เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 955

เมื่อเห็นว่าถังเฉาที่ไม่มีความสามารถในการโจมตีกำลังจะถูกฆ่าตาย ถังเชียนเชียนก็พุ่งเข้ามาจากด้านข้าง ดูเหมือนว่าเธอพยายามที่จะปกป้องถังเฉาจากการโจมตี

การการกระทำดังกล่าวเป็นสิ่งที่ถังเฉาไม่เคยคาดคิดมาก่อน

โชคดีที่ถังเฉาปฏิกิริยาตอบสนองได้อย่างรวดเร็วพอ ถึงได้ผลักถังเชียนเชียนไปด้านข้างได้ทันเวลา มิฉะนั้น ถังเชียนเชียนจะต้องถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีของหวางหวู่อย่างแน่นอน

“พี่ค่ะ อย่าต่อสู้กับเขา ถ้าคุณต่อสู้กับเขา คุณจะแพ้แน่นอน ถ้าคุณเสียชีวิตมันจะได้คุ้มเสียนะ ” ถังเชียนเชียนกล่าวอย่างกระตือรือร้น

ในเวลานี้ มีใครสักคนยอมออกมาให้กำลังใจตนเองด้วยนามของตระกูลถัง พูดตามตรงมันทำให้ถังเฉารู้สึกซาบซึ้งใจเล็กน้อย

ด้วยเหตุนี้ ถังเฉาจึงมุ่งมั่นกับการรักษาตำแหน่งผู้นำแห่งตระกูลถังให้ได้ในชั่วคราว

“ไม่ต้องกังวลนะเชียนเชียน ฉันไม่มีทางทำเรื่องโง่ๆ หรอก ”

ถังเฉาสาบานอย่างเต็มปากเต็มคำ ถังเชียนเชียนเห็นว่าถังเฉามีความมั่นใจขนาดนี้ ใจเธอก็สัมผัสถึงถังเฉาอย่างเหลือเชื่อ ราวกับว่าเขาจะมีความสามารถในการแก้ปัญหาเรื่องนี้จริงๆ

หลังจากที่รู้ตัวอีกที ถังเชียนเชียนกก็พยักหน้าเบาๆ และกล่าวว่า “ถ้างั้นคุณต้องระวังให้ดีนะ!”

หลังจากที่ถังเฉาตอบตกลงกับเธอ เขาก็ผลักถังเชียนเชียนออกไป และหันไปพูดกับหวางหวู่ “ขอโทษทีนะ ลูกพี่ลูกน้องของฉันเป็นห่วงฉันมากเกินไปเธอเลยทำแบบนี้ คราวนี้จะไม่มีใครขัดขวางการประลองฝีมือระหว่างเราอีกแล้ว เอาล่ะ เรามาสู้กันต่อเถอะ”

เมื่อได้ยินคำอธิบายจากถังเฉา หวางหวู่จึงไม่โกรธมาก เพียงแค่ตั้งท่าใหม่เตรียมที่จะแข่งกับถังเฉาต่อ

หวางหวู่ตั้งท่าอย่างจริงจัง แต่กลับเห็นถังเฉาที่อยู่ตรงหน้าเขา ไม่มีความเกรงกลัวต่อตัวเองเลยแน้แต่นิดเดียว

“ อะไรกันเนี่ยถังเชียว ไหนบอกว่าจะแข่งขันกับฉันอย่างจริงจังไง? แล้วทำไมจนถึงตอนนี้แล้วนายยังไม่ตั้งท่าเตรียมการต่อสู้ล่ะ?”

หลังจากที่ถังเฉาได้ยินคำพูดดังกล่าวก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันพร้อมแล้ว คุณเข้ามาได้ทุกเมื่อเลย ”

ถังเฉากล่าวด้วยรอยยิ้มในขณะที่สายตาของหวางหวู่เต็มไปด้วยเจตนาสังหาร เขาพุ่งเข้าหาถังเฉาราวกับเสือดุร้ายตัวหนึ่ง

ทุกคนคิดว่าคราวนี้ถังเฉาไม่มีทางรอดแน่นอน

แต่แล้วเพียงไม่กี่วินาทีต่อมา จู่ๆ ก็มีพลังมหาศาลจากตำแหน่งของถังเฉา และจากนั้นพื้นกระเบื้องก็ทะลุราวกับถูกบางสิ่งบางอย่างทุบใส่

อากาศเต็มไปด้วยฝุ่น ทำให้มองไม่เห็นอะไรเลยราวกับว่าทุกอย่างที่อยู่รอบข้างซ่อนตัวไปแล้ว ให้ความรู้สึกเหมือนตัวเองได้เข้าไปอยู่ในนรก

