เจ้าสาวของนายน้อยลี่ นิยาย บท 7

“พี่คะ ฉันต้องการย้ายคุณยายของฉันไปที่โรงพยาบาลลี่ ช่วยฉันได้ไหม”เจียงตานจวี๋พูดด้วยน้ำเสียงขอร้อง

ลี่สุ่ยเหนียนไม่ได้ติดค้างอะไรเธอแถมเมื่อกี้ยังช่วยชีวิตเธอไว้อีก

เทียบกับลี่ซุ่ยหานแล้ว เจียงตานจวี๋รู้สึกว่าอยู่กับลี่สุ่ยเหนียนเหมือนเพื่อนยิ่งกว่า คุยกันง่ายดี ไหนๆเธอก็ขอให้เขาช่วยแล้ว แน่นอนว่าต้องคว้าโอกาสนี้แต่ไม่รู้ว่าจะทำให้เขาลำบากหรือไม่

ลี่สุ่ยเหนียนยิ้มและพูดว่า "นี่ไม่ใช่เรื่องยาก อยากย้ายไปเมื่อไหร่ฉันจะจัดการให้"

สีหน้าที่บึ้งตึงของเจียงตานจวี๋ในที่สุดก็ยิ้มออกมาได้ “ยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี พี่ หนี้บุญคุณนี้ฉันจะชดใช้ให้คุณแน่นอน "

“พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันก็ต้องช่วยกันสิ”

“ว่าแต่ พี่คะ เรื่องนี้อย่าบอกให้คนอื่นรู้นะ”

อันที่จริงเจียงตานจวี๋กลัวว่าลี่ซุ่ยหานจะรู้ ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรที่ไม่จำเป็นเกิดขึ้นแล้วมันจะไม่ดี

“น้องสองเขาดีกับเธอไหม? บางครั้งเขาก็อารมณ์ไม่ดีและยากที่จะเข้าใกล้แต่หลังจากที่สนิทกันแล้วก็จะดีเอง ยังไงซะเธอก็เป็นภรรยาเขา "

เจียงตานจวี๋ไม่ได้คาดหวังว่าลี่สุ่ยเหนียนจะพูดถึงลี่ซุ่ยหาน"เขาปฏิบัติกับฉันอย่างดีและพี่ก็รู้ว่าเราแต่งงานกันเร็วเกินไป เขาให้ฉันแต่งงานเข้ามาอยู่ในครอบครัวตระกูลลี่ก็นับว่าช่วยฉันได้มากแล้ว ฉันไม่อยากสร้างปัญหาอะไรให้เขาอีก”

“ไปเถอะ ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาลก่อน”

บริษัทลี่

หลังจากการประชุมสิ้นสุดลง ลี่ซุ่ยหานเพิ่งกลับไปที่ห้องทำงานของประธานก็เห็นหลินเซิ่งเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก

"หรือว่าเรื่องในเนเธอร์แลนด์สืบได้เรื่องอะไรแล้ว"

หลินเซิ่งตกใจจนเหงื่อไหลเต็มหน้าผาก “ไม่...ไม่ใช่ครับ คุณชายลี่"

นอกจากเรื่องนั้นแล้วลี่ซุ่ยหานก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องอื่นอีก"แกกลายเป็นพวกตื่นตระหนกตั้งแต่เมื่อไหร่"

ครั้งก่อนเขาส่งเอกสารของเจียงเถาหลี่ให้คุณชายมั่วและไม่ได้ตรวจสอบรูปถ่ายอย่างรอบคอบ ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่าคุณชายลี่แต่งงานกับเจียงตานจวี๋ไม่ใช่เจียงเถาหลี่

เขากลัวว่าคุณชายลี่จะโกรธและโยนเขาลงไปชั้นล่าง

โชคดีที่ข้อมูลของเจียงตานจวี๋แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไร้เดียงสา ซึ่งทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง

“คุณชายลี่ คุณนายลี่คนปัจจุบันไม่ใช่เจียงเถาหลี่แต่เป็นเจียงตานจวี๋ พี่สาวของเธอ”

หลินเซิ่งยื่นซองเอกสารอย่างสั่นๆและเมื่อลี่ซุ่ยหานกำลังตรวจสอบเอกสาร เขาก็แอบเช็ดหน้าผากของเขาด้วยมุมเสื้อของเขา

ลี่ซุ่ยหานขมวดคิ้วขณะดู

ตามข้อมูลเจียงตานจวี๋อายุ 22 ปีและเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย

แม้ว่าตระกูลเจียงจะไม่ติดอันดับที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมืองไป๋แต่ก็ไม่ถึงขนาดจะให้ลูกสาวตระกูลเจียงออกไปลำบากหาเงินค่าเล่าเรียนเอง ครั้งก่อนเมื่อเขาเห็นข้อมูลเจียงเถาหลี่ เขาจำได้ว่าเจียงเถาหลี่อยู่ต่างประเทศใช้เงินอย่างกับน้ำ พวกเธอสองคนต่างกันมาก

ลี่ซุ่ยหานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“คุณชายลี่ ต่อไปจะเอายังไงดีครับ?”

“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ผิดก็ผิด”

ลี่ซุ่ยหานเลิกงานตรงเวลาเป็นครั้งแรกและกลับไปกินอาหารค่ำที่เฉิงหนานเปี๋ยย่วน

คนรับใช้ในครัวเตรียมอาหารมาวางบนโต๊ะ แม่บ้านติงไปเชิญลี่ซุ่ยหานที่ห้องทำงานให้ลงมากินข้าว

“คุณนายกลับมาหรือยัง”

แม่บ้านติงมองลี่ซุ่ยหานอย่างไม่เชื่อสายตา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินลี่ซุ่ยหานถามหาคุณนายลี่ "คุณนายยังไม่กลับเลยค่ะ เดี๋ยวฉันจะโทรตามเธอให้รีบกลับมานะคะ"