เมียนักเลง นิยาย บท 86

"หนูยังเป็นนาร์เนียคนเดิมของเฮียเสมอค่ะ" เหมราชอมยิ้มแก้มปริกับการกระทำและคำพูดของเด็กสาว สัมผัสอุ่นของริมฝีปากอวบอิ่มที่แนบลงมาบนแผงอกแกร่งทำให้เขารู้สึกอบอุ่นหัวใจ และเธอเป็นคนเดียวที่สามารถทำให้เขามีความรู้สึกแบบนั้นได้

"ถ้าหนูยังโกรธอีกเฮียก็หมดมุกจะง้อแล้ว" นาร์เนียหลุดขำกับคำพูดติดตลกของคู่หมั้นหนุ่ม พร้อมกับเลื่อนใบหน้าออกมา

"ถึงครั้งนี้หนูจะยอมยกโทษให้ แต่ไม่ได้หมายความว่าหนูจะยอมยกโทษให้เฮียตลอดนะ ถ้าเฮียทำให้หนูเสียความรู้สึกอีกหนูจะถอนหมั้น แล้วไม่มีวันกลับไปคบกับเฮียอีก"

"เฮียจะไม่ทำอะไรที่เสี่ยงต่อการเสียหนูไป" น้ำเสียงของเหมราชหนักแน่น แตกต่างจากน้ำเสียงออดอ้อนเมื่อหลายนาทีที่แล้วอย่างสิ้นเชิง เขาก้าวไปข้างหน้าช้าๆ ไล่ต้อนเด็กสาวจนแผ่นหลังของเธอแนบกับตู้เย็น

"หนูไม่มีวันได้ถอนหมั้นหรอก เพราะถ้าเฮียเรียนจบเมื่อไหร่หนูจะได้เซ็นชื่อเปลี่ยนนามสกุลแทน"

"ไม่ต้องคิดจะรวบหัวรวบหางหนูเลยนะ ต่อให้เฮียเรียนจบแต่ถ้าหนูยังเรียนไม่จบ หนูก็ไม่ยอมเปลี่ยนนามสกุลก่อนหรอก" นาร์เนียแย้งทั้งที่หัวใจดวงน้อยมันพองโต ด้วยความมันเขี้ยวในคำพูดของคู่หมั้นหนุ่มจึงยกมือขึ้นมาบีบปลายจมูกโด่งคมเบาๆ

"ไม่สงสารเฮียเหรอ เฮียอยากมีเมียตอนยังหนุ่มนะ"

"ใครใช้ให้เฮียมาเกิดก่อนหนูล่ะ" เธอทำหน้าทะเล้น แล้วลอดตัวออกจากพันธนาการอ้อมแขนแกร่ง แต่เหมราชก็ยังไม่วายหมุนตัวกลับมากอดรั้งไว้จากทางด้านหลังในตอนที่กำลังจะเดินออกไป

"คนเรามันเลือกเกิดได้ที่ไหนล่ะ แต่ถึงจะเลือกเกิดได้เฮียก็อยากเกิดก่อนหนูอยู่ดี เพราะเฮียชอบโดนเด็กอ้อน มีเมียเด็กแล้วมันกระชุ่มกระชวย อยากพ่นน้ำใส่แอ่งน้ำน้อยๆของหนูวันละหลายๆรอบ"

"เฮียเหมหื่น ชอบดึงเข้าเรื่องสิบแปดบวกอยู่เรื่อยเลย ปล่อยเลยนะ หนูจะไปดูการ์ตูนแล้ว" เด็กสาวเอี้ยวหน้ากลับไปถลึงตาใส่ แต่คนหน้ามึนก็ทำทีเป็นหูทวนลม เลื่อนใบหน้าเข้ามาคลอเคลียซอกคอระหงจนเธอต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนี

"ทำไมเฮียเหมหื่นตลอดเวลาเลย"

"แต่เฮียก็หื่นกับหนูคนเดียวนะ หนูเป็นคนแรกของเฮีย แล้วเฮียก็มีอะไรกับหนูแค่คนเดียวด้วย"

"หนูเริ่มสงสัยแล้วนะว่าเฮียรอดจากผู้หญิงมาได้ยังไงตั้งยี่สิบกว่าปี"

"เพราะเฮียไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นไง" เหมราชตอบ พร้อมกอดกระชับให้แน่นขึ้น "เป็นผู้ชายต้องเคยนอนกับผู้หญิงมาแล้วเหรอถึงจะเท่ ต้องเคยเอาผู้หญิงไม่ซ้ำหน้ามาก่อนเหรอถึงจะดูแบด ดูน่าสนใจ ถ้าไม่เคยนอนกับผู้หญิงมาก่อนมันดูไม่น่าค้นหาว่างั้น?"

"หนู...ไม่รู้"

"ผู้หญิงหลายคนอาจจะกรี๊ดกร๊าดผู้ชายแบบนั้น เพราะเคยมีประสบการณ์มาแล้ว ดูเป็นผู้ชายแบดๆที่ผู้หญิงอยากเอาชนะ แต่เฮียเรียกผู้ชายแบบนั้นว่ามั่วนะ ในความคิดมันดูน่าค้นหา แต่ในความเป็นจริงมันดูส่ำส่อนนะ"

"..."

"เฮียไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้น เฮียหวงทุกอย่างที่เป็นของเฮีย ทั้งหัวใจ ร่างกาย แล้วก็หนู"

"..."

"ที่หนูถามว่าทำไมเฮียถึงไม่ยอมนอนกับผู้หญิงคนไหนเลย มันเป็นคำถามที่ตอบง่ายมากเลยนะ เพราะเฮียจะนอนกับผู้หญิงที่เฮียรักแค่คนเดียวเท่านั้น ถ้าไม่รักเฮียจะไม่มีวันทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด เฮียตั้งกฎกับตัวเองไว้แบบนั้น"

"หนูไม่ชอบผู้ชายแบบนั้นหรอก หนูชอบผู้ชายบริสุทธิ์" นาร์เนียเอี้ยวหน้ากลับไปยิ้มทะเล้น พลอยทำให้เหมราชยิ้มตามไปด้วย

"แล้วถ้าเฮียจะหื่นตอนนี้ ตัวเล็กจะอนุญาตไหม"

"ไม่ค่ะ เพราะเฮียเหมบอกว่าง่วงนอน อยากกลับมานอน งั้นก็ไปนอนก่อนค่ะ หนูก็จะไปดูการ์ตูนเหมือนกัน" นักเลงหนุ่มทำหน้าเซ็งเมื่อเด็กสาวผละตัวออกจากอ้อมแขนแกร่ง แล้วเดินนวยนาดกลับไปในห้องนั่งเล่น

"ต้องให้เฮียช่วยตัวเองให้ดูก่อนใช่ไหมถึงจะยอมให้เฮียพ่นน้ำใส่แอ่งน้ำน้อยๆของหนูได้"

"งั้นก็ไปหาถุงยางมา ไม่มีถุงยางหนูไม่ให้นะ หนูไม่อยากกินยาคุมแล้ว" นาร์เนียต่อรองเมื่อเห็นเหมราชเดินตามมา

"เอาถุงเซเว่นฯไปก่อนได้ไหม"