เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า นิยาย บท 1
“เจ็บนะ……”
“เจ็บอะไร ตอนนั้นเจ้าทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แต่งงานกับข้า วันนี้เจ้าทนความเหงาไม่ได้อยากร่วมหอกับข้าอีก คุณหนูใหญ่แห่งจวนแม่ทัพช่างได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดีเสียจริง เรียนรู้ความสามารถหญิงนางโลมมาวางยาข้า!”
“เจ็บจนตายก็สมควรแล้ว ทนไว้ซะ!”
เสิ่นหรูโจวถูกบีบคางเอาไว้ ความรู้สึกหายใจไม่ออกรุนแรงกับความแสบร้อนยากจะทนกำลังแผดเผาไปทั่วร่างกาย นางทุกข์ทรมานจนส่งเสียงโอดครวญออกมาด้วยความเจ็บปวด
ต่อให้ลืมตาไม่ขึ้นแต่นางฟังออกว่าเสียงที่อวดตนและเย็นชานี้คือเสียงของอ๋องอู่เฉิง…เซียวเฉินเหยี่ยน
คนที่นางรักมาเป็นสิบปี เป็นสามีภรรยากันมาเจ็ดปี และยังเป็นคนที่อยากให้นางตายที่สุดบนโลกใบนี้
แต่นางตายแล้วไม่ใช่รึ ตายด้วยพันมีดหมื่นแล่!
เสิ่นหรูโจวขมวดคิ้วมุ่นพร้อมพยายามลืมตา เมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มที่ทับบนตัวนางชัดแล้ว นางพลันชะงักอึ้ง “เซียวเฉินเหยี่ยน! เป็นท่านจริง ๆ ด้วย!”
เปลวเทียนที่พลิ้วไหวส่องบนใบหน้าของเขา ยังคงเป็นใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เพียงแต่หางตาไม่มีริ้วรอยที่เกิดจากการทำงานอย่างหนักแล้ว นัยน์ตาอันดำสนิทแฝงไว้ด้วยความน่าเกรงขามอันทรงพลัง ใบหน้านี้ยังคงเป็นใบหน้าที่นางแต่งงานด้วยเมื่อเจ็ดปีก่อน!
เมื่อมองโดยรอบแล้วเห็นตัวอักษรมงคล ความคิดของนางยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่
เหตุการณ์นี้ เรื่องวางยา…หรือว่า นางได้เกิดใหม่!!
“เสิ่นหรูโจว” เซียวเฉินเหยี่ยนหรี่ตาเป็นเรียวยาว เขาบีบคางของนางพร้อมกล่าวด้วยความเย็นชา “ใครอนุญาตให้เจ้าเรียกชื่อจริงของข้า!”
เสิ่นหรูโจวได้สติท่ามกลางความไม่สบอารมณ์ของเขาและมั่นใจแล้วว่าตนได้เกิดใหม่ และยังได้เกิดใหม่ในวันที่สองของการแต่งงานอีกด้วย
นางมองหน้าเขาแล้วดวงตาก็กลายเป็นสีแดงก่ำ ความเกลียดชังก่อตัวขึ้นภายในใจอย่างบ้าคลั่ง
เมื่อชาติก่อน นางคัดค้านท่านพ่อท่านพี่เพื่อเขา ถึงกระทั่งตัดขาดความสัมพันธ์ครอบครัวอย่างไม่นึกเสียดายและทำทุกวิถีทางเพื่อได้แต่งงานกับเขา
นางสมหวังในความปรารถนา ทว่าตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขาไม่เคยยิ้มแย้มกับนางสักวัน เขาเกลียดชังนางเบื่อหน่ายนางเป็นเวลาสิบปีเต็ม ภายหลังเขาขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้ เขาไม่สนใจสิ่งอื่นใดและรับรักแรกที่มิอาจลืมเลือนของเขา…มู่หว่านชิงเข้าวัง และยังปล่อยให้มู่หว่านชิงเหยียดหยามรังแกนางอย่างตามใจชอบ
เสิ่นหรูโจวออกแรงสะบัดมือที่บีบคางของตนออก “ออกไปนะ เซียวเฉินเหยี่ยน!”
