เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 927

แต่หลังจากผ่านไปได้สองสามวัน ร่างกายของไวโอเล็ตก็ฟื้นฟูกลับมาดีแล้ว แถมภายใต้การควบคุมดูแลการใช้ชีวิตประจำวันจากเจียงสือเหนียน ร่างกายก็แข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย

“วันนี้ฉันจะไปที่หว่างเหลี่ยงแล้ว เรื่องอื่นพวกเธอจัดการเองแล้วกัน ถ้ามีอะไรต้องการล่ะก็ ฉันจะช่วยเท่าที่ฉันจะช่วยได้”

พูดจบ ถังเฉาก็ให้กระดาษกับแองเจล่าหนึ่งแผ่น

“กระดาษแผ่นนี้เป็นวิธีการที่ติดต่อกับฉัน ถ้ามีเรื่องอะไร เธอต้องบอกฉันทันที แบบนี้ฉันจะได้รับประกันความปลอดภัยของเธอได้ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ฉันก็ไม่กล้าจะพูดถึงแล้ว”

ไวโอเล็ตรับมา พยักหน้าจากนั้นก็นั่งรถจากไป

หลังจากที่ไวโอเล็ตกลับไปแล้ว ถังเฉาก็กลับบ้านไปทันที

หลินชิงเสว่ทำอาหารเย็นไว้ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว กำลังรอถังเฉากลับมา

ช่วงเวลาหลายวันมานี้ถังเฉากะที่จะกลับไปอยู่ด้วยกันกับหลินชิงเสว่ แต่เนื่องจากตนเองยุ่งมากๆอย่างเห็นได้ชัด ก็เลยลืมเรื่องนี้ไป

หลังจากที่กินอาหารไปจนอิ่มแล้ว หลินชิงเสว่ก็นั่งลงข้างๆถังเฉา

หลินชิงเสว่แค่ควงแขนของถังเฉา กลับไม่ได้พูดอะไร ถังเฉารู้ว่าหลินชิงเสว่อยากที่จะพูดอะไร ก็เลยพูดถามขึ้นเอง“เป็นอะไร คุณภรรยา มีอะไรอยากจะพูดเหรอ?”

หลินชิงเสว่ยิ้มเล็กน้อย มองถังเฉาที่อยู่ตรงหน้า

“ถังเฉา คุณอย่าเอาฉันมาทำให้เรื่องที่คุณควรจะทำล่าช้าเลย ไม่อย่างนั้นฉันคงจะรู้สึกผิดมากแน่ๆ”

เห็นได้ชัดว่า ถังเฉารู้สึกตกใจไม่น้อย

ตอนแรกนึกว่าหลินชิงเสว่จะรู้สึกไม่พอใจที่ช่วงนี้ตนเองไม่ได้อยู่ด้วยกันกับเธอเลยเสียอีก คิดไม่ถึงว่าในช่วงเวลาแบบนี้หลินชิงเสว่ยังจะคิดถึงเรื่องของถังเฉาอีก

ถังเฉาลูบหัวของหลินชิงเสว่เบาๆ จากนั้นก็จูบลงไปที่หน้าผากหนึ่งที

ตอนที่ริมฝีปากประทับลงที่หน้าผากของหลินชิงเสว่ หลินชิงเสว่รู้สึกได้ว่าร่างกายร้อนผ่าว ราวกับว่ามีพลังงานบางอย่างพุ่งขึ้นมายังร่างกายของตัวเองทั้งร่างกายเริ่มร้อนผ่าว

“เป็น……เป็นอะไร ถังเฉา?”

ถังเฉามองหลินชิงเสว่อย่างยิ้มๆ“ช่วงนี้ค่อนข้างว่าง ผมอยากที่จะอยู่ด้วยกันกับคุณที่บ้านน่ะ”

พูดจบ ตาของหลินชิงเสว่ก็เปล่งประกายขึ้นมาราวกับหลอดไฟเล็กๆสองหลอด

“คุณพูดจริงเหรอ? ว่าช่วงนี้คุณว่างมาก ไม่มีธุระอื่นที่ต้องทำเหรอ? คุณอย่ามาหลอกฉันนะ”

หลินชิงเสว่ถามขึ้นด้วยความคาดหวัง ถังเฉาแค่พยักหน้านิ่งๆเท่านั้น

“ไม่ได้หลอกคุณ ผมพูดจริง ต่อไปอาจจะต้องยุ่งมากแล้ว ช่วงนี้เลยจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณสักหน่อย ได้ไหม?”

หลินชิงเสว่จะบอกว่าไม่ได้ได้ยังไงล่ะ ต่อให้ตอนนี้ถังเฉาจะออกไปทำธุระ หลินชิงเสว่ก็ยอมเหมือนกัน เพราะเธอรู้ว่าผู้ชายของตนเองรักตนเองมากๆ แต่แค่มีเรื่องบางเรื่อง ที่จะยืดเยื้อเสียเวลาไม่ได้

“ได้สิ ถ้าอย่างนั้นช่วงนี้พวกเราก็มาอยู่เล่นด้วยกันสักหน่อยแล้วกัน”

จริงๆแล้วที่ถังเฉาคิดวางแผนเอาไว้ ถังเฉาเตรียมที่จะไปช่วยแม่ของตัวเองที่ราชวงศ์ต้าเซี่ย แม้ว่าตอนนี้จะยังไม่ได้มั่นใจอะไร แต่ก็ต้องไปสู้ให้ถึงที่สุด

แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ควรจะอยู่กับภรรยาของตัวเอง

ช่วงนี้ถังเสี่ยวลี้ไม่มีเวลาออกมาจากโรงเรียนพอดี ดังนั้นทั้งสองคนจึงสามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างเต็มที่

เช้าวันรุ่งขึ้น ถังเฉาทำอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว

นี่เป็นอาหารเช้าที่เจ้ามังกรต้าเซี่ยทำเองเลยนะ ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้กินมัน

ตอนที่หลินชิงเสว่ตื่นขึ้นมาเตรียมที่จะทำอาหารเช้า กลับพบว่าสามีที่อยู่ข้างกายของตัวเองไม่อยู่แล้ว

ปฏิกิริยาตอบสนองตามสัญชาตญาณ พอเห็นว่าสามีของตัวเองไม่อยู่ข้างกาย หลินชิงเสว่ก็กระโดดลงจากเตียงด้วยความกังวลไม่น้อย

“ถังเฉา！ถังเฉา！”