เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20] นิยาย บท 45

นับตั้งแต่วันนั้นชีวิตของเนตรมีก็มีหาญ ทั้งสองคนเหมือนแทบจะเป็นคนเดียวกันเพราะตัวติดกันตลอดเวลา เวลาก็ยังคงหมุนเวียนไป

"พอขึ้นปีสองงานก็เยอะอีก" ฉันบ่นพึมพำเมื่อทำรายงาน "ลูกค้าของพี่ช่วงนี้ก็แน่นเลยนะคะ"

"ไม่ดีหรือไงจะได้เก็บเงินไว้ซื้อของใช้ให้เธอไง"

"หนูไม่ได้อยากจะซื้ออะไรสักหน่อย"

"ว่าแต่แอบไปขายหมูปิ้งช่วงเช้าอยู่หรือเปล่า"

ผมเอ่ยถามเพราะไม่อยากให้เหนื่อยแค่เรียนก็คงจะหนักหนาเอาการยังแอบทำหมูปิ้งไปขายที่มหาวิทยาลัยทุกเช้าอีก

"สูตรของแม่หนูดีมากเลยนะคะอร่อยแถมยังไม่เลี่ยนถ้าหนูหยุดทำคนอื่นก็อดกิน"

"แต่ฉันไม่อยากให้เธอเหนื่อย"

"หนูทราบแล้วค่ะตอนนี้ก็ไม่ได้ทำแล้วไง"

สาวน้อยยังคงส่งยิ้มสดใสสักพักเหล่าชายหนุ่มที่มารวมตัวร้านสักก็ตรงดิ่งเข้ามาโดยที่ไม่นัดเอาไว้ล่วงหน้าพร้อมถือเหล้ายาปลาปิ้งตามสเต็ปเดิม

"มาทำส้นตีนอะไรเนี่ย!" ผมกระแทกเสียงใส่ไอ้พวกบ้า "ปกติมึงจะโทรมาบอกกูก่อนไม่ใช่gหรอไอ้สอง"

"กูบอกพวกมันแล้วแต่ก็ยังยืนยันจะมา"

"แล้วนี่ใครถูกหวยหอบของกินกับเหล้ามาซะเยอะเลย"

"ไม่มีใครถูกหวยแต่ไอ้พลมันหาลูกค้ามาให้มึงwfhเป็นชาวต่างชาติ"

เนื่องจากว่าหาญจะสักราคาต่างกันหากเป็นชาวต่างชาติก็จะบวกเซอร์วิสเพิ่ม

"วันนี้เลยgหรอ" ผมท้าวเอวก่อนจะหันหน้าไปถามไอ้พล

"เออวันนี้แหละชื่อว่าแอนนี่สวยแซ่บ"

"สักอะไร"

"เต้านม"

"____"

ทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นอวัยวะสำคัญของผู้หญิงผมก็ค่อยๆ เหลียวไปมองหน้าเนตรที่ตอนนี้ยังคงรอยยิ้มหวานก็ยังสดใส

"ตามสบายนะคะพี่เดี๋ยวหนูเข้าไปในครัวเตรียมกับแกล้มให้นะคะ" แน่นอนว่าตอนนี้ฉันก็ต้องยอมรับมันให้ได้ จึงรีบทำตัวเป็นแฟนที่แสนดีบริการเพื่อนของพี่หาญด้วยความเต็มใจ

ho Yes ซี๊ดดดด

เพราะช่วงอกจะเป็นเนื้ออ่อนเลยทำให้ประสาทสัมผัสไว เสียงของสาวลูกครึ่งครวญครางอย่างเร้าใจ ในขณะที่เนตรมิงค์จับมีดถือเอาไว้แน่น

แกร๊ก

"ถ้าหากว่ามันเจ็บมากก็หาอะไรกัดว่าจะดีกว่านะคะจะได้ไม่ต้องหอนเสียงดังขนาดนี้"

"!!!"

เพื่อนทุกคนของหาญตกใจเมื่อคำพูดจาของเนตรคล้ายจะต่อว่ากระทั่งหาญสั่งให้เนตรขึ้นไปรอบนห้องนะทำหน้าที่นี้จนเสร็จสรรพ

หลายชั่วโมงต่อมา

"มึงต้องจัดการเลยนะดีที่ลูกค้ากูฟังภาษาไทยไม่ค่อยออก" พลหงุดหงิดต่อว่า "แยกแยะไม่เป็นหรือไงวะเรื่องงาน"

"ก็มึงทำไมไม่บอกก่อนว่าจะพาลูกค้ามาสักกูจะได้ไปส่งเนตรมิงค์กลับบ้าน"

"กูจะรู้หรอว่ามึงติดสัดอยู่"

"พูดพูดดีๆ นะไอ้พล"

หลายนาทีผ่านก็เหมือนจะเริ่มมีอารมณ์ร้อน สองที่เห็นท่าไม่ดีลุกขึ้นมาห้ามปราม

"ใจเย็นก่อนโว้ย! ไอ้หาญกูว่ามึงควรจะเคลียร์เมียมึงก่อนเป็นอันดับแรก" เพราะปกติเขาไม่ได้เป็นคนที่ยอมใครโดยเฉพาะผู้หญิง "หรือมึงกลัวเมีย..?"

คำพูดของเพื่อนทิ่มแทงเหมือนหอกแหลมทุกคนต่างเอียงคอโดยทำหน้าเย้ยใส่ ลูกผู้ชายอกสามศอกมีเหรอจะยอมได้

"ใครกลัวเมีย!!คนอย่างกูไม่เคยกลัวใคร"

ผมเป็นลูกผู้ชายพอฆ่าได้หยามไม่ได้ผัวที่ไหนจะกลัวเมีย เมื่อสายตาของเพื่อนดูถูกทำให้ผมจิตใจเตลิดรีบขึ้นไปชั้นสองคว้าแขนของเนตรมิงค์ลากลงมา

"รู้ไหมที่เธอทำมันแย่! เป็นเมียช่างสักก็ต้องรับงานศิลปะแบบนี้ให้ได้ ต่อให้ผู้หญิงจะแก้ผ้ามาสักเธอก็ต้องทำใจเพราะนี่มันคืองานของฉัน" ผมจับแขนเนตรจนแน่นจนตัวเล็กพยายามแกะออกและทำหน้างง

"เป็นบ้าอะไรของพี่หนูเจ็บนะ!"

"รู้ไหมว่าเพื่อนของฉันหาว่าฉันกลัวเมียเธออายุห่างจากฉันตั้งหลายปีแต่มาทำขึ้นเสียง"

"พี่ ปะ ปล่อยนะ"

สายตาเกรี้ยวกราดของหาญสาดเข้าใส่งทำให้เพื่อนที่ดูเหตุการณ์อึ้งจนแน่นิ่ง

"เดี๋ยวกูจะตบโชว์พวกมึง แต่นั่นแหละเลือดจะติดกระเด้นกลางร้านกูเปล่าๆ จะพาแม่งไปซ้อมด้านหลังแล้วจะเอาคราบเลือดมาให้พวกมึงดู" พูดจบผมก็กระชากลากแขนของเนตรไปยังห้องครัวที่อยู่ไม่ไกล

เพียะ!!

ผวะ!!