เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 205

เซียวชุ่นแบมือและพูดว่า "เจอกับยอดฝีมือเข้าแล้วจริงๆ"

ซ่งชิงโจวตบไหล่เขาและพูดปลอบใจว่า: “ไม่เป็นไร ยืนอยู่ริมน้ำไม่มีทางที่รองเท้าจะไม่เปียก”

เซียวชุ่น: "...ประโยคนี้ใช้แบบนี้เหรอ?"

ซ่งชิงโจวหัวเราะและพูดอย่างตรงไปตรงมา: “ล้อเล่นน่ะ แค่แกมาช่วยก็ให้เกียรติฉันมากแล้ว ฉันไม่อยากให้เป็นภาระแก่แก”

“วันนี้คุณมาจับคนร้าย ยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้นอันตรายมาก หากมีนักแม่นปืนอยู่ใกล้ ๆเป้าของคุณมันชัดเกินไป”

เซียวชุ่นก่อตั้งสำนักเทพขึ้นเมื่อเขาเดินทางไปต่างประเทศกับนักพรตมู่เหยียน เขาจึงรู้สิ่งเหล่านี้ดี

เขาถามต่อไปว่า "คนเหล่านี้เป็นคนที่คลั่งไคล้ความสุดโต่งที่คุณกำลังพูดถึงจริงๆหรือ？"

“ข้อมูลที่ฉันได้รับเป็นแบบนี้ แต่ในเมื่อจับตัวได้แล้ว ฉันจะกลับไปถามให้ชัดเจน” ซ่งชิงโจวกล่าวว่า “ไปกันเถอะ ขึ้นรถ คืนนี้ถึงจะเป็นเคาท์เดาน์จริงๆ "

หลังจากที่ทั้งสองขึ้นรถ ซ่งชิงโจวกล่าวว่า "เอ่อ ฉันวางแผนที่จะโอนหุ้นของจินสีกรุ๊ปให้นาย เพื่อให้คุณสามารถควบคุมจินสีกรุ๊ปได้อย่างสมบูรณ์"

เซียวชุ่นลังเล: “เท่าไหร่?”

“ถือว่าเป็นค่ารักษาอาการบาดเจ็บของต้วนเจีย” ซ่งชิงโจว ความจริงแล้วนี่เป็นความต้องการของตระกูลเฟิง ขอให้เขาพยายามรั้งเซี่ยวชุ่นไว้

“ผมจะรับไว้” เซียวชุ่นกล่าว

“นายดูไม่มีความเกรงใจเลยสักนิด”

“กับลุงซ่งมีอะไรต้องเกรงใจ” เซียวชุ่นพูดอีกว่า: “แต่ว่าต้วนเจียคนนี้ ลุงส่งให้ผมเถอะ”

“แกจะให้เขาทำอะไร” ซ่งชิงโจว ถาม

“เป็นคู่ซ้อมให้ลูกสาวลุง ผมสัญญากับเธอไว้ ตอนนี้เธอต้องการคู่ต่อสู้ที่ฝีมือใกล้เคียงกัน

แม้ว่าตอนนี้ต้วนเจียจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ แต่วิชาฝึกตนเธอกำลังฝึก แข็งแรงและทนต่อการทุบตี "เสี่ยวชุ่นพูดไปยิ้มไป

“นายพูดอะไร? ต้วนเจียไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลิงเอ๋อร์?” ซ่งชิงโจวพูดด้วยท่าทางประหลาดใจ

เขาเคยเห็นซ่งหลิงเอ๋อร์เอาชนะซู่ยิ่นในหมู่บ้านเสี้ยเหอ แต่เขาคิดเสมอว่ามันเป็นแค่ความบังเอิญ และเขาไม่เคยคิดว่าซ่งหลิงอ๋อร์จะก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในช่วงสองหรือสามเดือนที่ผ่านมา และพัฒนาการจะก้าวกระโดดเช่นนี้

ซ่งหลิงเอ๋อร์มีคุณสมบัติของปีศาจ แต่ตอนนี้เธอยังอยู่ในขั้นพื้นฐาน ในอนาคตมันจะไม่ง่ายแบบนี้

“อาจารย์เก่งบ่มเพาะลูกศิษย์ที่มีคุณภาพ” เซียวชุ่นกล่าว

“เพราะฉะนั้นแกจะเอาคนของฉันไปเอาใจลูกสาวฉันงั้นเหรอ?” ซ่งชิงโจวหมดคำจะพูด

“เอาใจ？ ลุงซ่ง ลุงต้องทำความเข้าใจก่อน ผมกำลังสอนลูกสาวลุงให้ฝึกการต่อสู้ ลุงควรขอบคุณผม” เซียวชุ่นทำหน้าบึ้ง

“แล้วฉันพาต้วนเจียไปหาหลิงเอ๋อร์เองไม่ได้เหรอ？”

“วิชาฝึกตนของต้วนเจียยังไม่ชำนาญ ฉันยังต้องให้คำแนะนำและแนวทางในการฝึกตนของเขาด้วย ลุงทำได้ไหม？” เซียวชุ่นเลิกคิ้วและถาม

ซ่งชิงโจวตะลึงในทันที

แต่พอลองคิดกลับกัน ตอนนี้เซียวชุ่นกำลังช่วยเขาฝึกคนให้เก่ง

ง ไม่ว่าจะเป็นซ่งหลิงเอ๋อร์หรือต้วนเจียก็เป็นคนของเขาไม่ใช่หรือ?

เขาโล่งใจทันท

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เซียวชุ่นก็พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“ลูกสาวของคุณเคยถูกกระตุ้นด้วยอะไรหรือเปล่า เธอเป็นคนบ้าคลั่เมื่อไหร่ก็ตามที่มีเวลาเธอจะมุ่งมั่นฝึกฝน ฉันกลัวจริงๆว่าเธอจะเป็นบ้า”

“แม่ของหลิงเอ๋อร์จากไปนานแล้ว และฉันถูกไล่ออกจากบ้านตระกูลซ่งตั้งแต่เธอยังเด็ก นายรู้เรื่องพวกนี้ทั้งหมด อาจจะด้วยเหตุนี้

เธอรู้สึกว่าไม่มีใครปกป้องเธอ เธอจะสามารถป้องกันตัวเองได้ก็ต่อเมื่อเธอแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น "