เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 81
สรุปบท บทที่ 81 เดิมทีก็เป็นสุภาพบุรุษ: เจ้าพ่อกบฏโลก
สรุปเนื้อหา บทที่ 81 เดิมทีก็เป็นสุภาพบุรุษ – เจ้าพ่อกบฏโลก โดย Anonymous
บท บทที่ 81 เดิมทีก็เป็นสุภาพบุรุษ ของ เจ้าพ่อกบฏโลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Anonymous อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ทั่วทั้งด้านบนจนถึงด้านล่างชิงช้าสวรรค์ ทุกคนจับตามองอย่างตั้งใจ
คนที่มาดูความคึกคัก ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ
พวกผู้คนทั้งหมด ใจล้วนเป็นห่วง จ้องมองอย่างใจจดใจจ่อ เฝ้าปรารถนา
รองผู้จัดการภาคสนาม ได้รับการรายงานแบบกระซิบกระซาบจากเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุงแล้ว
เป็นไปตามนั้น ดั่งที่ซ่งซานสี่ได้กล่าวไว้
มอเตอร์ทั้งลูก ถูกเผาไหม้แล้ว
ส่งของใหม่มา ติดตั้งเสร็จเรียบร้อย จะต้องใช้เวลาสามสิบชั่วโมงขึ้นไปเป็นอย่างต่ำ
รองผู้จัดการชะงักไป ไม่กล้าประกาศออกไป
เพียงแต่จัดการคนอย่างเงียบๆ ให้รีบไปดำเนินการ
ซ่งซานสี่สามคนพ่อแม่ลูก ในไม่ใช่ ก็ลงมาถึงพื้นอย่างปลอดภัย
คนทั้งสนามปรบมือเสียงดังด้วยความยินดี เสียงโห่ร้องดีใจอย่างบ้าคลั่ง
เสียงดังสั่นสะเทือนท้องฟ้า บรรยากาศคึกคักเป็นอย่างยิ่ง
“จ๊วบ!”เถียนเถียนโอบลำคอของซ่งซานสี่เอาไว้ จูบเขาเสียงดังทีหนึ่ง “ปะป๊าสุดยอดจริงๆ!”
นี่ เป็นความภาคภูมิใจของลูกสาว รู้สึกภูมิใจในตนเอง!
ซูโหย่วหรง ลงมาจากหลังของซ่งซานสี่
ทั่วทั้งตัวเต็ม ได้เต็มไปด้วยเหงื่อเย็นแล้ว
ทันทีที่เงยหน้าขึ้นไปมองยอดชิงช้าสวรรค์ นึกกลัวในภายหลังเป็นอย่างมาก
ยังไม่ทันจะได้เช็ดเหงื่อ กอดซ่งซานสี่เอาไว้แน่น
ใบหน้า แนบชิดกับใบหน้าของเขาแน่น
บางครั้ง การไม่พูด ก็มีประโยชน์มากกว่าการได้พูด!
แต่ไหนแต่ไร ไม่เคยรู้สึกซาบซึ้งใจขนาดนี้มาก่อน
ภายในใจของซ่งซานสี่ ได้รับการปลอบโยนเป็นอย่างยิ่ง
ภาพครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูก ยังคงอบอุ่น มีความสุขเช่นเคย
กลุ่มคนที่มุงดู ตื่นเต้น
“ดูซิ พี่ชายคนนี้เก่งกาจเกินไปแล้ว”
“ลูกสาวของเขาสวยงามมากเลย มีพ่อแบบนี้ มีความสุขมากเลยทีเดียว”
“ภรรยาของเขาก็สวยมากด้วยเช่นกัน มีสามีหล่อเหลาที่กล้าหาญแบบนี้ มีความรู้สึกปลอดภัยมากเลยทีเดียว......”
“เป็นครอบครัวที่มีความสุขจริงๆเลย......”
“......”
สองคนแม่ลูกได้ยินได้ ก็รู้สึกภูมิใจในมากกว่าเดิม
ซ่งซานสี่ ความสุขเพิ่มเป็นทวีคูณ
เขาเริ่มปล่อยสองคนแม่ลูก สะพายเข็มขัดนิรภัย แล้วค่อยปีนขึ้นไปข้างบนอีกครั้ง
ด้านล่าง มือเล็กของเถียนเถียนทำเป็นรูปลำโพง: “ปะป๊า สู้สู้! สู้สู้!”
ซ่งซานสี่พลางปีน พลางโบกไม้โบกมือ แสดงให้เห็นว่าไม่มีปัญหา
ซูโหย่วหรงตกใจจนรีบเอามือปิดปากของลูกสาวเอาไว้ พุ่งซ่งซานสี่ตะโกนกล่าว: “อย่าโบกมือซิคะ ตั้งใจปีนของคุณไปเลยค่ะ!”
เธอรู้ว่า สามีจะไปช่วยซูโหย่วชิง
นี่อันตรายมาก แต่ว่าซูโหย่วชิงลงมาเร็วขึ้นอีกนิด เธอก็สบายใจขึ้นอีกหน่อย
เกิดจากมารดาคนเดียวกัน เลี้ยงโดยพ่อคนเดียวกัน ความสัมพันธ์ทางสายเลือด ไม่เหมือนกัน
เป็นเวลาไม่นานนัก ซ่งซานสี่ปีนขึ้นไปถึงด้านบนอีกครั้ง
เรียกตู้ไห่ผิงมาเปิดประตูกระเช้า เขาเข้าไปแล้ว
ซูโหย่วชิง ใบหน้าเป็นสีแดง “ซานสี่ ไม่อย่างนั้น คุณนำไห่ผิงแบกลงไปก่อนเถอะ?”
ซ่งซานสี่มองสำรวจคู่เขยคนนี้แวบหนึ่ง ส่ายหน้า “พี่เขยรูปร่างสูงใหญ่กำยำ หนักเกินไป ผมน่าจะแบกไม่ไหว แบบนี้ จะเปลืองแรงเกินไป พี่ ผมทำได้แค่แบกพี่ลงไปก่อน ถ้าหาก พี่เขยกล้าลงไปด้วยตัวเองละก็ อีกเดี๋ยวเชือกช่วยชีวิตเส้น เขาสามารถดึงขึ้นมาพร้อมกับเข็มขัดนิรภัยเส้นหนึ่ง โรยตัวลงไปเอง พี่เขย คุณไหวไหม?”
“ผม......”ตู้ไห่ผิงลองหย่อนเท้าลงมา อดไม่ได้ที่จะหดกลับไป
ขาเล็กอ่อนยวบ!
สูงสี่สิบเมตรเลยนะ ถ้าหากไม่ระวังก้าวพลาด แย่แน่......
เขาตู้ไห่ผิง ไม่ไหวจริงๆ
เขาไม่มีความกล้าหาญเช่นเดียวกับซ่งซานสี่
“ช่างเถอะ ยังไงผมก็รอกู้ภัยดีเถอะ คุณนำโหย่วชิงแบกลงไปก่อน ระวังหน่อย”
“เอาเถอะ พี่เขย คุณก็ทำได้แค่เพียงรอเท่านั้นแล้วละ”
ซ่งซานสี่เองก็ไม่ได้พูดมาก นำซูโหย่วชิงแบกไว้ที่หลัง
เข็มขัดนิรภัย ทั้งสองคนคาดเรียบร้อยแล้ว
คนสองคน ผูกเข้าด้วยกันด้วยเชือกนิรภัยที่แข็งแรงเส้นนั้น กลายเป็นร่างเดียวกัน
ออกจากกระเช้า ซ่งซานสี่เริ่มโรยตัว
ภายในใจของตู้ไห่ผิงมีความเป็นบ้าเล็กน้อย
นี่คือ ความริษยา!
นั่นคือภรรยาของฉันนะ!
น่าเสียดาย ที่ฉันไม่มีความสามารถแบกเธอลงไป
ซ่งซานสี่ไอ้คนเลวนี้ ไม่นึกเลยว่า จะเป็นวีรบุรุษเพียงคนเดียว ในโลกใบนี้!
การขึ้นลงสองรอบนี้ สูงขนาดนั้น อันตรายขนาดนั้น ค่อนข้างเหนื่อยล้าจริงๆ
น่าเสียดาย ที่ตู้ไห่ผิงไม่มีความกล้าหาญเช่นซ่งซานสี่
ในไม่ช้า นักผจญเพลิงชุดแรกก็มาถึง
ปี2010 หน่วยดับเพลิงยังเป็นตำรวจติดอาวุธดำเนินการ
บรรดานักผจญเพลิง เห็นซ่งซานสี่แบกซูโหย่วชิงลงมาตอนสิบเมตรสุดท้ายกับตา
แต่ละคน เลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง
นักผจญเพลิง ถึงจะเป็นมืออาชีพ เข้าใจว่าซ่งซานสี่จำเป็นต้องใช้ความกล้าหาญ จิตใจที่เด็ดเดี่ยวแน่วแน่และกำลังกายมากขนาดไหน
หลังจากนั้น รถกระเช้าของหน่วยดับเพลิงก็มาถึง
สถานการณ์ที่เกิดเหตุ ทำให้บรรดานักผจญเพลิงต่างกลัดกลุ้ม
ถนนบริเวณรอบๆชิงช้าสวรรค์ไม่ดี รถกระเช้าที่ทั้งใหญ่และหนัก เข้าไปไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
มากที่สุด ทำได้แค่เพียงจอดละแวกใกล้ๆ แล้วยื่นแขนบันไดกระเช้าออกมา ช่วยนักท่องเที่ยวที่โดยสารอยู่ในกระเช้าได้หกกระเช้า
ยังคงเหลืออีกสิบสามกระเช้า ล้วนอยู่จุดที่สูงสุด ไม่สามารถช่วยเหลือได้เลยสักนิด
ผู้บัญชาการที่เข้าเวรของหน่วยดับเพลิง พบกับรองผู้จัดการเพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์อย่างรวดเร็ว
หลังจากเข้าใจสถานการณ์จริงๆแล้ว ผู้บัญชาการเองก็ร้อนใจเช่นกัน
เวลามากกว่าสามสิบชั่วโมง ด้านบนจะมีคนจำนวนเท่าไหร่ที่ต้องหิวโหยและหนาวเหน็บกัน?
แล้วก็ในเวลานี้เอง ซ่งซานสี่มาถึงข้างกายของผู้บัญชาการ ยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว: “สหาย เอาแบบนี้เถอะ! ยังไงซะก็ใช้วิธีการของผมเถอะครับ รีบนำคนทั้งหมดช่วยลงมา”
“วิธีการ......อะไรของคุณครับ?”ผู้บัญชาการสงสัย
นักผจญเพลิงที่มาถึงชุดแรก มีหัวหน้าทีมเล็กเดินเข้ามา กระซิบที่ข้างหูครู่หนึ่ง
เขา ยังชี้ไปที่เชือกนิรภัยเส้นยาวที่ซ่งซานสี่เคยใช้
ผู้บัญชาการตกตะลึง มองซ่งซานสี่ “คุณ เคยขึ้นไป ยังแบกคนสามคนลงมาด้วย?”
“ใช่ครับ”
“หรือว่าคนของพวกเรา ก็จำเป็นต้องขึ้นไป แล้วแบกลงมาทีละคนทีละคน?”
พูดตามตรง นี่เสี่ยงอันตรายมาก
ถึงแม้จะมีเชือกนิรภัย นักผจญเพลิงภายใต้บัญชาของเขา ก็ไม่อาจรับประกันได้ ลงมาได้อย่างปลอดภัยโดยที่แบกคนมีชีวิตตัวโตคนหนึ่งเอาไว้
ถ้าหากไม่ระวังก้าวพลาด ตกลงมา แต่กระแทกกับบนโครงเหล็ก ก็อาจจะทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้
นักผจญเพลิง ต่อสู้เพื่อประชาชน
แต่ นั่นก็คือพลทหารของเขาเช่นกัน เขาไม่ยินยอมให้เสียสละเพื่อเสี่ยงอันตรายครั้งใหญ่ ทำการตัดสินใจที่ผิดพลาดออกมา
ซ่งซานสี่ส่ายหน้าไปมา “ไม่ต้องแบกลงมาทีละคนทีละคน ผมมีอีกวิธีที่ดี”
“อะไรครับ?”ผู้บัญชาการไม่กล้าที่จะเชื่อหูตนเอง “สหาย ลองว่ามา?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าพ่อกบฏโลก
อัพเดทหน่อยครับ...
อัพเดทหน่อยเถอะ...
อัพเดทตอนหน่อยครับแอด...