เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 994

ตอนที่ได้ยินถังเฉากล่าวประโยคนี้ แรงกดดันอันรุนแรงทำให้ทั้งสามคนตัวสั่นขึ้นมา

“ไอ้หนู คุณไม่ได้พูดเล่นใช่มั้ย? คุณบอกว่าจะฆ่าพวกเราสามคน ผมจะถามคุณครั้งสุดท้าย คุณรู้ไหมว่าพวกเราเป็นใคร?”

คนญี่ปุ่นพี่ใหญ่แค่พูดก็รู้สึกหนาวไปที่คอ หลังจากมีปฏิกิริยาตอบสนอง พี่น้องที่เหลืออีกสองคนถึงรู้ว่าศีรษะของพี่ใหญ่นั้นหายไปแล้ว ซึ่งความเร็วนั้นทำให้สองพี่น้องไม่สามารถมีปฏิกิริยาตอบสนองได้อย่างสมบูรณ์

ขณะที่ตื่นตระหนก น้องสามหันไปแล้วก็พบว่าพี่รองของตนเองก็ถูกฆ่าตายแล้วเช่นกัน ภายในไม่กี่วินาที สามคนเหลือแค่ตนเองเท่านั้นมีชีวิตอยู่

เดิมก็รู้สึกถูกแรงกดดันของถังเฉาจนเกือบจะหายใจไม่ออก แต่หลังจากได้เห็นภาพนี้ คนญี่ปุ่นคนนี้เริ่มสงสัยว่าสถานที่ที่ตนเองอยู่ใช่ราชวงศ์ต้าเซี่ยหรือเปล่า?

น้องสามตกใจกลัวจนยืนสั่นอยู่ที่เดิม มือและขาไม่สามารถขยับได้ จากนั้นถังเฉาก็เดินไปอยู่ตรงหน้าของเขา และกล่าวกับเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

“ผมจะไว้ชีวิตคุณ เพื่อให้คุณกลับไปรายงาน ถ้าพวกคุณและนายพลญี่ปุ่นมีความกล้าหาญ ก็ให้เขามาหาผมเอง”

“จำไว้ ผมชื่อถังเซียว”

เขากล่าวกับผู้ชายคนนั้นด้วยรอยยิ้ม จากนั้นถังเชียวหันหลังและจากไปพร้อมกับถังเชียนเชียน

หลังจากได้ยินประโยคนี้ น้องสามก็พยักหน้าอย่างรวดเร็วและวิ่งหนีไป

ข่าวที่คนญี่ปุ่นเสียชีวิตบนถนนก็แพร่กระจายไปถึงหูของผู้อาวุโสทุกตระกูลเร็วเหมือนติดปีก

และหลังจากที่ถังซานฉ่ายได้ยินข่าวนี้ เขารู้สึกตกใจกลัวจนพูดไม่ออก

“อะไรนะ? คุณบอกว่าถังเซียวเป็นคนทำอย่างนั้นเหรอ?”

ถังซานฉ่ายมองผู้ใต้บังคับบัญชาของตนเองด้วยท่าทางที่ไม่อยากจะเชื่อ จากนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาก็พยักหน้า ถังซานฉ่ายทรุดตัวลงบนเก้าอี้ทันที

“จบแล้ว จบแล้ว ตอนนี้ตระกูลถังของพวกเราจบแล้ว”

“เดิมคิดว่าจะอาศัยเจ้าหนูที่มีความสามารถคนนี้ได้ แต่ไม่คิดว่าเจ้าหนูนี่จะบ้าคลั่งได้ขนาดนี้ ตอนนี้ผมไม่สามารถปกป้องชีวิตของเขาไว้ได้แล้ว”

ถังซานฉ่ายกล่าวตามความเป็นจริง ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากจะช่วยถังเฉา แต่เรื่องนี้เขาไม่สามารถจัดการได้จริง ๆ แม้ว่าเขาจะเอาชีวิตตนเองเข้าไปเสี่ยง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรักษาชีวิตของถังเฉาเอาไว้ได้

“ตอนนี้จะทำอย่างไรดี? ผู้นำตระกูล ไม่ว่าคนเหล่านี้เป็นคนชนชั้นไหน แต่พวกเขาก็เป็นพลเมืองของญี่ปุ่น ศิษย์พี่ใหญ่ฆ่าสองคนในสามคนด้วยมือเปล่า และปล่อยให้คนที่เหลืออีกหนึ่งคนนั้นกลับไปรายงาน นี่เป็นการรนหาที่ตายเอง?”

แม้ว่าคำพูดจะไม่น่าฟัง แต่สิ่งที่ศิษย์น้องคนนี้กำลังกล่าวคือความจริง

ใช่ว่าจะไม่เคยมีใครล่วงเกินคนญี่ปุ่นมาก่อน และผลที่ตามมานั้นน่าสังเวชน่าอย่างมาก

ในฐานะที่คนตระกูลถังนั้นไม่มีหญิงนักบุญอยู่ในตระกูล เมื่อพบคนญี่ปุ่นแล้ว พวกเขาจะทำอะไรก็ต้องระมัดระวังอยู่เสมอ แต่ไม่คาดคิดว่าการกระทำง่าย ๆ เช่นนี้ของถังเฉา จะทำให้ความพยายามก่อนหน้านั้นสูญเปล่าทั้งหมด

ประจวบกับขณะนี้ ถังเฉากลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ส่วนถังเชียนเชียนที่อยู่ข้าง ๆ ตกใจกลัวจนพูดอะไรไม่ออก ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

หลังจากที่ถังซานฉ่ายรู้ว่าถังเฉากลับมาแล้ว ก็รีบวิ่งไปหาถังเฉา

“ถังเฉา คุณรีบเก็บสัมภาระแล้วหนีไปก่อน ตระกูลถังไม่สามารถปกป้องคุณได้ คราวนี้ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น พวกเราทั้งหมดก็อาจจะไม่รอด”

“ผมได้ยินมาว่านายพลของญี่ปุ่นกำลังรอให้พวกเราไปต้อนรับอยู่ที่นอกประตูเมือง แต่ตอนนี้เกิดเรื่องเช่นนี้แล้ว นายพลคนนี้ไม่ให้เกียรติพวกเราอย่างแน่นอน”

“คุณรีบไปเถอะ ผมจะไม่ขวางคุณ นี่เป็นความช่วยเหลือครั้งสุดท้ายของผมสำหรับคุณ”