ในวินาทีต่อมา ร่างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากควันและกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรง

“ พี่ค่ะ คุณไม่เป็นอะไรนะ? ”

เมื่อถังเชียนเชียนเห็นว่ามีคนบินออกมาเลยคิดว่าเป็นถังเฉา ดังนั้นเธอจึงรีบวิ่งเข้าไปดูทันที

ในขณะนั้นเอง ดวงตาของถังเชียนเชียนเปิดกว้างราวกับหลอดไฟสองดวง จ้องมองคนตรงหน้าโดยไม่กะพริบตาเลยสักครั้ง และเวลานี้ดูเหมือนว่าเธอจะทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย

“ เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปไม่ได้! พี่ชายฉันอยู่ไหน? ”

ทุกคนตะลึงกับคำพูดดังกล่าวของถังเชียนเชียน

ตามความคาดหวังของทุกคนแล้ว คนที่ยืนอยู่บนผนังในขณะนี้ควรจะเป็นถังเฉา ไม่ใช่คนอื่น แต่ประโยคดังกล่าวของถังเชียนเชียนบอกทุกคนรู้อย่างชัดเจนว่าคนที่ยืนอยู่บนผนังไม่ใช่ถังเฉา

ทุกคนอดทนกับฝุ่นควัน ดวงตาเบิกกว้าง รอลุ้นว่าหลังจากฝุ่นควันสลายแล้วคนที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาคือใคร?

ในขณะนี้ ควันก็ค่อยๆ จางหายไป และร่างที่คุ้นเคยก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นในอากาศ

ทัศนคติของหวางหวู่เปลี่ยนไปดังฟ้ากับดิน หลังจากที่เห็นสาระรูปณเวลานี้ของหวางหวู่แล้ว ถังเฉาก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ จากนั้นเขาก็กล่าวว่า

“ไม่ต้องห่วง เราทุกคนล้วนเป็นสมาชิกของตระกูลถัง วันหลังถ้ามีอะไรจะถามฉัน ก็เข้ามาถามได้ทุกเมื่อเลย ไม่ต้องเกรงใจ”

เห็นได้ชัดว่าประโยชน์ดังกล่าวนั้นพูดขึ้นมาเพื่อหวางหวู่โดยเฉพาะ เพราะในระยะเวลาอันสั้นนี้ ตระกูลถังไม่มีทางเปลี่ยนไปเป็นครอบครัวอื่นแน่นอน

ด้วยความแข็งแกร่งอันทรงพลังของถังเฉา เขาก็ยอมรับมันเช่นกัน

“ดี ถ้งอย่างนั้น ฉันจะไม่เกรงใจแล้วนะ ถ้ามีโอกาสฉันมาหานายแน่”

พูดจบหวางหวู่ก็หันหลังและเดินจากไปโดยตรง และตอนนี้สิ่งที่ถังเฉาจะต้องเผชิญก็คือผู้นำของตระกูลถัง

ไม่มีใครรู้มาก่อนว่าถังเฉามีทักษะที่ทรงพลังเช่นนี้

และจากการต่อสู้ในเมื่อสักครู่นี้ ทุกคนสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า ออร่าที่หลั่งออกมาจากการต่อสู้ในเมื่อสักครู่นี้ของถังเฉาคือออร่าแห่งสายพระจันทร์ ตามสามัญสำนึก เขามีคุณสมบัติในการเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำมากที่สุด

ในฝูงชนที่เต็มไปด้วยเสียงจ้อกแจ้กจอแจ ถังยวนได้ยินเสียงแผ่วเบาที่กำลังพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับสายพระจันทร์อยู่

ทันใดนั้น ถังยวนก็รู้สึกว่าสถานะของตัวเองไม่ได้มั่งดงดั่งเช่นเคยแล้ว

ตอนนี้ มีเพียงวิธีเดียวที่จะสามารถรักษาตำแหน่งของตัวเองได้ นั่นก็คือพูดจาใส่ร้ายถังเฉาอย่างเต็มที่

“ไม่เห็นจะเก่งตรงไหนเลย เขาก็แค่แอบใช้อุปกรณ์ลับที่มิมาจเปิดเผยให้คนอื่นรู้ได้จริงไหม? ถ้าฉันมีอุปกรณ์ประเหล่านั้นเหมือนเขา ฉันก็สามารถที่จะสังหารเทวดาผีสิงที่บังอาจมาขวางหน้าฉันได้เช่นกัน”

ประโยคฉับพลันนี้ ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที