เมียเด็กของคุณป๋า นิยาย บท 4

“ขอแค่ให้หนูเจอหน้าน้องบ้างได้มั้ย แค่ได้มองอยู่ไกล ๆ ก็ได้ หนูจะไม่เข้าใกล้น้องเลย ขอแค่มองอยู่ไกล ๆ ก็พอ” เด็กสาวลุกขึ้นยกมือไหว้ชายหนุ่มที่มองเธอด้วยความรำคาญ

“ฮึ...ไม่มีวันอย่างฝันอะไรเกินตัว!” สิ้นคำพูดร่างหนาก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

“อึก!”

“คนใจร้าย!!” แนนนี่ได้แต่มองตามเจ้าของคำพูดคนที่ทำร้ายเธอทั้งร่างกายและจิตใจ

“อึก! อึก” เธอได้แต่ก้มหน้ากอดเข่า เพียงแค่คิดว่าจะไม่ได้เจอหน้าเด็กน้อยหัวใจเธอก็เจ็บเจียนจะขาดใจตาย...

หลายวันผ่านไป

โรงเรียนเอกชนชื่อดัง

“แนนนี่”

“แนนนี่!”

“ว่าไงเบบี๋” ฉันหันไปยิ้มให้เบบี๋ที่เดินยิ้มแป้นมาแต่ไกล

“วันนี้เราไปช้อบปปิ้งกันมั้ยเบบี๋ของแด๊ดดี้แล้ว” เบบี๋เป็นคนน่ารักนิสัยดีแล้วอีกอย่างผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านก็รู้จักกันมานาน

“ไปช้อปปิ้งเหรอ” ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอคุณเขาอีกเลยและเขายังสั่งห้ามไม่ให้ฉันไปเจอน้องพาร์ทอีก

“นะ ไปด้วยกัน” เบบี๋ก็แบบนี้ตลอดชอบอ้อนชอบเอาหน้ามาถูแขนแล้วใครล่ะจะใจแข็งได้

“อื่อ..” ฉันยิ้มให้เบบี้

“เย้ๆๆๆๆ นึกว่าแนนนี่จะไม่ไปกับเบบี๋ซะอีก”

“ช่วงนี้แด๊ดดี้ก็เอาแต่ทำงาน ปะป๋าก็เอาแต่ทำงาน พี่เปอร์ก็ไม่รู้ไปไหน เบบี๋เหง๊าเหงา”

แก้มป่อง ๆ ดวงตากลมโตใสซื่อ รอยยิ้มหวานๆ เสียงหัวเราะที่สดใสของเบบี๋มันทำให้ฉันยิ้มได้

จะว่าไปเบบี๋ก็เหมือนเป็นน้องสาวมากกว่าเป็นเพื่อนมากกว่า

“งั้นเราเข้าห้องกันดีกว่า สอบอีกไม่กี่วิชาก็จะเสร็จแล้ว” ฉันพูดกับเบบี๋ที่กำลังยิ้มให้โทรศัพท์

“แนนนี่ดูนี่สิ”

“เบบี๋ว่าน้องพาร์ทเหมือนกับแนนนี่เลย ยิ่งเวลานอนนิ่งๆ ยิ่งเหมื๊อนเหมือน” เธอยื่นโทรศัพท์ให้ฉันดู

ใช่! เหมือนมาก นึกว่าเป็นคนคนเดียวกัน ฉันได้แค่มองภาพแล้วยิ้ม มันเป็นภาพที่น้องพาร์ทนอนหลับอยู่บนตัวคุณเขา

“เราไปกันเถอะ!” ฉันพูดตัดบทไม่อยากจะนึกถึงเรื่องนี้เพราะต้องสอบอีกหลายวิชา

“ปะ!”