เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 69

ใบหน้าของฮู๋ห่ายเม่ยแดงก่ำ เธอเข้าใจว่าคำพูดนั้นหมายถึงเรื่องใด

“ไอบ้า! ไอ้คนทุเรศ!”

ภายในหัวใจของซ่งซานสี่เคลื่อนไหวเล็กน้อย เขาดื่มชาไปหนึ่งอึก “ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักฉันดี?”

“ฮึ!” ฮู๋ห่ายเม่ยพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ทุกอย่างที่พูดออกมา เธอก็พูดตามที่ตู้ไห่ผิงกล่าว

แต่ทว่า เธอนั้นไม่ได้บอกออกไปว่านั่นคือสิ่งที่ตู้ไห่ผิงได้กล่าวไว้

และกล่าวว่า “นายคิดว่าพี่สาวคนนี้ไม่มีเส้นสายงั้นเหรอ? ไม่สามารถสืบเรื่องของนายได้งั้นสิ?”

ซ่งซานสี่ยิ้มและพยักหน้า เกียจคร้านเกินกว่าจะสนใจเธอ

มีเส้นสายแล้วยังไงเหรอ?

ตามความคิดของเขา ในเวลานี้เกรงว่าผู้หญิงคนนี้คงจะสูญเสียตำแหน่งรองประธานแห่งร้านเบนซ์4Sไปแล้ว

สาเหตุที่หล่อนร้องไห้ก็คงเป็นเพราะเหตุนี้

ฮู๋ห่ายเม่ยแอบจ้องมองและสำรวจเขา

เธอคิดไม่ออกเลย ทำไมคนอย่างเขาและไอ้คนชนบทนั้นถึงไม่สามารถล่วงเกินได้นะ?

ในขณะนี้ เธอได้รับสายโทรศัพท์และถูกไล่ออกแล้ว

หน้าที่การงาน ไม่มีอีกแล้ว!

เธอร้องไห้ด้วยความรู้สึกเจ็บปวดไปแล้วหนึ่งครา

หลังจากนั้นไม่นาน ซ่งซานสี่ก็ได้รับสายโทรศัพท์จากหลี่เจิ้งกัง เขากล่าวว่าเขานั้นมีประชุมด่วนต้องกลับก่อน ไม่ต้องกังวลเรื่องที่เฉียนหยงหงและพวกของเขานั้นไม่ยอมรับความพ่ายแพ้

เช่นนั้นแล้วภายในหัวใจของซ่งซานสี่จึงรู้สึกสบายใจ

มีเส้นสายก็ต้องจัดการดำเนินการ

มีอำนาจบางอย่างก็สามารถยืมมาใช้งานได้

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ฮู๋ห่ายเม่ยก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอคิดอยากจะไปจากที่นี่โดยเร็ว

เมื่อลุกขึ้นยืน เธอชี้ไปทางซ่งซานสี่

“ไอ้สารเลว! เพราะนาย นายทำให้ฉันต้องกลายเป็นคนตกงาน ฉันจะไม่ปล่อยนายไว้แน่”

ซ่งซานสี่เงยหน้าขึ้น เขายิ้มเล็กน้อยและพยักหน้า จากนั้นเขาก็ไม่กล่าวสิ่งใดอีก

“นายเป็นใบ้เหรอ?”

ซ่งซานสี่เบือนหน้าหนี ดื่มชาและสูบบุหรี่

ฮู๋ห่ายเม่ยโกรธมาก คิดอยากจะบีบคอเขาให้ตาย

เธอกระทืบเท้า “เดี๋ยวนายจะได้เจอพี่สาวอย่างฉัน!”

จากนั้นเธอหยิบกระเป๋าและรีบร้อนเดินออกไป

ซ่งซานสี่ส่ายศีรษะและยิ้มอย่างเหยียดหยาม

นี่เป็นเรื่องบ้าอะไร!

จากนั้นไม่นานนัก เฉียนหยงหงก็ขึ้นมายังชั้นบนด้วยสีหน้าอมทุกข์เพียงคนเดียว

ซ่งซานสี่มองเห็นเขา “โอ้? อะฮุยกับพี่หยงล่ะครับ?”

