เจ้าสาวของนายน้อยลี่ นิยาย บท 6

เจียงตานจวี๋หาโอกาสที่จะคุยกับลี่จิ่นหลงที่บ้านเก่าของตระกูลลี่เมื่อวานไม่ได้เลย

แต่มันก็ไม่ได้สูญเปล่าทั้งหมด ดูเหมือนว่าลี่ซุ่ยหานไม่รู้เลย เจียงเถาหลี่ไปหมั้นกับกู้จ้งเซินที่ต่างประเทศเพื่อหนีการหมั้นกับเขา

เจียงตานจวี๋ไปที่บ้านของตระกูลเจียงแต่เช้า ทันทีที่เธอมาถึงหน้าประตูก็เห็นเจียงเถาหลี่ที่แต่งตัวลายฉูดฉาดเหมือนกับว่าจะออกไปข้างนอก

“เธอมาได้ยังไง”เจียงเถาหลี่มองไปที่เจียงตานจวี๋ด้วยสายตาที่ดูถูก แต่งงานกับตระกูลลี่แล้วแต่ยังใส่เสื้อผ้าแบบเมื่อก่อน ไม่มีออร่าของคุณนายตระกูลลี่แม้แต่น้อย

“นี่มันบ้านฉัน ทำไมฉันจะกลับมาไม่ได้”เจียงตานจวี๋เลียนแบบน้ำเสียงที่เจียงเถาหลี่พูดกับเธอครั้งก่อน: "โอ้ ใช่ฉันมีอะไรจะบอกด้วย เธอไปตามพ่อลงมาสิ"

เจียงเถาหลี่ไม่รู้ว่าเธอคิดจะทำอะไรและดูเหมือนจะเตรียมพร้อมไว้แล้ว เธอขึ้นไปชั้นบนเพื่อเรียกเจียงผานและตามด้วยหลิวหมิ่นหลานลงมา

“ตานจวี๋กลับมาแล้ว”หลิวหมิ่นหลานมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ที่แสดงความห่วงใยต่อเจียงตานจวี๋

ความโกรธของเจียงผานที่มีต่อเธอไม่ได้หายไป เขายังคงหน้าบึ้งตึง

"ทุกคนก็อยู่กันพร้อมแล้ว มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ"เจียงเถาหลี่เร่งเร้า

เจียงตานจวี๋คว้าแก้วกาแฟขึ้นมาแล้วจิบโดยช้าๆ"นี่คือกาแฟที่เอามาจากยุโรปมีเนื้อสัมผัสที่ละเอียดอ่อนและรสกลมกล่อม"

หลิวหมิ่นหลานมองไปที่เจียงผานส่งสัญญาณให้เขาพูด

ก่อนที่เจียงผานจะพูด เจียงตานจวี๋ก็พูดเรียบๆว่า: "ลี่ซุ่ยหานคิดว่าเขาจะแต่งงานกับเจียงเถาหลี่ ถ้าเขารู้ว่าน้องสาวหมั้นกับคนอื่นไปแล้วและรู้ว่าเขาโดนหลอก ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรกับตระกูลเจียง”

รูม่านตาของเจียงเถาหลี่หดตัวเล็กน้อย เธอนั่งตัวตรง "พี่คิดจะทำอะไร ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าฉันหมั้นแล้ว แต่พี่ก็เต็มใจที่จะไปแต่งงานเอง ซึ่งก็พูดได้ว่าพี่ต่างหากที่เป็นคนหลอก"

“ตอนนี้ฉันเป็นคนที่ใกล้ชิดเขาดังนั้นมันขึ้นอยู่กับว่าเขาจะเชื่อฉันหรือเชื่อเธอ”

ขณะที่ทั้งสี่คนในห้องนั่งเล่นกำลังคุยกัน คนรับใช้ก็มารายงานว่ากู้จ้งเซินมาถึงแล้ว

เมื่อกู้จ้งเซินเห็นเจียงตานจวี๋นั่งอยู่บนโซฟา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ค่อยๆหายไป และเขารู้สึกว่าบรรยากาศโดยรอบมันแปลกๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกู้จ้งเซินหลังจากที่เขาหมั้นกับเจียงเถาหลี่ เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เธอก็อยากจะอ้วกกาแฟออกมาแต่เธอก็ไม่ลืมจุดประสงค์ที่มาในวันนี้

เธอรีบปรับอารมณ์ของอย่างรวดเร็ว เจียงตานจวี๋ยิ้มอย่างเย็นชา: "คุณชายกู้มาแล้ว งั้นก็ดีเลย จะได้พูดทีเดียว"

กู้จ้งเซินไม่เข้าใจเหตุการณ์เพียงแค่มองไปที่เจียงเถาหลี่

“แกต้องการอะไร พูดมาเลย”เจียงผานถามตรงๆ

“จริงๆแล้วฉันไม่ต้องการที่จะคบกับคนน่าขยะแขยงเช่นคุณอีกต่อไป แต่ไหนๆคุณก็สัญญาว่าจะช่วยรักษายายฉัน อย่าผิดสัญญานะไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าตัวฉันเองจะพูดอะไรกับลี่ซุ่ยหาน"

“ตานจวี๋ คุยกันดีๆก็ได้ การดูแลคุณยายเป็นความรับผิดชอบของฉัน คุณจัดการเรื่องย้ายโรงพยาบาลให้คุณยายได้เลยแล้วฉันจะรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลเอง โอเคแล้วใช่ไหม”

เจียงผานไม่ต้องการเปิดเผยเรื่องของตระกูลเจียงต่อหน้ากู้จ้งเซินมากเกินไป ดังนั้นจึงรีบจบเรื่องโดยเร็ว แน่นอนว่าเขาเคยถามมาก่อน ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าโรงพยาบาลลี่ได้ ซุ่ยหานก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอ

เจียงตานจวี๋บรรลุเป้าหมายของเธอแล้วและไม่ต้องการที่จะอยู่อีกต่อไป เธอลุกขึ้นเดินจากไป

เดิมทีกู้จ้งเซินมาที่บ้านตระกูลเจียงเพื่อมารับเจียงเถาหลี่ พวกเขาสองคนจะไปดูชุดแต่งงาน เตรียมเรื่องงานแต่งอยู่แล้วเลยเดินออกไปด้วย

หลิวหมิ่นหลานเดินไปส่งพวกเขาออกไปและหันกลับมาพูดว่า: "ให้ยายแก่เข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลลี่ คุณคิดว่าจะเลี้ยงดูเธอไปตลอดชีวิตเลยหรือไง ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าค่ารักษามันแพงแค่ไหน"

“ไม่ต้องห่วง ฉันแค่รับปากเธอไปก่อนเธอจะได้ไม่พูดจาอะไรไร้สาระ เดี๋ยวพวกเราค่อยๆคิดหาทางแก้”เจียงผานคาบซิการ์ไว้ในปากของเขาและพ่นควันหนาๆออกมาอย่างครุ่นคิด "ฉันเคยถามมาก่อน ถึงแม้ว่าจะมีเงินก็ตามแต่ก็ไม่สามารถเข้ารักษาที่โรงพยาบาลลี่ได้ ถ้าหากว่าส่งตัวเข้าไปไม่ได้งั้นก็จะมาโทษพวกเราไม่ได้”