เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 246

“ผมกำลังตามหาคุณอยู่พอดีเลย นายน้อยไซออน!”

สตีฟได้รับโทรศัพท์จากมาร์ค หลังจากวางสาย เขาก็รีบวิ่งไปทันที

ไม่นานเขาก็มาถึงสถานที่ที่มาร์คนัดไว้ เขาตะลึงเมื่อเห็นหน้ามาร์ค

“เป็นอะไรไปครับ นายน้อยไซออน?”

ในขณะนั้น ใบหน้าของมาร์คมีรอยแดงของฝ่ามืออยู่ ท่าทีของเขามืดมนมาก

สตีฟไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่กล้าจินตนาการว่าใครในเมืองบรัคจะกล้าทำร้ายมาร์ค

“ฉันต้องการให้แจสเปอร์มันพังย่อยยับ ไม่ว่าจะต้องจ่ายหนักแค่ไหนฉันก็ยอม!”

มาร์คจ้องมองสตีฟอย่างไร้ความปราณี และพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุร้าย

มุมปากของสตีฟกระตุก เขามีความปรารถนาที่จะสอบถามเหตุผล เขาก็ได้แต่กลืนน้ำลาย ในขณะที่เขาไม่กล้าที่จะโพล่งความคิดเห็นอื่น

เขาคิดในใจว่า 'แจสเปอร์เองเหรอที่ต่อยมาร์ค?

'ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มาร์คยืนยันว่าจะทำให้แจสเปอร์พังย่อยยับให้ได้ นี่มันเป็นข่าวดี!'

อันที่จริงสตีฟไม่ได้คิดอย่างนั้น เสียงทุ้มลึกของเขาดังขึ้นขณะที่เขาพูดกับมาร์คว่า “นายน้อยไซออน หากคุณต้องการทำให้พวกเขาพังย่อยยับจริง ๆ ผมคิดอะไรได้บางอย่าง ที่จะทำให้พวกเขาอยากจะตายแทนที่จะอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อบนโลกใบนี้”

มาร์คจ้องไปที่สตีฟและพูดอย่างชั่วร้ายว่า “เลิกพูดอ้อมค้อมได้แล้ว บอกมาเถอะ!”

สตีฟหัวเราะคิกคักและกล่าวว่า “นายน้อยไซออน ไม่ว่าแจสเปอร์และเวนดี้จะยิ่งใหญ่แค่ไหน พวกเขาเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตธรรมดาสองคน เราสามารถหาคนที่มีความสามารถมากกว่าที่จะเอาชนะแจสเปอร์ และทำให้เขาพิการ จากนั้นก็ลักพาตัวเวนดี้