เมียนอกใจ นิยาย บท 4

ตอนที่ 4

เมลดาดูนาฬิกาบนข้อมือเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็เบื่อจะนับ เพราะตอนนี้เธอนั่งรอก็แล้ว นอนรอก็แล้ว เจ้าของห้องพักสุดหรูแห่งนี้ก็ยังไม่มา

‘ผู้ชายบ้า จะให้รอไปถึงเมื่อไหร่’ เมลดาบ่นด้วยความหงุดหงิดใจ เพราะเหนื่อยก็เหนื่อย ง่วงก็ง่วง แต่ก็ข่มตาหลับไม่ได้ เดี๋ยวเขามาแล้วเห็นเธอหลับเธอคงจะโดนดุ แต่ในที่สุดเธอก็ไม่อาจฝืนอาการง่วงได้เลยล้มตัวลงนอนบนโซฟา แต่ต้องมาสะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน เธอขยี้ตาเบาๆ แล้วเพ่งมองไปยังภาพตรงหน้า

“อย่านะ!” เมลดาร้องห้ามเมื่อภาพที่เห็นคือสองหนุ่มสาวกำลังจูบแลกลิ้น และตอนนี้เสื้อผ้าของฝ่ายหญิงก็เริ่มหลุด มือของเทวัตเริ่มมาจับที่ก้มงามๆ ของนางแบบสาว แล้วขยำแรงๆ ก่อนจะสอดมือหายเข้าไปใต้ชุดเดรสของนางแบบสาว ทำเอาบุคคลที่สามที่กำลังตกใจระคนกลัวกับภาพตรงหน้าอ้าปากค้าง

“มิกขา อย่าซนสิค่ะ”

“ผมต้องการคุณ”

เสียงของคนทั้งสองปลุกสติของเมลดาให้กลับมา จากนั้นเธอก็พยายามคิดว่าจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ตรงหน้า ตอนนี้ทั้งสองคนนัวเนียกันจนจะหลอมเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว

“หยุดนะ!!” เมลดาตะโกนลั่น ก่อนที่สองหนุ่มสาวจะเล่นหนังสดให้เธอดู แล้วก็ได้ผลเมื่อสองหนุ่มสาวหยุดทุกอย่าง

เทวัตมองหญิงสาวที่ส่งเสียงขัดจังหวะนิ่งๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเฉินหมิงแจ้งเขาไว้แล้วว่ามีผู้หญิงรออยู่ที่ห้อง แต่เขาดันลืม แล้วยังพาคาเรนมาถึงห้องพัก ทั้งที่เขาไม่เคยให้หญิงสาวเข้ามา!

ด้านคาเรนก็มองหญิงสาวที่มาขัดจังหวะด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะไล่มองอีกฝ่ายตั้งแต่จรดเท้า แล้วเบ้ปากออกเล็กน้อย

“มิก เราไปต่อกันในห้องนะคะ ส่วนผู้หญิงคนนี้ ก็ให้นั่งรออยู่ข้างนอกนี่แหละ”

“คาเรน ผมว่าคุณ...”

“คาเรนต้องการคุณนะคะ” นางแบบสาวพูดแทรกขึ้นด้วยเสียงออดอ้อน แล้วแนบปากจูบแก้มสาก แล้วขยับมาที่ ริมฝีปากหยัก

“คุณจะเอาสามีฉันไปนอนด้วยไม่ได้!”

ไม่ได้มีแค่นางแบบสาวเท่านั้นที่ตกใจ แต่เทวัตก็ตกใจเช่นกัน และตอนนี้เขาก็จ้องหน้าหญิงสาวที่มาอ้างตัวเป็นเมียเขา

“คุณมิกยังไม่มีภรรยา หล่อนอย่ามากล่าวอ้าง นังเด็กไร้ยางอาย”

“ไร้ยางอาย?” เมลดาทวนคำนั่นอย่างงงๆ เพราะคำนี้ควรเป็นนางแบบสาวใช้มากกว่า ทีกล้ามาจูบแลกลิ้นต่อหน้าเธอ

“หล่อนมองฉันทำไม”

“มองเพราะคำนี้ควรใช้กับคุณมากกว่าไงค่ะ” เมลดาโต้กลับทันควัน เธอต่อปากต่อคำไปด้วยความรู้สึกเสียวสันหลัง เพราะสายตาของคนบางคนที่จ้องมองอยู่ แต่ก็นะ เธอเดินหน้ามาขนาดกล้าประกาศเป็นเมียเขาแล้ว ก็ต้องเดินต่อให้สุด ส่วนจุดจบของเรื่อง เธอไม่อยากนึกถึง