เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 27

ตอนที่ 27 ฝันร้ายที่จางหาย (ตอนจบ)

คืนนี้หญิงสาวนอนข้างที่โรงพยาบาล เพื่อจะได้อยู่เป็นเพื่อนแฟนหนุ่มที่ฟื้นจากการผ่าตัด เธอดีใจที่ทุกอย่างกำลังจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

'แต่แปลกจังอยู่ดีๆ เขาก็เงียบไป ไม่ชวนคุยไม่อยากรู้ว่า เกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ยังนอนป่วยอยู่'

'อาจจะเป็นเพราะผลข้างเคียง จากการผ่าตัดมั้ง ให้เขาพักผ่อนเยอะๆ เดี๋ยวทุกอย่างก็จะดีเอง' หญิงสาวบอกกับตัวเองเบาๆ เมื่อเห็นว่าเขาแปลกไป

หญิงสาวทิ้งตัวลงไปนอนที่โซฟาตัวเดิม แล้วก็เผลอหลับด้วยความอ่อนเพลีย โดยที่ไม่รู้เลยว่าแฟนหนุ่ม นั่งมองร่างที่กำลังนอนหลับอยู่ทั้งคืน

ชายหนุ่มนั่งทบทวนเรื่องราวก่อนที่ ตัวเองจะเกิดอุบัติเหตุขึ้น เขาหาสาเหตุว่าทำให้ตัวเองถึงจำเรื่องราวช่วงเวลาที่คบกับหญิงสาวไม่ได้ ทำไมช่วงเวลานั้นถึงขาดหายไป

เป็นเพราะเขาไม่อยากจดจำ เรื่องที่เกิดขึ้น เรื่องที่เขารู้ความลับของเธอนั่นเอง

ทำให้สมองส่วนนั้นขาดหายไป เขานั่งคิดทบทวนอยู่เพียงลำพังคนเดียวโดยที่มองร่างของหญิงสาว ตอนเธอหลับอยู่

แล้วถอนหายใจกับตัวเองยาวๆ เฮ้ยยยยย !!

"ผมจะบอกคุณดีไหมเนเน่ ?"

"ว่าผมรู้คุณมีอะไร กับเด็กฝึกงานหนุ่มคนนั้น'

'มันจะดีไหมถ้าผมจะบอกคุณ โดยความสัมพันธ์ของเราจะไม่เหมือนเดิม'

'หรือผมจะเก็บเรื่องราวทั้งหมดไว้ แค่คนเดียวแล้วปล่อยให้มันเป็นแค่ฝันร้าย'

ชายหนุ่มนั่งคิดไปคิดมา ว่าจะเอายังไงกับเหตุการณ์นี้ที่เกิดขึ้น

เนเน่เป็นคนเดียวที่พยายามรักษาเขาให้หาย เธอเองก็ไม่เหลืออะไรแล้วในตอนนี้ ชีวิตเธอก็ต้องเริ่มต้นใหม่เหมือนกัน

และเธอเองก็คงได้รับบทเรียนมามากแล้วเมื่อครั้งที่ถูกลืมไปจากความทรงจำ

ชายหนุ่มนั่งกุมขมับตัวเองอยู่นานสองนานเพื่อช่วยไม่ให้ตัวเองคิดมาก

เขาคิดไปถึงข้าวหอมทบทวนเรื่องเขากับเธอแล้วได้คำตอบกับตัวเองว่า

เขาเองไม่ได้รู้สึกแบบนั้น กับข้าวหอมเลยความรู้สึกกับข้าวหอมแค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น ไม่สามารถเป็นอะไรอย่างอื่นได้เลย

ส่วนเธอเนเน่เธอเป็นคนที่เขารัก และอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต

ชายหนุ่มยกฝ่ามือขึ้นมาปิดหน้าผากเพื่อใช้ความคิด แล้วหลับตาไว้เมื่อหาคำตอบอะไรไม่ได้

เขาตัดสินใจครั้งสุดท้าย หลังจากที่ชั่งใจตัวเองมาทั้งคืน

ช่างเถอะปล่อยให้มันเป็นไปแค่ฝันร้าย มันจะดีชึ้นเมื่อตอนที่ตื่นขึ้นมา และฝันร้ายมันจะหายไปเอง

เธอเองก็คงไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นอีกแล้วแหละ

อีกอย่างตอนนี้เขาเองต้องย้ายเข้าไปอยู่กับเธอแล้ว

เธอคงหมดโอกาสที่จะทำแบบนั้นได้อีก

ชายหนุ่มนั่งมองใบหน้าแฟนสาว ที่กำลังหลับอยู่ โดยไม่รู้ไม่รู้ตัวว่าถูกจ้องทั้งคืน

เขารักเธอเกินกว่า ที่จะทำร้ายเธอได้ เขาสามารถให้อภัยกับเธอได้ทุกอย่าง แม้เธอจะทำอะไรผิดพลาดแค่ไหน

"อ้าว !!!"

"คชาตื่นแล้วเหรอ ?

ตื่นเช้าจัง กี่โมงแล้วคะ" หญิงสาวลืมตาตื่นในตอนเช้า เห็นว่าชายหนุ่มกำลังจ้องมาที่ตัวเองอยู่

"อยากทานอะไรไหม ?"

"หิวหรือเปล่า ?"

"เดี๋ยวเนเน่ออกไปซื้อให้" เธอเองก็ทำตัวไม่ถูกรีบถามเขาถึงอาหารเช้า เพื่อจะได้ออกไปข้างนอก เมื่อไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ยังครับผมกินอาหารโรงพยาบาลก็ได้ไม่เป็นไร ไว้ออกจากที่นี่ไป ค่อยว่ากันคุณไปหาอะไรทานเถอะ เดี๋ยวสายๆ หมอมาแล้ว

"ได้ค่ะ"

"คุณอยู่คนเดียวได้นะ ?"

"ครับ"

เหมือนทุกอย่างกลับเป็นปกติเหมือนเดิมฝันร้ายได้จางหายไปแล้ว เหลือแต่เรื่องราวใหม่ที่จะเกิดขึ้น

ชีวิตกำลังจะเริ่มต้นใหม่ในวันนี้

"คชาดูสดชื่นจัง เมื่อคืนนอนหลับเต็มตาใช่ไหม ?"