เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 90

ทั้งครอบครัวของจางหงเหม่ย ต่างก็เสียสติไปแล้ว

ตีให้ตายก็ไม่เชื่อ ซ่งซานสี่จะเหมือนดั่งที่คุณหมอพรรณนา

นั่น เป็นซ่งซานสี่จริงๆ!

จางหงเหม่ยร้องกล่าวเสียงดัง: “คุณหมอ คุณไม่ได้พูดส่งเดชใช่ไหม? ไอ้คนไม่เอาไหนคนนั้น ฉันเพิ่งเจอกับเขาเมื่อครู่นี้เอง! จะเป็นไปได้อย่างไรที่เขา......จะเป็นไปได้อย่างไร......”

สีหน้าของคุณหมอมีความไม่พอใจเล็กน้อย: “พวกคุณไม่อยากเชื่อก็ตามใจ! อย่างไรก็ตาม คุณซ่งเป็นคุณหมอที่มีชื่อเสียงของโรงพยาบาลของพวกเรา เขา ไม่ใช่คนที่พวกคุณสามารถใส่ร้ายป้ายสีได้ อยากให้พ่อของคุณมีชีวิตอยู่ ก็ไปหาเขาซะ ไม่หา ก็ขออภัยที่พวกเราไม่มีความสามารถเพียงพอ”

คนของตระกูลจางต่างฝ่ายต่างมองหน้ากัน

ยากที่จะเชื่อ ว่าคุณหมอจะปกป้องซ่งซานสี่ถึงขนาดนี้

แต่จางหงเหม่ยกัดฟันทันที “ได้ ฉันจะกลับไปหาเขาเดี๋ยวนี้!”

คุณหมอพูดว่า: “ดี สองชั่วโมง มีเวลารอพวกคุณเพียงแค่สองชั่วโมงเท่านั้น”

จางหงเหม่ยรีบพุ่งทะยานรถทันที รีบร้อนกลับไปยังชุมชน

ตลอดทาง อึ้งคิดไม่เข้าใจ

นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ?

ซานสี่ไอ้ขี้แพ้คนนั้น ยังเป็นแพทย์ที่รักษาคืนชีวิตให้คนอีกด้วย?

พูดออกไป ใครเชื่อ?

แต่ทางด้านนี้ ซ่งซานสี่สองสามีภรรยา กลับไปถึงในบ้าน

ซูโหย่วหรงยังมีความเสียดายอยู่มาก

บ้าน เก่าทรุดโทรม

แต่ คงสะอาด เป็นระเบียบเรียบร้อย

เครื่องทำความร้อนที่เปิดอยู่ อบอุ่น

อดไม่ได้ที่จะมองซ่งซานสี่แวบหนึ่ง ความเขินอายหน้าแดงบนใบหน้า “วันนี้ตอนกลางคืน คุณไม่ต้องนอนที่โซฟาแล้ว”

พูดจบ ก็เม้มปากสีแดงของเธอเบาๆ แล้ววิ่งไปที่ห้องนอน

จะต้องเอาชุดนอน อาบน้ำเสียก่อน

ซ่งซานสี่กล่าว: “คุณ จะลงโทษให้ผมนอนที่พื้นหรือ?”

ซูโหย่วหรง เกือบจะเอาหัวโขกกำแพง “คุณนะ กลายเป็นท่อนไม้ไปจริงๆแล้วใช่ไหม! แน่นอนว่า นอนที่ห้องฉันซิ! ตอนบ่ายคุณ ไม่ใช่ว่าปวดท้องหรือ? ลืมแล้ว?”

“อ้อ......เคยปวด ผมยังใช้ท่อนไม้จิ้มคุณด้วย เฮอะเฮอะ......”

ซ่งซานสี่หัวเราะ

“ดูท่าทางที่ซื่อบื้อแบบนั้นของคุณ......”

ซ่งซานสี่: “......”

อันที่จริง ใจเต้นเร็วเล็กน้อย

ซูโหย่วหรง หยิบชุดนอนออกมา ไปที่ห้องน้ำ

ซ่งซานสี่ เอนลงบนโซฟา หลับตาพักสมอง

วันนี้ตอนบ่าย ผ่านไปอย่างตื่นเต้น

เขา ก็เหนื่อย เหงื่อท่วมตัว

ก็อยากจะอาบน้ำเช่นกัน

สำหรับการไปนอนที่ห้องนอน อีกเดี๋ยวค่อยว่ากันเถอะ!

ถึงอย่างไรเสีย สำหรับเขาแล้ว ซูโหย่วหรง ยังคงเป็นภรรยาของคนอื่น

ซูโหย่วหรงอยู่ที่ห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่น ร้อนไอกรุ่นๆ

มองดูในกระจก ตนเองสวยสมบูรณ์แบบ

เมื่อคิดถึงเรื่องในอดีต แล้วมองดูตอนนี้ บนใบหน้างาม มีความจำใจเล็กน้อย

สุดท้าย ก็ส่ายหน้า ล้างตัวเองให้สะอาด

ยังคิดอะไรอยู่อีกนะ?

กู้ตง คนที่ฉันรักที่สุด ขอให้คุณสบายดีทุกประการด้วยเถอะ!

ฉัน ซูโหย่วหรง ยังคงต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว

ลองดู ยอมรับซ่งซานสี่ ทดสอบเขา......

จัดการตนเอง ให้สะอาดเสียก่อน

ทั้งหมด ราวกับชีวิตใหม่ เริ่มต้นใหม่

เธอ อาบน้ำเสร็จแล้วออกมา

ในอากาศ ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของความสดชื่นกลุ่มหนึ่ง

ชุดนอนไหมแท้บางเบา สีพื้นสีชมพูพีช ลายกลีบดอกไม้เล็กๆสีเขียว

รูปร่างนั้น ยังคงสมบูรณ์แบบสวยงามแบบนั้น ท่าทางทะนงองอาจ

สีผิว ราวกับดอกชบาออกจากน้ำ ขาวพราวไปด้วยเสน่ห์

ผมเปียกแผ่สยาย ภายใต้แสงไฟ สวยงามหยาดเยิ้ม......

ซ่งซานสี่ อยู่บนโซฟา มองดูเธอ

อดไม่ได้ที่จะ......

สายตาเต็มไปด้วยความเหม่อลอย

หัวใจเต้น เร็วขึ้น

ซูโหย่วหรงพูดอย่างเขินอาย: “มองอะไรคะ? ไม่เคยเห็น?”

ซ่งซานสี่ยิ้มอย่างเก้อเขิน “เมื่อก่อน ไม่เคยมองคุณจริงๆ มองอย่างละเอียด เฮอะเฮอะ......”

ส่ายหน้า อมยิ้ม: “สวยจริงๆ! จนสามารถดูดวิญญาณได้......”

“คนบ้า เข้าใจพูดจาน่าฟัง เมื่อก่อนคุณไม่เคยมองจริงๆ?”

“เฮอะเฮอะ......”ซ่งซานสี่หัวเราะอย่างขมขื่น ผมพูดความจริง ไม่มีคนเชื่อเลย

“ไม่ต้องหัวเราะซื่อบื้อแล้ว รีบไปอาบน้ำ......”

ซูโหย่วหรงเขินอาย กลับไปที่ห้องนอน

บนเตียงนอน ใจเต้น ไม่เคยตื่นเต้นเหมือนขนาดนี้มาก่อน