เฉียนหยงหงไม่รู้จะพูดอะไร

ถูกซ่งซานสี่จับได้ว่าทำการโกง นี่คือความล้มเหลวและความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต

กุญแจรถสามดอกวางอยู่ตรงหน้าซ่งซานสี่

“อะฮุยกับพี่หยงรอฉันอยู่ด้านล่าง ซานสี่ นายชนะแล้ว ยินดีด้วย พรุ่งนี้ค่อยทำการโอนย้ายก็แล้วกัน ยังไงซะ กุญแจทั้งหมดก็จะมอบให้นายเช่นกัน”

น้ำเสียงของเฉียนหยงหงนั้นไม่ดังมากเท่าไรนัก

ราวกับว่าเป็นหลานชายอย่างไรอย่างนั้น

ซ่งซานสี่ยิ้มกว้าง “อืม ได้ พี่เฉียน หลังจากนี้ผมไม่อยากเล่นไพ่แล้วล่ะครับ แต่ถ้าหากพวกคุณยังอยากเดิมพันอย่างอื่นกับผม หากมีโอกาสก็มาเล่นด้วยกันนะครับ”

ใบหน้าของเฉียนหยงหงกระตุก ภายในหัวใจรู้สึกผิดเล็กน้อย

ซ่งซานสี่ในตอนนี้สุขุมเป็นอย่างมาก

สไตล์ของเขานั้นแตกต่างไปจากเมื่อก่อนแล้ว

หากต้องการพนันอีกครั้ง ไม่แน่ว่าอาจจะต้องแพ้ให้กับเขา!

แต่ทว่า เฉียนหยงหงนั้นไม่ใช่คนที่จะยอมรับความพ่ายแพ้

เขายิ้มด้วยรอยยิ้มเก้ๆกังๆ “งั้น...ครั้งหน้า นัดแข่งกอล์ฟอีกรอบไหม?”

“สิบวันหลังจากนี้ การแข่งขันกอล์ฟเซาท์ฮิลส์คัพส่งท้ายปีเก่า ลงทะเบียนสมัครกันเถอะ! ใครอันดับสูงกว่า คนนั้นชนะ ของเดิมพัน เมื่อถึงเวลานั้นแล้วค่อยตัดสินกัน?”

“ได้เลย! ตามนั้นตกลง” ใบหน้าของเฉียนหยงหงนั้นแสดงความดีใจ ในด้านทักษะการเล่นกอล์ฟ เขาเองก็นับได้ว่าใช้ได้เลยทีเดียว

วันนี้ เพียงแค่อยากรับรองความปลอดภัยว่าจะชนะ

ท้ายที่สุดแล้วก็ถูกเปิดโปง

“ตามนั้นครับ”

เฉียนหยงหงหันหลังกลับและเดินจากไป

เมื่อมองดูแล้วราวกับว่ากำลังหนี

อันที่จริงเมื่อเผชิญหน้าก็รู้สึกอัดอึด

หวางฮุยและหวงชางหยงเองก็รู้สึกอึดอัดเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงบังคับให้เฉียนหยงหงขึ้นมาเพียงลำพัง

เพราะว่าคนที่เริ่มเกมพนันกับซ่งซานสี่ นั่นก็คือเฉียนหยงหง

ซ่งซานสี่หยิบกุญแจรถทั้งสามดอกขึ้นมาและชูขึ้น “พี่เฉียน ขอบคุณครับ รบกวนฝากบอกอะฮุยกับพี่หยงให้ผมด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ!”

เฉียนหยงหงอยู่ที่หน้าประตูใหญ่ หันศีรษะกลับมา ภายในหัวใจรู้สึกอึดอัดเจียนตาย

ถูกประชดประชัน รู้สึกเจ็บปวดและขื่นขม

ก่อนหน้านี้อย่างหนึ่ง หลังจากนั้นอีกอย่างหนึ่ง ซ่งซานสี่ชนะและได้รับของเดิมพันจากเขามูลค่าเกือบสามสิบล้าน! ไอยา...

นับว่ายังดี หวงชางหยงเองก็พ่ายแพ้เป็นเพื่อนกันกับเขา แพ้ด้วยของเดิมพันที่มากมูลค่าเช่นกัน

เฉียนหยงหงครุ่นคิดเช่นนี้ เขารู้สึกได้ถึงความสมดุลและความเสมอกันเล็กน้อย

รู้สึกว่าหวงชางหยงเองก็ไม่ได้รับความไม่เป็นธรรมเช่นกัน...

วันนี้ หวางฮุยรู้สึกเจ็บใจมาก

สูญเสียเบนท์ลีย์มูลค่า8ล้านไปเพราะว่าตนเองได้ทำการโกง เมื่อนึกถึงแล้วก็รู้สึกขุ่นเคือง...

ทั้งสามคนอยู่ชั้นล่าง พวกเขาสั่งให้เซาท์ฮิลส์กอล์ฟคลับ ใช้รถยนต์เฉพาะไปส่งพวกเขา

สิ่งของเล็กน้อยในรถยนต์ของพวกเขาแต่ละคน ถูกจัดการทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว