แรงอาฆาตที่จู่ๆก็โผล่ขึ้นมาแผ่กระจายไปทั่วทั้งห้อง ฝีเท้าของเย่จงซือถอยหลังไปสองก้าวอย่างอดไม่ได้ โซเฟียก็ตกใจเช่นเดียวกัน
“ที่แท้นี่ก็เป็นพลังของเจ้ามังกรสินะ!”
ถังเฉาขยับแล้ว ยังไม่ได้ลงมือ แต่เดินตรงไปยังเจียงสือเหนียนด้วยใบหน้านิ่งเฉย
“สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดคือมีคนมารังแกคนของฉัน เพื่อนของฉัน ปกติแล้วเวลาที่จะจัดการคนแบบนี้ ฉันจะฆ่าให้ตายตรงนั้นเลย”
ถังเฉาพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น หวังหรูเมิ่งที่อยู่ข้างๆเกร็งไปสักพัก เพิ่งจะตื่นขึ้นมาจากความหวาดกลัว
พอมองความต่างของขนาดร่างกายแล้ว ไม่นานหวังหรูเมิ่งก็เรียกความมั่นใจกลับมาได้อีกครั้ง
“ลูกน้องของแกถูกฉันฆ่าไปในทันทีแล้ว แกยังจะเสแสร้งแกล้งทำอะไรอีก กะอิแค่พวกขี้ก้างที่เหยาะแหยะเก้ๆกังๆ หรือคิดว่าแกจะเอาชนะฉันได้อย่างนั้นเหรอ?”
พูดจบ พระอริยมารดรที่สาม เย่จงซือ หวังหรูเมิ่งสามคนก็หัวเราะออกมายกใหญ่
แต่เสียงหัวเราะยังไม่ทันจะหยุดลง ก็มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังขึ้นมา
พระอริยมารดรที่สาม เย่จงซือค่อยๆดึงสติกลับมา มองฝุ่นที่ลอยอยู่บนพื้น
บนพื้นมีคนนอนอยู่หนึ่งคน หลังจากที่ฝุ่นควันกระจายหายไปแล้ว ทั้งสองคนก็มองดูอย่างละเอียด พบว่าคนที่นอนอยู่บนพื้น ก็คือลูกน้องที่ตนเองภาคภูมิใจนักภาคภูมิใจหนา หวังหรูเมิ่งนั่นเอง
“นี่มัน……”
นี่มันดูเหมือนเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่ได้มาเกิดขึ้นจริงอยู่ตรงหน้าของตัวเองแล้ว
ไม่ผิด หวังหรูเมิ่งล้มลงไปนอนกองอยู่ที่พื้นในชั่วพริบตาเท่านั้น แถมที่ปากยังมีน้ำลายและเลือดไหลผสมปนเปกันออกมาอีกด้วย
“ฉันเกลียดขยะที่พูดพล่ามแบบแกที่สุด มาทำร้ายเพื่อนและคนของฉัน แล้วยังจะมาพูดพล่ามไร้สาระอีก”
ถังเฉาไม่แม้แต่กระพริบตา ฝีเท้าไม่ได้หยุดลงเลยสักนิด เดินตรงเข้าไปหาเจียงสือเหนียนทันที
เจียงสือเหนียนเห็นทั้งหมดทั้งมวลนี้กับตาของตัวเอง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ตอบสนองกลับมา ราวกับว่าที่ได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้มันได้หายไปชั่วขณะ เพราะว่าเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไป
จนกระทั่งหลังจากที่ถังเฉาเอาเจียงสือเหนียนมาวางลง เจียงสือเหนียนถึงได้สติกลับมา
ในทางกลับกัน ถังเฉามองไปยังสองคนที่อยู่ข้างหลัง ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่
“เร็วสิแม่ ทำไมถึงยังไม่เสร็จสักที”
ถังเฉารู้สึกไม่เข้าใจ นอกจากพวกเขาจะไม่ตื่นตระหนกแล้ว กลับกำลังใช้รีโมทที่อยู่ที่มือทำอะไรบางอย่างอีกด้วย
ปั้ง!
จู่ๆที่พื้นก็มีเสียงปั้งดังขึ้นมา
ในตอนนี้ ถังเฉาก็เข้าใจขึ้นมาแล้วว่า ของที่อยู่ในมือนั้นที่แท้ก็เป็นเครื่องควบคุมนั่นเอง
ถ้าเป็นไปตามที่ถังเฉาคาดการณ์ไว้ ร่างกายของหวังหรูเมิ่งจะต้องถูกกระทำอะไรมาแล้วแน่ๆ
ตอนนี้ ถังเฉารู้สึกได้ว่า หวังหรูเมิ่งคนนี้แตกต่างกับเมื่อตะกี้นี้ไปโดยสิ้นเชิงแล้ว
“คิดที่จะเอาชนะฉัน เหอะ ดูสภาพตัวเองก่อนว่ามีคุณสมบัติพอไหม เมื่อตะกี้ก็แค่เล่นกับแกเท่านั้น ตอนนี้ฉันจะฆ่าแกซะ ขยี้ให้แหลกเป็นเสี่ยงๆ”
หวังหรูเมิ่งที่อยู่บนพื้นคลานขึ้นมาด้วยท่าทางที่น่าสยดสยอง สองตาเต็มไปด้วยเลือด
“เหอะ คิดที่จะจัดการฉัน อย่ามาล้อเป็นเล่น ฉันเป็นถึงพระอริยมารดรที่สามเชียวนะ!”
ที่พระอริยมารดรที่สามยโสโอหังขนาดนี้ ที่แท้ก็มีไพ่ตายนี้อยู่นี่เอง พูดตามตรง คนปกติทั่วไปไม่มีทางมีโอกาสได้เห็นสภาพนี้ของหวังหรูเมิ่งแน่นอน นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมพระอริยมารดรที่สามถึงมั่นใจขนาดนี้
เนื่องจากหวังหรูเมิ่งพ่ายไปเมื่อตะกี้ ตอนนี้ก็เลยโมโหถึงขั้นสุด พุ่งตรงเข้าไปหาถังเฉาทันที
ถังเฉารับหมัดนี้เอาไว้ กลับคิดไม่ถึงว่าหมัดนี้จะเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งขนาดนี้
แต่แรงระดับนี้ ก็ไม่ถือว่าหนักหนามากมายสำหรับถังเฉา แต่แค่ต้องหาตำแหน่งชิปให้เจอเท่านั้น ไม่อย่างนั้นอาจจะมีเรื่องที่น่ารำคาญมากเกิดขึ้นก็ได้
หลบไปอย่างรวดเร็ว หวังหรูเมิ่งยังเยาะเย้ยอย่างไม่หยุดไม่หย่อน
พระอริยมารดรที่สามแล้วก็เย่จงซือกำลังตั้งหน้าตั้งตารอหวังหรูเมิ่งเอาชนะถังเฉา
“หาเจอแล้ว”
ถังเฉาพูดขึ้นมาเบาๆ พร้อมกับยังจ้องมองจุดที่ส่องแสงวาบออกมาจากตัวของหวังหรูเมิ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม