลออกมาเหมือนกับก๊อกน้ำที่สูญเสียการควบคุม เอ่อทะลักออกมา

“คุณนั่นเอง คุณมาสักที ถังเฉา！”

ต่อมา เสียงร้องไห้ก็ดังลั่นไปทั่วห้อง

“อย่าทำแบบนี้สิ ผมเป็นคนมีภรรยาแล้วนะ”

หลังจากที่ถังเฉาปลอบเย่หรูอี้แล้ว เย่หรูอี้ก็นอนแนบลงไปบนตัวของถังเฉาตรงๆ ส่วนที่นูนออกมาของร่างกายแนบสัมผัสกับร่างกายของถังเฉาอย่างใกล้ชิด

“ฉันรู้ แต่แล้วไงล่ะ ตอนแรกคุณเป็นของฉัน ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนแย่งไป ที่จริงคุณควรจะอยู่ด้วยกันกับฉัน”

ถังเฉาก็หมดหนทางเช่นเดียวกัน แค่ลุกขึ้นมา หันตัวไป ไม่ได้สนใจเย่หรูอี้

“เรื่องในวันนี้ขอบคุณคุณนะ ก็แค่นี้ แค่เพราะว่าคุณบังเอิญไปข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อผมเท่านั้น”

พูดพลาง ถังเฉาก็เดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว เหลือแค่เย่หรูอี้อยู่ที่นี่เพียงคนเดียว

แม้ว่าขอบตาของเย่หรูอี้จะแดงไม่น้อยแล้ว แต่ในใจของเขาก็ยังคงหนักแน่นมั่นคง

“คุณวางใจเถอะ ถังเฉา ฉันจะทำให้หลินชิงเสว่แยกออกจากคุณให้ได้ ถึงตอนนั้นคุณก็จะกลับมาอยู่ข้างกายของฉันแล้ว！”

หลังจากที่ถังเฉาจากไปแล้ว ก็ตามพวกโซเฟียมา พาเจียงสือเหนียนไปเตรียมการรักษาให้กับไวโอเล็ตด้วยกัน