เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 998

ทันใดนั้นมีคนเดินเข้ามา และเสียงฝีเท้าที่ชัดเจนก็มาถึงหูของน้องน้อยโจว ไม่รู้ทำไมน้องน้อยโจวรู้สึกมีความสุขเล็กน้อย แล้วเธอก็หันกลับไปมองอย่างรวดเร็ว

อย่างที่คาดการณ์ไว้ คนที่เดินมาคือถังเฉา ถังเฉามองท่าทางของน้องน้อยโจว ไม่รู้ทำไมถึงอยากจะหัวเราะ แต่ขณะเดียวกันยังมีความรู้สึกผิด

เพราะอย่างไรเสียเธอก็ลงจากภูเขาหลายวันแล้ว แต่ถังเฉาก็ไม่มาหาเธอสักครั้ง น้องน้อยโจวที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่ เป็นธรรมดาเธอจะมีความหวาดกลัว เรื่องนี้ถังเฉาจะไม่ทราบได้อย่างไร

แม้ว่าเมื่อสักครู่เธอจะกล่าวคำพูดที่ไร้เยื่อใย แต่หลังจากได้เห็นถังเฉาแล้ว การกระทำของน้องน้อยโจวนั้นจริงใจมาก

ทันทีที่เธอเห็นถังเฉา น้องน้อยโจววิ่งไปอยู่ตรงหน้าถังเฉาเหมือนเด็ก และคว้ามือของถังเฉาเอาไว้

“ทำไมคุณถึงเพิ่งมา ทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียว คุณไม่รู้หรือว่าฉันไม่รู้จักใครเลย? ฉันไม่สนใจว่าคราวหน้าคุณจะออกไปอีกไหม แต่ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องพาฉันไปด้วย”

น้องน้อยโจวบ่นมากมาย ถังเฉามองน้องน้อยโจวที่อยู่ตรงหน้า จากนั้นก็ยิ้มอย่างอึดอัด และค่อย ๆ ใช้มือลูบศีรษะของเธอเบา ๆ

ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงการกระทำที่ธรรมดา แต่สำหรับน้องน้อยโจวมันยังไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนสัมผัสตนเองเช่นนี้มาก่อน เมื่อมือของถังเฉาสัมผัสผมของน้องน้อยโจว น้องน้อยโจวก็รู้สึกถึงพลังในมือของถังเฉา ราวกับว่ามันสัมผัสหัวใจของเธอ ทำให้เธอรู้สึกกระสับกระส่าย

“ขอโทษจริง ๆ คุณก็รู้ดีว่าหลายวันที่ผ่านมานี้ ผมค่อนข้างยุ่งจนไม่มีเวลามาหาคุณ และตอนนี้เมื่อคุณพูดเช่นนี้ งั้นผมก็จะพาคุณไปด้วย”

ใบหน้าของน้องน้อยโจวยังแดงอยู่ เธอรู้สึกเบิกบานเมื่อได้ยินคำพูดนี้จากถังเฉา

“คุณรู้ก็ดีแล้ว ฉันบอกได้เลยว่าฉันไม่ได้กลัว เพียงแต่ฉันเบื่อ เพราะฉันไม่รู้จักใคร แล้วคุณก็ไม่มาหาฉันเลย และฉันก็ไปไหนไม่ได้”

“ถ้าอาจารย์ไม่บังคับให้ฉันตามคุณ ฉันจะไม่มากับคุณแน่นอน”

หลังจากกล่าวคำเหล่านี้แล้ว น้องน้อยโจวก็เบี่ยงหน้าไปทางอื่น จงใจแกล้งทำเป็นเพิกเฉยต่อถังเฉา แต่ถังเฉาไม่ได้คิดอะไรมาก และไม่รู้ว่าทำไมน้องน้อยโจวจึงหันหน้าหนี ดังนั้นจึงกำลังเตรียมตัวเดินไปก่อน และให้น้องน้อยโจวตามตนเองมาทีหลัง

ไม่คาดคิด ตอนที่น้องน้อยโจวหันหน้ากลับมา และเห็นว่าถังเฉาเดินไปก่อน เธอรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก แต่เธอไม่กล้าพูด เธอทำได้เพียงเดินตามหลังถังเฉา

“ความจริงผมมาคราวนี้ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องการให้คุณช่วย เรื่องนี้ผมทำไม่ได้ มีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถทำได้ ดังนั้นตอนนี้ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณเป็นอย่างมาก”

คนที่ไม่รู้จะวิธีการคบค้าสมาคมกับผู้อื่นตั้งแต่เด็ก เมื่อได้ยินถังเฉาบอกว่าต้องการให้ตนเองช่วยเหลือ น้องน้อยโจวรู้สึกมีความสุขมาก

“เรื่องอะไร? ฉันจะต้องทำให้ดีที่สุด”

เห็นได้ชัดว่าในใจของน้องน้อยโจวมีความสุขมาก แต่เธอยังคงแสร้งทำเป็นสุภาพเรียบร้อย เมื่อมองดูท่าทางการแสดงออกของน้องน้อยโจวที่ไม่ตรงกับใจ ถังเฉาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

ถังเฉารู้ว่าถังเยว่เหมยเก่งในการอำพรางตัว ในฐานะที่น้องน้อยโจวเป็นศิษย์ของเธอ น้องน้อยโจวจะต้องเชี่ยวชาญในเทคนิคนี้มากเช่นกัน

เรื่องที่ถังเฉาต้องการให้น้องน้อยโจวทำ ก็คือไปขโมยทะเบียนสมรสใบนั้นกลับมา

แม้ว่าภารกิจนี้จะอันตรายมาก แต่ถังเฉาเชื่อว่าน้องน้อยโจวทำได้อย่างแน่นอน เพราะอย่างไรเธอมีการฝึกฝนมาเป็นเวลายี่สิบกว่าปี

หลังจากพูดต้นสายปลายเหตุของเรื่องนี้กับน้องน้อยโจวแล้ว เดิมถังเฉาคิดว่าน้องน้อยโจวจะรับปากทันที แต่ไม่คิดว่าน้องน้อยโจวจะมีสีหน้าเจ็บปวด