เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 111

เซาท์ฮิลส์กอล์ฟคลับ

รถหรูมารวมตัวกัน

ผู้คนมากมาย

สปริงคัพประจำปี การแข่งขันกอล์ฟดิอินเตอร์เนชันแนลเริ่มอย่างเป็นทางการแล้ววันนี้

ช่องกีฬาทีวีจังหวัด ถ่ายทอดสด

สถานีโทรทัศน์จงไห่ถ่ายทอด

นักโฆษณาก็ไม่น้อยเช่นกัน

เซาท์ฮิลส์คลับจะไม่เสียเงินแต่จะทำเงิน

ถึงกระนั้นเงินรางวัลก็สูงมาก

เมื่อระดับการพัฒนาเศรษฐกิจเมืองเดียวในจังหวัดที่สามารถแข่งขันกับเมืองหลวงของจังหวัดได้ มีคนร่ำรวยมากมาย

เวลา 09.00 น. พิธีเปิด

หนึ่งชั่วโมงครึ่งกับการแสดงก็เป็นหนึ่งในจุดที่น่าตื่นเต้นเช่นกัน

ชาวจงไห่จำนวนไม่น้อยมาที่นี่และใช้จ่ายตั้งแต่ 50 ถึง 1,000 หยวนเพื่อชมดาราชายและหญิงในดวงใจและชมการแข่งขัน ซึ่งก็คุ้มค่าเช่นกัน

ซ่งซานสี่กับซูโหย่วชิงและเถียนเถียนดูการแสดงและนั่งในห้องส่วนตัว

แยกจากประชาชนทั่วไป

เป็นสัญลักษณ์ของสถานะและอำนาจ

ความไร้สาระของซูโหย่วชิงทำให้เธอรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก

แต่หลังจากได้ยินจากซ่งซานสี่บอกว่าค่าลงทะเบียน 5,000 จึงมีการต้อนรับแบบนี้

ใบหน้าของซูโหย่วชิงเย็นชาเล็กน้อย โดยบอกว่าเขาช่างใช้เงินเปลืองเหลือเกิน!

ซ่งซานสี่พูดว่า จ่ายไปห้าพันแล้วถ้าได้แชมป์ล่ะกำไรไม่ใช่เหรอ?

ซูโหย่วชิงส่ายหัว เธอไม่เชื่อ

ช่วงแรกมีคนมาแนะนำ

แชมป์และรองแชมป์จาก 3 สมัยก่อนหน้านี้มาครบแล้วในวันนี้ พวกเขาคือมืออาชีพโอเค?

เถียนเถียนไม่สนใจ เธออยู่ในอ้อมแขนของพ่อของเธอดูเพลงและเต้นรำอย่างมีความสุข

เธอยังส่งเสียงเชียร์เมื่อเห็นดาราปรากฏตัวบนเวที

ซ่งซานสี่แกล้งเธอด้วย: "เถียนเถียน เธอเชียร์อะไรอยู่เธอรู้จักดาราคนนั้นไหม?"

"ไม่รู้จักใครเลย! ใครๆ ก็เชียร์หนูก็เลยเชียร์เหมือนกัน! อีกอย่างถ้าวันหนึ่งหม่าม๊าหนูได้เป็นดาราขึ้นมา หนูก็จะเชียร์เหมือนกัน...ปะป๊า สักวันถ้าหนูได้เป็นดาราคุณจะเชียร์หนูไหม?"

เด็กที่น่ารัก!

อย่างไรก็ตาม มีความสุขก็ดีแล้ว

หลังจากนั้นไม่นานเฉียนหยงหง หวงชางหยงและ หวางฮุยก็ได้มาพบที่ห้องส่วนตัวของซ่งซานสี่

ทันทีที่เธอเห็นพวกเขาเถียนเถียนก็หดตัวลงในอ้อมแขนของพ่อโดยไม่รู้ตัว

เฉียนหยงหงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง "หือ? น้องซานสี่ แกพาลูกสาวมาด้วยแต่แกไม่ได้พาภรรยามาด้วย? โฉมงาม...นี่คือใคร?"

ซูโหย่วชิงสำหรับพวกเขาไม่กี่คน ไม่รู้จักจริงๆ

อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินเสียงของเฉียนหยงหง

ใบหน้าของเธอเย็นชาเล็กน้อยเธอลุกขึ้นและพูดว่า: "คุณมาเพื่อขอให้ซ่งซานสี่เล่นการพนัน? ได้โปรดออกไปเถอะ เขาจะไม่เล่นการพนันอีกแล้ว"

เถียนเถียนได้ยินและจำบางสิ่งได้

เธอมองไปที่ชายทั้งสามที่ยิ้มแย้มด้วยความเกลียดชัง "พวกคุณคนเลว คนเลว! อย่ามาขอให้ปะป๊าฉันเล่นการพนัน!"

เฉียนหยงหงและคนอื่น ๆ ไม่มีความสุขเล็กน้อยแต่ยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของพวกเขา

ขณะที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่างซ่งซานสี่ก็ยืนขึ้นและพูดว่า "พี่สาว นั่งลงและดูการแสดงเถอะปล่อยให้ฉันจัดการเอง"

ซูโหย่วชิงเหลือบไปมองเขาและพูดว่า "เถียนเถียน มาหาป้านี่มา"

"โอ้……"

เถียนเถียนลงจากตักพ่อของเธออย่างเชื่อฟังและนั่งถัดจากป้าของเธอ

ซ่งซานสี่กล่าวว่า: "ประธานเฉียน คุณทั้งสามคนฉันขอโทษ วันนี้ฉันจะไม่พนัน เล่นบอลแค่มีส่วนร่วมในการแข่งขัน ตอนนี้ได้เวลาของการแสดงแล้ว ทุกคนได้โปรดกลับไปเถอะ!"

เฉียนหยงหงทั้งสามมองหน้ากันด้วยความผิดหวังเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเฉียนหยงหงหัวเราะเบาๆ พยักหน้าและมองไปที่ซูโหย่วชิงอีกสองครั้ง

จากนั้นเขาก็จำได้ว่าผู้หญิงที่คุยด้วยในตอนเช้าคือเธอ

นี่เป็นเรื่องที่น่าสนใจเล็กน้อย