เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 134

เมียแต่งท่านประธาน Chairman’sWife / พิมรภัค ตอน บทส่งท้าย

ชุดลูกกับของสามีสำหรับปาร์ตี ถูกบางไว้ปลายเตียง หลังจากไรยาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดสบายๆ เสร็จแล้ว และกำลังจะลงไปดูความเรียบร้อย เพราะเธอกับผองเพื่อน รับเป็นเจ้าภาพงานแทนคุณป้าวันทั้งหมด

อาหารส่วนใหญ่จะเป็นเมนูง่ายๆ พวกปิ้งย่าง กับสั่งมา เพื่อไม่ให้เหนื่อย ก็เธออยากให้ทุกคนสนุกสนานและไม่เหนื่อย สมกับเป็นวันพักผ่อนจริงๆ มากกว่า

ส่วนสามีก็กำลังประชุมทีมอยู่ข้างล่าง เพราะโปรเจ็กต์ดำเนินสะดวกจะต้องปรับใหม่ เพื่อให้ร้านเธอกลมกลืนกับบ้านลูกค้า ก็เธอยืนยันเสียงหนักแน่น ว่าจะไม่ยุบหรือย้ายร้านเด็ดขาด เขาจะต้องจัดการปัญหาให้

New-Ex-Men: ตอนนี้พี่ประชุมยังไม่เสร็จนะครับ

New-Ex-Men: ถ้าย้าจะลงมาดูอะไรก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่ดูลูกให้เอง

New-Ex-Men: สติ๊กเกอร์หน้าหล่อ ข้อความ ‘รักเมียมากมาย’

ยิ้มหวานๆ ให้หน้าจออย่างลืมตัว เมื่อเขามักจะตบท้ายด้วยข้อความนี้ พอลงไปถึงชั้นล่างแล้ว มองทะลุผนังกระจกออกไปที่สระน้ำ เห็นลูกสาวเล่นกับยูโร โฟกัสกับเพื่อนจากโรงเรียนใหม่อีกสองสามคนอยู่สระเด็ก มีพ่อแม่ของทั้งเด็กๆ เล่นอยู่ด้วย แถมเพื่อนของเธอ และคนในร้านก็เล่นอยู่ใกล้ๆ ทำให้วางใจได้ว่าลูกจะไม่เป็นอะไร

“ทางนี้ๆ พวกแก”

เห็นคุณป้าวันกำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าทำผมอยู่ห้องดูดาว เลยตรงไปสมทบ ได้ยินเสียงกิ๊ฟซี่ดังทะลุห้องเข้ามา พร้อมกับโบกมือเรียกเพื่อนๆ ในกลุ่มที่นัดกันมา ในนั้นมีวายุสรวมอยู่ด้วย แต่ไร้เงาของพชิรา และเธอไม่คิดจะถามหา

“สวัสดีครับคุณป้าวัน”

ไรยายิ้มบางๆ ให้เมื่อวายุสเดินเข้ามายกมือไหว้เจ้าของวันเกิด แล้วก็ยิ้มให้เธอก่อนจะรีบตามเพื่อคนอื่นไปนั่งตรงริมสระน้ำ ถึงวายุสจะเคยทำให้ผิดหวัง แต่รวมๆ แล้วเธอก็เห็นว่าเป็นคนใช้ได้ มีน้ำใจเป็นนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ และรู้อภัย และที่สำคัญ

WhatZupWay: ถ้าพีชมาพูดอะไรเกี่ยวกับพี่ฮั้นท์ ย้าก็อย่าเชื่อไปหมดนะ ให้เชื่อตัวเอง ตัดสินใจด้วยความรู้สึกตัวเอง และไม่ว่าย้าจะเลือกทางไหน เวย์ก็ยังเป็นเพื่อนย้าตลอดไป

ก็คือข้อความนี้ ที่เธอเห็นหลังจากตัดสินใจให้โอกาสสามีไปแล้วนานหลายชั่วโมง ทำให้รู้สึกดีใจที่อย่างน้อยๆ ก็ได้เพื่อนเก่ากลับมาคนหนึ่งแล้ว แต่ที่ดีใจสุดๆ ก็เห็นจะเป็นการที่เพื่อนใหม่อย่างเจื้อ ส่งคลิปมาให้

“แน่สิจ๊ะ นังย้ายังบอกผัวมันเลย ว่าลาก่อน ห้ามไปเจอมันกับลูกอีก ให้ต่างคนต่างอยู่ และให้เรื่องเจ๊ากันไป แบบนี้ไม่เรียกว่าสำเร็จ จะให้เรียกว่าอะไรอีกล่ะหนูพีช”

“ดีมากคุณแม่ค่ะ”

“ด้วยความยินดีค่ะ ถ้ามีอะไรจะให้แม่ช่วยอีกก็บอกเลยนะคะ แม่ยินดี นังลูกเลี้ยงจอมเรื่องมาก แม่ล่ะหมั่นไส้มันมานานละ ในเมื่อแม่อุตส่าห์ยอมไปอยู่บ้านมัน ยอมให้มันกดหัวนานเป็นปีๆ กว่ามันจะไว้ใจ สุดท้ายแม่ดันไม่เหลืออะไร แล้วเรื่องอะไรแม่จะยอมให้มันได้ผัวรวยๆ อยู่บ้านยังกับวังกันล่ะจ๊ะ”

“ว่าแต่ในครัวทำอะไรไปถึงแล้วก็ไม่รู้ ป้าจะเข้าไปดูหน่อย ดันถูกพี่เอียดไล่ออกมาแต่งหน้าทำผม”

“ป้าเอียดคงไม่อยากให้คุณป้าวันเหนื่อยล่ะมั้งคะ ก็คุณป้าวันเป็นเจ้าของงานนี่คะ”

“ป้าก็อดห่วงไม่ได้ ตามประสาคนอยู่กับครัวนั่นล่ะจ้ะ”

“ไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวย้าดูแลให้เองค่ะ”

“เอางั้นจริงๆ เหรอจ๊ะ”

“จริงสิคะ คุณป้าแค่นั่งให้ช่างแต่สวยแล้วออกไปคุยกับแขกก็พอค่ะ งั้นย้าขอไปดูในครัวก่อนนะคะ ไม่รู้ว่าป้าเอียดทำอะไรไปถึงไหนแล้วค่ะ”

“จ้ะ”

ไรยามองลูกเล่นน้ำกับเพื่อนอย่างสนุกสนานอยู่เหมือนเดิม เลยเดินออกไปทางครัวใหญ่ แต่ไม่วายหันไปมองห้องทำงานของสามี ก็เห็นยังประชุมหน้าดำคร่ำเคร่งอยู่ตรงริมสนาม ทางร้านหมูหันกำลังช่วยกันอย่างขะมักเขม้น