เล่ห์รักมาเฟีย นิยาย บท 5

บทที่ 4

"นี่ลูกมึง?" เขาชี้ไปยังกระต่ายตัวอ้วนที่นอนซบอยู่บนเบาะเน่าๆของเธอ พัชชาพยักหน้าหงึกๆ เสียงสะอื้นดังออกมาเป็นระยะๆ

"พัชเอ้ย ดูแลตัวเองดีๆนะลูกนะ" ยายหอมเอ่ยบอกหลานสาวที่ยืนข้างๆมาเฟียหนุ่ม

"ยายจ๋า อึก " พัชชาเดินเข้าไปกอดยายไว้แน่น เมื่อคิดว่าต้องจากกัน คงเป็นเวรกรรมกระมังถึงทำให้เธอต้องมาชดใช้ในชาตินี้ "หนูไม่อยู่ยายดูแลตัวเองดีๆนะ ถ้าหนูมีเงินหนูจะมารับยายไปอยู่ด้วยนะ"

"โธ่~ หลานยาย อึก" ยายหอมน้ำตาไหลอาบแก้ม ใจหายเหมือนกันที่หลานจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว แต่อีกใจหนึ่งยายกลับรู้สึกว่าหลานจะปลอดภัยหากอยู่กับผู้ชายคนนี้ ความรู้สึกบอกแบบนั้น

"ยายอย่าร้องสิ หนูจะร้องตาม" พัชชาร้องกระซิกๆ พลางปาดขี้มูกที่ไหลเยิ้มออกจากใบหน้า

"ล่ำลากันเสร็จยัง? กูมีงานต้องทำต่อนะ!" ลีวายตะโกนออกมาจากในรถ มองเด็กสาวที่ร้องไห้ขี้มูกโป่งอย่างหงุดหงิด เขาเป็นคนขี้รำคาญและไม่ชอบเด็ก

"หนะ..หนูขอไปเอาเสื้อผ้าก่อนได้ไหมคะ" เด็กสาวสะอื้นเบาๆ ก่อนจะหันไปถามมาเฟียหนุ่มอย่างขออนุญาต

"มึงนี่เรื่องมากชิบ!.. ห้านาที เร็ว!"

"หนูขอสิบนะ..."

"เหลือสาม!" คนอะไรโหดชะมัด พัชชาบ่นอุบในใจ ก่อนจะรีบวิ่งแจ้นไปเก็บเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว

"ยายจ๋า หนูไปก่อนนะ หนูจะกลับมาหายายบ่อยๆ" เธอหันไปกอดยายแล้วผละออกอย่างรวดเร็ว กลัวว่าจะโดนดุ

"โชคดีนะลูก ทำให้เขาเอ็นดูนะ อย่าดื้อ ยายเชื่อว่าเขาดูแลเอ็งได้" ยายหอมเอ่ยยิ้มๆ ปาดน้ำตาที่เอ่อคลอ รู้สึกใจหาย

"บ๊ายบาย ดูแลพ่อด้วยนะยาย" เออแหนะ เธอยังมีกะใจห่วงพ่อเลี้ยงอีก เขาล่ะเชื่อเธอเลยจริงๆ มาเฟียหนุ่มบังคับเธอทางสายตาเชิงบอก 'ถ้ามึงยังไม่มา มึงตาย'

"เร็ว!" ลีวายเร่งหญิงสาวที่ทำท่าอิดออด

"รู้แล้วๆ ทำไมต้องเสียงดังด้วย หนูไม่ชอบ" พัชชาบ่นอุบอิบ ก่อนจะแทรกตัวเข้ามานั่งในรถ ของพะรุงพะรังจนเกะกะไปหมด

"ใครให้มึงสะเออะมานั่งกับกู นู้น" เขาบุ้ยใบ้ไปด้านหน้ารถเป็นเชิงบอกให้เธอไปนั่งตรงนั้น พัชชาย่นจมูกเล็กน้อย ก่อนจะอุ้มกระต่ายตัวอ้วนของเธอไปนั่งด้านหน้าคู่คนขับ

"นั่งด้วยคนนะคะ" พัชชาฉีกยิ้มให้คนขับ ก่อนจะนั่งกอดกระต่ายของเธอไว้แน่น "หิวไหมลูก"

"ออกรถ"

"เดี๋ยวแม่ป้อนน๊าา เรากำลังจะได้ไปอยู่บ้านใหม่ ดีใจไหม แต่แม่ไม่ดีใจเลย ไม่รู้เขาจะทำอะไรเราบ้าง" พัชชาบ่นไปเรื่อยตามประสา ลืมว่ามาเฟียหนุ่มนั่งอยู่ด้านหลัง

"จะนินทาอะไรกูก็เกรงใจที่กูนั่งหัวโด่ตรงนี้ด้วยนะ!" ลีวายเอ่ยเสียงเรียบ เขาล่ะอยากเอาเข็มมาเย็บปากเธอจริงๆ พูดตลอดทาง

"คุณลุงพูดไม่เพราะเลย" เธอหันมายกนิ้วโป้งให้ชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