เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 954

ถังเย่รู้ดีว่าถึงแม้ตัวเองเป็นอาจารย์ก็จริง แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนที่อยู่ตรงหน้าเขาจริงๆ ดังนั้นเขาจึงรีบหลบอย่างว่องไว

“หวางหวู่ มันจะมากไปแล้วนะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นอันจบสิ้นเพียงเท่านี้ เว้นแต่ว่านายอยากจะถูกลงโทษด้วยกฎหมายครอบครัวของเรา”

แม้ว่าหวางหวู่จะมีนามสกุลนอกตระกูล แต่เขาก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุมของกฎหมายครอบครัวเข่นกัน แต่สำหรับหวางหวู่แล้วกฎหมายครอบครัวนี้เป็นเพียงเรื่องตลกเท่านั้น

อย่งที่คิดไว้ไม่มีผิด หวางหวู่หัวเราะสะใจ: “อย่างคุณเนี่ยนะ? คุณคิดว่ากฎหมายครอบครัวของคุณจะทำอะไรฉันได้หรือ? คุณลองก้าวก่ายเรื่องของฉันสิ ดูว่าคนในครอบครัวของฉันจะต่อต้านคุณหรือไม่”

ถึงแม้ว่าถังซานฉ่ายจะเป็นผู้นำของตระกูลถัง แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเหตุการณ์ของหญิงนักบุญได้ก่อให้เกิดความโกลาหลมากมาย โครงสร้างของตระกูลถังทั้งหมดได้เปลี่ยนไปแล้ว และมันไม่สามารถกลับไปเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว

ถังเย่ถึงกับพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยืนมองหวางหวู่ที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา

และถังเย่ก็ตกตะลึงงันกับความกล้าหาญอันยิ่งใหญ่ของหวางหวู่ เขายืนอึ่งอยู่ที่เดิมโดยไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว

ในขณะเดียวกัน หวางหวู่ถีบถังเย่จนตัวปลิวออกไปโดยตรง!

เมื่อเห็นฉากนี้หวางหวู่ก็หัวเราะและพูดว่า “ นี่เหรอความแข็งแกร่งของอาจารย์พวกคุณ? ที่แท้ก็เป็นแค่เศษสวะเท่านั้น!”

“ฉันว่าให้ตระกูลหวางมาเป็นผู้นำแทนตระกูลถังดีกว่า พวกคุณช่างกระจอกเสียจริง หากคนอื่นรู้เข้าคงน่าอับอายแย่เลย”

ขณะนี้หวางหวู่กำลังจะพุ่งเข้าไปถีบซ้ำอีกที แต่เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า จู่ๆ จะมีคนปรากฏตัวและพูดเสียงเบาที่ข้างหลังของเขา

“ดังคำกล่าวที่ว่าควรให้อภัยผู้อื่น พี่ชายท่านนี้ครับ ผมว่าคุณหยุดทำร้ายเขาสักทีเถอะ มิฉะนั้นมันจะกระตุ้นความโกรธเคืองของทุกคนได้ และถึงตอนนั้นคุณจะไม่ใช่แค่ต้องเผชิญกับคนที่อ่อนแอเหล่านี้เท่านั้น ”

ในขณะนั้นเอง เสียงของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้น

หวางหวู่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันทรงพลังของกษัตริย์ที่อยู่ข้างหลังเขา และเมื่อเขาหันกลับไปมอง เขาพบว่าชายที่ดูผอมแห้งคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น

แม้ว่าร่างกายของถังเฉาจะดูมีสัดส่วนมาก แต่สัดส่วนที่ดีนี้ไม่ได้แสดงพลังที่แข็งแกร่งของเขาออกมาเลย ทำให้หวางหวู่คิดว่าถังเฉาเป็นคนที่อ่อนแออย่างแท้จริง

“เป็นไปได้อย่างไรกัน ใครเป็นแหล่งที่มาของกลิ่นอายที่มีประสิทธิภาพของกษัตริย์กันแน่ เหตุใดเมื่อสักครู่นี้ฉันถึงรู้สึกได้อย่างชัดเจน แต่พอหันกลับมาดูกลับไม่เจอตัวของคนคนนั้น ในโลกนี้มีพลังมหาศาลขนาดนี้จริงหรือ? ”

หวางหวู่พึมพำในใจอย่างระมัดระวัง แต่ดวงตาเขามองหาผู้ทรงพลังคนนั้นอย่างต่อเนื่อง

แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามมองหาอย่างไรก็ตาม หวางหวู่ก็มองเห็นแต่ผู้ชายหุ่นดีที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น

“หยุดมองได้แล้ว คนที่พูดในเมื่อสักครู่นี้คือฉันเอง ”

ถังเฉารู้สาเหตุที่หวางหวู่มองไปรอบๆ ดี ในเมื่อหวางหวู่ไม่รู้ตัวสักที เขาเลยต้องเป็นฝ่ายพูดก่อน

หลังจากที่หวางหวู่ได้ยินคำพูดของถังเฉาแล้ว เขาก็พูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาว่า

“ อย่ามาล้อเล่นหน่อยเลย ดูรูปร่างของตัวเองสิ หากปล่อยหมาป่าตัวหนึ่งมาต่อสู้กับนาย นายก็คงกลัวจนหมดสติไปในทันที”

“ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับนายหรอก ดังนั้นรีบไสหัวไปซะ และอย่าเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้อีกเด็ดขาด”

“ก่อนจะเจอคู่แข่งสักคนที่กล้าปะทะสู้รบกับฉันอย่างเป็นจริงเป็นจังนั้นมันไม่ง่ายเลย แต่กลับถูกไอ้สารเลวคนนี้มาขัดจังหวะ ตอนนี้มันทำให้ฉันโกรธมาก และผลที่ตามมาก็ร้ายแรงมากด้วย”

ถังเฉาไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่า ไอ้หวางหวู่คนนี้จะคิดว่าถังเชียนเชียนเป็นคู่ต่อสู้ของเขาจริงๆ แถมยังอยากจะต่อสู้กับถังเชียนเชียนมากด้วย

และเห็นได้ชัดว่าไอ้สารเลวที่เขากำลังพูดถึงก็คือถังเย่