เมียขัดดอก นิยาย บท 60

"คุณพี่คะ คุณพี่"

เซอร์เวย์ที่นั่งเอนหลับพักเอาแรง พอได้ยินแม่ส่งเสียงเรียกพ่อก็รีบตื่นขึ้นมา

"คุณพ่อรู้สึกตัวแล้วหรือครับ" ตั้งแต่พ่อประสบอุบัติเหตุ เขาก็ปล่อยมือจากงานทุกอย่างให้ลูกน้องเป็นคนทำ เพื่อที่จะได้ดูแลพ่อแบบใกล้ชิด จนไม่มีเวลาพักผ่อน แต่โชคดีที่ยังมีแม่ช่วยอีกแรง

"เมื่อสักครู่แม่เห็นนิ้วของพ่อขยับ" ชายหนุ่มก็เลยรีบเข้าไปเช็คชีพจรของพ่อดู

"คุณพ่อครับ คุณพ่อ" ชีพจรของท่านปกติมาก เหมือนว่าท่านแค่ไม่อยากจะลืมตา

"หนู.." เสียงนี้ดังออกมาจากปากของท่านเบามาก แทบจะไม่ได้ยิน แต่ก็พอจับใจความได้ "หนู"

"หนูไหนคะคุณพี่ คุณพี่ตื่นสิ" สามียิ่งออกไปแต่สนามไดร์ฟกอล์ฟ ..หรือว่าจะมีอีหนูที่นั่น

"คุณพ่อตื่นสิครับ" พอทั้งสองปลุกยังไงท่านไม่ยอมตื่น ก็เลยให้พยาบาลไปเรียกคนที่อยู่ด้านหน้าเข้ามา

"คุณพ่อรู้สึกตัวแล้วเหรอครับ" นอร์เวย์รีบตรงเข้าไปหาพ่อ

"เมื่อสักครู่ท่านละเมอ" ขณะที่เซอร์เวย์พูดก็แอบมองไปดูหน้าแม่ เพราะประโยคที่พ่อละเมอล่อแหลมมาก

"ถ้างั้นแสดงว่าคุณพ่อฟื้นแล้วใช่ไหมครับ"

"หนู" ประโยคนี้ออกจากปากคนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงอีกครั้ง ทุกคนแปลกใจยิ่งนักแทนที่จะละเมอชื่อลูกไม่งั้นก็ชื่อเมีย

"คุณพี่ตื่นสิคะ คุณพี่หมายถึงหนูไหน" แพทย์หญิงอมรรัตน์อุตส่าห์คิดว่าสามีจะไม่มีเด็กเหมือนเพื่อนของสามีคนอื่น แต่ถ้าละเมอออกมาขนาดนี้ จะคิดเป็นอื่นไปไม่ได้แล้ว

และนางก็คิดไว้ว่าสงสัยต้องได้เลิกกันจริงแล้วล่ะ ไม่ว่าสามีจะงี่เง่าเอาแต่ใจเผด็จการหรืออะไรนางก็อดทนอยู่ได้ แต่ถ้ามีผู้หญิงคนอื่น ใครจะไปทนล่ะ

"หนู..หนูเป็นใคร" ประโยคนี้ก็ยังคงออกจากปากพลตรีนายแพทย์วันเวย์ แต่ออกมาพร้อมกับดวงตาที่ค่อยๆ ลืมขึ้น

"คุณพ่อ" ลูกทั้งสามต่างก็ขยับเข้ามาพร้อมกัน แต่จังหวะที่ขยับเข้ามารันเวย์ก็ไม่ยอมปล่อยมือเธอออก เพราะเขายังกลัวคำที่เธอสัญญาไว้กับพ่อ

สายตาท่านมองไปทั่วห้องนั้นดูว่าเด็กคนที่มาต่อว่าให้ท่านอยู่ที่ไหนแล้ว

"ลูกอยู่นี้ทั้งสามคนแล้วคุณพี่จะมองหาใครคะ" ภรรยาอดไม่ได้ที่จะพูด นางก็อยู่ตรงนี้สายตานั้นไม่ได้มองมาเลยด้วยซ้ำ

"เด็กผู้หญิง ที่มัดจุก ไปไหนแล้ว" ท่านเพิ่งจะฟื้นจากการผ่าตัดใหญ่ แต่ด้วยความที่ท่านรู้ระบบประสาทของมนุษย์ ก็เลยตั้งสติได้เร็ว แต่ก็พูดแรงไม่ได้

"เด็กผู้หญิงที่ไหนคะ คุณพี่จำได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง"

"คุณพ่อจำได้ไหมครับ" เซอร์เวย์ถามพ่อบ้าง เพราะอยากจะเช็คระบบสมองของพ่อ

"ก็มอเตอร์ไซค์น่ะสิมันตัดหน้า ถ้าไม่มีผู้หญิงท้องนั่งอยู่ข้างหลัง พ่อคงไม่หักหลบหรอก" ท่านรู้ดีว่าภรรยาและลูกกำลังเช็คร่างกายก็เลยพูดเท่าที่จำได้

ทุกคนต่างก็สบายใจขึ้นเมื่อท่านยังจำได้ เพราะตรงที่ท่านผ่ามันอันตรายมาก

"แล้วคุณพี่ถามหาเด็กผู้หญิงที่ไหนคะ" ภรรยายังสงสัยหนูคนที่สามีละเมอหา

"ตอนที่ผมไม่ได้สติ มีเด็กคนหนึ่งมาจับมือผม แถมยังต่อว่าผมอีก"

"จับมือ? ต่อว่า?" ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็มองมาที่รัญณา เพราะผู้หญิงคนเดียวที่จับมือท่านแถมยังต่อว่าก็คือเธอ แต่ทำไมท่านถึงบอกว่าเด็กผู้หญิงล่ะ

"สงสัยท่านจะรับรู้มั้งคะ ว่าฉันให้คำมั่นไว้ว่ายังไง" เธอไม่อยากจะผิดคำพูดกับคนที่อุตส่าห์ต่อสู้กับความตาย เพื่อกลับมาเห็นว่าเธอจะทำจริงตามที่พูดไหม "ในเมื่อคุณท่านฟื้นแล้วฉันก็จะ.."

"ผมไม่ให้ไป" เธอยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำรันเวย์ก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน