เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 252

ทันทีที่เหว้ยเหวินตงพูดจบ ผู้คนต่างก็พูดถึงเรื่องนี้กัน

“วิธีนี้ก็ไม่เลวนะ ยังมีของเก่าน่าสะสมนำกลับกลับเป็นของที่ระลึกด้วย มีความหมายมากกว่าใบรับรองหนังสีแดงหรือตราสัญลักษณ์นั่นอีก”

"ฉันเดาว่าราคาเริ่มต้นต้องสูงกว่าการประมูลปกติมากแน่ๆ"

"คนที่มาร่วมงานไม่มีใครเป็นคนโง่ จะต้องมีการพิจารณาในใจอยู่แล้ว"

“เอาล่ะ งั้น…ไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”

เหว้ยเหวินตงกวักมือเรียกไปด้านข้าง ในไม่ช้าก็เห็นผู้ประมูลสองคนกำลังเดินขึ้นบนเวที จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ส่งของสะสมไปที่เวทีประมูล

เป็นเครื่องลายครามสีน้ำเงินและสีขาวของราชวงศ์ชิงที่มีราคาเริ่มต้น 3 ล้านและราคาซื้อขายสุดท้ายคือ 4.3 ล้าน ถูกประธานบริษัทยาสัตว์ประมูลไป

“ประธานเซียว คุณรู้จักวัตถุโบราณไหม?” เหยาเสินอยู่ด้วย ถางชือชือเก็บมุกตลกตามปกติของเธอและถามด้วยใบหน้าที่จริงจัง

“รู้นิดหน่อย” เซียวชุ่นตอบ

"แล้วถ้าคุณเห็นสิ่งที่มีค่าก็บอกฉันประมูลด้วยนะ"

“เธอชอบบริจาคไม่ใช่หรือ แค่หาของแล้วบริจาคเงินไปก็พอแล้ว” เซียวชุ่นกล่าว

“จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าฉันใช้เงินห้าล้านแล้วซื้อหิน คนอื่นจะคิดว่าฉันไม่มีรสนิยม หรือพวกเขาจะมองว่าฉันเป็นโง่” ถางชือชือกล่าว

เซียวชุ่นยิ้มและกล่าวว่า "ได้ ถ้ามีอะไรที่เหมาะสมฉันจะบอกเธอ"

ตามการประมูลที่ดำเนินไปของแต่ละชิ้นก็ถูก "รับไป"

บรรยากาศค่อนข้างสนุก เพิ่มน้อยจะได้สามถึงห้าแสน แต่ถ้ามากจะได้ถึงสามถึงห้าล้าน

คนที่มาบริจาคจริงใจไม่สนใจว่าจะได้เงินมาเท่าไหร่ เทียบกับปีก่อนๆ ปีนี้จะได้รับเงินบริจาคมากแน่นอน เหว้ยเหวินตงพอใจมาก

ถางชือชือประมูลภาพของฝูหมิงยุคสมัยหมิงเป็นภาพที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเยี่ยมเพื่อนชมดอกเหมย ภาพวาดนั้นประณีตและคุณภาพก็ยอดเยี่ยม จนคนอื่น ๆ จะไม่พูดว่าเธอมีรสนิยมที่ไม่ดีหรือว่าเธอโง่

จนกระทั่งท้ายที่สุด เซียวชุ่นก็ไม่ขยับเขยื้อน

เขาไม่สนใจของสะสมเหล่านั้นจริงๆ ดังนั้นเขาเลยบริจาคเงินห้าล้านโดยตรงไปเลย

เหลือเพียงสามชิ้นสุดท้าย เขายังคงนั่งนิ่งอยู่เหมือนเดิม

ในเวลานี้ เด็กรุ่นน้อยของตระกูลเหว้ยหันศีรษะและมองเขาด้วยสายตายั่วยุ: “คุณเซียวไม่ชอบของสะสมเหล่านี้ หรือไม่คิดที่จะบริจาคเงินเลย มากินดื่มเฟรีเหรอ?"

เมื่อวานเหอกวงจี๋และโค่วเจิ้งชิงอยู่ข้างเซียวชุ่น คนที่มีพลังงานมหาศาลเช่นนั้นจะไม่มีเงินแค่หลักล้านได้ไงเด็กของตระกูลเหว้ยจะไม่รู้ได้ไง เขาแค่ตั้งใจประชดประชัน

หลังจากพูดจบ ผู้คนรอบๆ โต๊ะอาหารก็หันมาสนใจเซียวชุ่น และบนใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยการความดูถูก

"ไม่มีความรักเลย ยังจะมางานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลอีก หน้าไม่อาย"

"ไม่ว่ายังไงก็คนจากถิ่นเล็กๆ มีจิตใจคับแคบ เงินนับล้านนั้นเอาไว้ถวายที่บ้านแน่เลย"

“ฉันว่าเก็บไว้สำหรับทำโลงศพดีกว่า” เด็กรุ่นน้อยตระกูลเหว้ยเยาะเย้ย

ขณะนี้เจ้าหน้าที่ได้นะชิ้นสะสมชิ้นสุดท้ายไปที่โต๊ะประมูลแล้ว

ทันใดนั้น เซียวชุ่นก็สังเกตเห็นว่ามีชี่ทิพย์ เต็มในสถานที่ทันที ไม่เพียงแต่เขา แต่ทุกคนที่อยู่ ณ จุดนี้รู้สึกได้หมด แต่พวกเขาแค่ไม่รู้ว่ามันเกิดจากชี่ทิพย์

เดิมทีอุณหภูมิในห้องโถงอยู่ที่ประมาณ 23 หรือ24 องศา แต่เหมือนจู่ๆ อุณหภูมิก็ลดลงหลายองศา บางคนที่เพื่อความสะดวกถอดเสื้อไว้บนตักหรือถือไว้ที่แขนต่างก็รีบใส่อย่างไม่รู้ตัว