เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 125

คำพูดหนึ่งออกมา ตื่นตะลึงทั้งในร้าน

บอดี้การ์ดรับใช้สี่คนมึนงงแล้ว ถูกเปิดเผยความจริงแล้ว

กลืนไม่เข้าคายไม่ออก！

สวีเจิ้งหลงก็คือจะเป็นบ้าแล้ว

นี่แม่งเรื่องอะไรเนี่ย？

ซ่งซานสี่ฟรีค่าใช้จ่ายกอสเซนต์ โฮเทล

เขาถูกยกเลิกVIPแพลทินัมแล้วไม่อนุญาตไปใช้จ่าย ยังโดนเหยียดหยามแล้วรอบหนึ่ง

ซ่งซานสี่แม่งฟรีค่าใช้จ่ายร้านอาหารฝรั่งยูโรปา อีก

เขาถูกยกเลิกขอบเขตอำนาจลดหกสิบเปอร์เซ็นต์แล้วไม่อนุญาตมาใช้จ่ายอีก นี่คือการเหยียดหยามรอบหนึ่งอีก！

ซ่งซานสี่พวกจอมปลอม แม่งกูยังจัดการเขาไม่ได้？ในความสว่างจัดการไม่ได้ ในความมืดยังไม่ได้อีกเหรอ？รอฉันก่อนแล้วกัน！

เกาเสี่ยวหลินยิ่งพังทลาย ดึงมือของสวีเจิ้งหลงอยู่พูดร้องไห้“พี่สวีฉันไม่ไปล้างจาน！ฉันมีสิทธิ์อะไรต้องไปล้างจาน？ เพราะอะไรฉันต้องขอโทษยัยเด็กน้อยนั่นอย่างนี้……”

ในใจของสวีเจิ้งหลงมีตาชั่งของเขา

ล่วงเกินแซ่ชุยแล้ว เขายากมากแล้วจริง ๆ

สะบัดมือในทันทีพูดเสียงหนัก“เธออาศัยสิทธิ์อะไรไม่ไปล้าง？ซ่งซานสี่พูดว่าเธอต้องการล้างเขาสามารถให้เธอสมหวังได้ ตอนนี้ให้เธอสมหวังแล้วจริง ๆ เธอเรียกฉันมีประโยชน์อะไร？ดูแลปากของเธอไม่ดีก็เป็นจุดจบนี้！”

เกาเสี่ยวหลินได้รับการโจมตีที่ลึก

ใกล้เป็นบ้าแล้ว น้ำตาต่างก็ไหลลงมาแล้ว ร้องอย่างน่าเวทนา

“เพราะอะไรล่ะ？เพราะอะไร！！！”

ฉินเสว่หลานมองหล่อนอยู่อย่างเย็นชา“เพราะคุณไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีคนหนึ่ง คุณล่วงเกินคุณซ่งแล้วก็ง่ายอย่างนี้ คุณไม่ล้างก็ได้แต่ประธานชุยของร้านอาหารฝรั่งยูโรปาในฐานะเป็นเพื่อนสนิทของคุณซ่ง สามารถให้คุณอีกทั้งประธานสวีท่านนี้หมดหนทางไปในจงไห่”

คำพูดนี้กำหนดความเป็นความตายแล้ว

สวีเจิ้งหลงเหงื่อออกมากก็ไม่กล้าพูดอะไรมากแล้ว ลุกขึ้นทันที“โอเคร ๆ ๆ ผู้จัดการฉินไม่พูดแล้ว พวกเราไปพวกเราไป……”

พาคนรับใช้สี่คนออกไปอย่างหมาที่ไร้ที่พักพิง

กระทั่งผู้หญิงเกาเสี่ยวหลิน？

ฮิ ๆ ผู้หญิง ทำได้เพียงส่งผลกระทบต่อระดับการหนีรอดขอชีวิตของเขา

ฉินเสว่หลานยังเสริมประโยคหนึ่งแล้ว“บัตรเติมเงินของคุณ พวกเราจะคืนจำนวนเงินให้ครบไม่ให้ขาดแม้แต่บาทเดียวกลับไปทางเส้นทางเดิมที่มาถึง”

เกาเสี่ยวหลินหมดหวังอย่างสิ้นเชิงแล้ว

เดิมทีคิดว่าสวีเจิ้งหลงคนนี้ก็คือที่พักพึงใหญ่

มีเงินมีอำนาจให้ตำแหน่งใหญ่แก่หล่อนยังเตรียมซื้อเบนซ์ให้หล่อน ให้หล่อนสามารถโอ้อวดได้

ผลคืออยู่ต่อหน้าพลังของซ่งซานสี่เขายังสู้อะไรไม่ได้สักนิด！

หล่อนไปล้างจานแล้วจริง ๆ

ซ่งซานสี่ยังพาเถียนเถียนมารอบหนึ่งแล้ว

ท้ายครัวเคารพคุณซ่งอย่างมาก

พนักงานทุกคนชมเถียนเถียนสวยเหมือนเจ้าหญิงน้อย

เถียนเถียนก็เก่งจัดการเรื่องทำให้คนพอใจ เรียกคนหวานแล้วทำให้คนเกิดความรู้สึกที่ดีมากเป็นพิเศษ

ชุยหย่งเหนียนยังอุ้มหล่อนแล้วหอมแก้มใบหน้าเล็ก พูด“สหายซานสี่ คุณรีบพาเถียนเถียนกลับห้องส่วนตัวเถอะ เพลิดเพลินกับอาหารกลางวันแห่งชัยชนะให้มาก ๆ ผมพี่ชายมาลงครัวให้คุณด้วยตัวเอง”

ซ่งซานสี่ยิ้มอิ ๆ “ตกลง พี่ชุยรบกวนคุณผู้จัดการใหญ่คนนี้แล้ว”

จากนั้นอุ้มลูกสาวออกไป

ตลอดทั้งขั้นตอนเขาต่างก็ไม่ได้ดูเกาเสี่ยวหลินล้างจานในมุม

ทุกคนต่างก็มองข้ามเกาเสี่ยวหลินแล้วแม้ว่าหล่อนสวยมาก

หล่อนทำได้เพียงรับรู้ถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงของอารมณ์ความรู้สึก เสียใจมากกลับไม่มีวิธีพูดออกมา

เถียนเถียนเพียงแค่ตอนที่เดินสุดท้ายถึงพูด“ครูเกา ลาก่อนแล้ว คุณลำบากแล้ว！ครูพูด ผู้ใช้แรงงานมีเกียรติมากที่สุดแล้วล่ะ……”