เซียวเฉินเหยี่ยนชะงักอึ้ง
เสิ่นหรูโจวรักเขา เป็นเรื่องที่ทุกคนล้วนทราบดี นางถึงกับละทิ้งความเย่อหยิ่งในฐานะการเป็นบุตรสาวของจวนแม่ทัพและเชื่อฟังเขาทุกอย่าง นางเคยขัดขืนเขาเมื่อไหร่!
และไม่เคยดุร้ายกับเขาเช่นนี้!
ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็หมองลงยิ่งกว่าเดิม นี่คือแผนการแสร้งปล่อยเพื่อจับของเสิ่นหรูโจวก็เท่านั้น!
เขาคว้ามือของเสิ่นหรูโจวแล้วยิ้มอย่างเย้ยหยัน
“เมื่อครู่นี้เจ้ายังปล่อยตัวเช่นหญิงนางโลม ตอนนี้กลับแสดงท่าทีไร้เดียงสา เจ้าคิดเล่นมารยาอะไร!”
นางรู้สึกทรมานจริง ๆ แต่ไม่ว่าจะทรมานเพียงใด นางไม่มีวันมีอะไรกับเขาอีกเป็นอันขาด!
เสิ่นหรูโจวพลันหลับตาลง นางออกแรงดึงปิ่นปักผมที่สั่นไหวบนศีรษะลงมาแล้วตวัดปลายปิ่นกลางอากาศปักลงที่แขนอย่างเหี้ยมโหด!
ความเจ็บปวดรุนแรงทำให้นางอดไม่ได้ที่จะร้องโอย เลือดสดช่วงชิงนำหน้าทะลักออกมากระเด็นใส่ผ้าห่มผ้าแพรสีแดงสดจนกลายเป็นร่องรอยสีดำขนาดใหญ่
“ไม่มีอะไรที่ทนไม่ได้ ต่อให้ข้าเป็นคนวางยา จากนี้ไปข้าจะกลับใจอย่างจริงจังและจะไม่ทำอีก!”
กลิ่นคาวเลือดลอยเข้าจมูกของเซียวเฉินเหยี่ยน เขามองแขนเสิ่นหรูโจวที่มีเลือดไหลทะลักแล้วถามอย่างไม่เชื่อสายตา “เจ้าบ้าไปแล้วรึอย่างไร!!”
เหตุใดนางถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคนถึงกระทั่งทำร้ายตัวเองเพื่อไม่ให้เขาเข้าใกล้!!
เสิ่นหรูโจวกัดฟันทนความเจ็บปวดและจ้องเขาไม่วางตา ในดวงตาคู่นั้นไม่มีอีกแล้วอารมณ์อันเร่าร้อน เหลือเพียงแต่ความเกลียดชังและความเจ็บปวดที่จำต้องทน
นางนึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในชาติก่อน โดยเฉพาะตอนที่ท่านพ่อและท่านพี่จากไป นางยังทอดมองประตูบานนั้นอย่างคาดหวังว่าเขาจะมาหา แต่สิ่งที่ได้กลับมากลับเป็นข่าวที่เขาแต่งตั้งมู่หว่านชิงเป็นพระชายา!
เหอะ ชาติที่แล้วนางช่างน่าสมเพชสิ้นดี วันนี้สวรรค์ทรงโปรดให้นางกลับมาเกิดใหม่ หากนางยังเดินทางเดิม เช่นนั้นต่างหากถึงเรียกว่าบ้าจริง ๆ!
ชาตินี้ นางไม่เพียงแต่จะกลับไปเป็นเสิ่นหรูโจวแห่งจวนแม่ทัพที่รักตัวเอง รักครอบครัว นางจะให้คนที่ติดค้างนางทุกคนชดใช้ด้วยเลือดอย่างสาสม! และนางจะมองชายหนุ่มผู้มีอำนาจล้นฟ้าคนนั้นโค่นล้มแผ่นดินของเซียวเฉินเหยี่ยน!
“เซียวเฉินเหยี่ยน เราหย่ากันเถอะ…”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า