เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 38

บทที่ 38 วัดความทนทาน

“ไม่มีหนักกว่านี้แล้วครับ!”

เทรนเนอร์ส่ายหน้าเหมือนรัวกลอง ที่นี่คือโรงยิมไม่ใช่ศูนย์กีฬา น้ำหนักสูงสุดของบาร์เบลคือ 200 กิโลกรัม ซึ่งเป็นมาตรการเพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บของลูกค้า 200 กิโลกรัมนั้นเพียงพอสำหรับคนทั่วไปที่จะฝึกฝนแล้ว ถ้าเป็นนักกีฬาอาชีพโดยทั่วไปจะไม่มาออกกำลังกายที่นี่

“โอเค” เฉินห้าวก้าวลงจากเบาะ เขาคาดว่าขีดสุดในการยกของเขาน่าจะอยู่ที่ประมาณ 300 กิโลกรัมซึ่งได้บดขยี้ผู้คนส่วนใหญ่ไปแล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนเต็มที่เขาก็น่าจะยกได้ห้าสิบหกสิบกิโลกรัมเหมือนคนธรรมดาทั่วไป

“ยาเสริมความแข็งแรงของร่างกายสุดยอดจริงๆ!”

เฉินห้าวรู้สึกทั้งตกใจและดีใจ ประสิทธิผลของยาตำรับโบราณนี้ยอดเยี่ยมที่สุด นี่เป็นเพียงผลลัพธ์จากการกินยาเม็ดแรกเท่านั้น ถ้าเขากินยาหลายเม็ดติดต่อกันตามที่หนังสือโบราณได้กล่าวไว้ กำลังของเขาน่าจะถึงระดับที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน

เฉินห้าวเช็ดตารอดู

ขณะที่เฉินห้าวกำลังจะออกไป ทันใดนั้นก็รู้สึกสะดุดตากับเงาร่างสวยงามในฝูงชน เขามองออกไปและรู้สึกว่าสายตาของเขาไม่สามารถขยับหนีได้

เธอคือสาวสวยผมสั้น หน้าผากมีผมม้าปรกไว้

เค้าโครงใบหน้าของเธอนั้นด้อยกว่าโจวซีถงและเฉารุ่ยเล็กน้อย แต่เธอมีข้อดีอย่างหนึ่งที่สามารถบดขยี้ทั้งสองคนนั้นคือหน้าอกของสาวผมสั้นนั้นใหญ่มาก ถ้าประเมินตามหลักสากลอย่างน้อยก็ต้องเป็นคัพ D หรืออาจจะถึงคัพ E ด้วยซ้ำ เฉินห้าวไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ แต่ด้วยสัญชาตญาณของผู้ชาย เขารู้ว่าสาวสวยผมสั้นคนนี้ในอนาคตจะไม่มีทางอดตาย สามีก็คงจะฟินจนบรรลุเซียนเลยล่ะ

แต่การจ้องมองผู้หญิงสวยไม่ใช่วิสัยของสุภาพบุรุษ ดังนั้นหลังจากที่กวาดสายตาไปที่เธอโดยสัญชาตญาณแล้ว เฉินห้าวก็ถอนสายตากลับคืนมา

“กำลังไม่ธรรมดาเลย เป็นนักกีฬาเหรอคะ?” สาวสวยผมสั้นมองเฉินห้าวพลางถามด้วยความสนอกสนใจ

“เปล่าครับ เป็นคนธรรมดา” เฉินห้าวตอบอย่างเยือกเย็น

“ไม่เลว ถ่อมตัวมาก คุณเป็นคนที่มีกำลังมากที่สุดที่ฉันเคยเห็นที่นี่ เมื่อกี้ฉันสังเกตเห็นคุณทำเครื่องวัดกำลังพังใช่หรือเปล่า?” เด็กสาวผมสั้นพูด

เฉินห้าวรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อยพลางพูดอย่างเกรงใจ “ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจะไปคุยเรื่องค่าชดเชยกับพวกเขาตอนกลับ”

“ฉันไม่ได้ต้องการจะแฉคุณ แค่อยากรู้เฉยๆ ว่าคุณมีการระเบิดพลังที่ดี ไม่รู้ว่าความทนทานของคุณเป็นยังไง อยากไปประลองกับฉันสักหน่อยไหมล่ะ?” สาวผมสั้นเชื้อเชิญด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ได้สิ คุณพาไปได้เลย!” เฉินห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

สาวผมสั้นยิ้มพลางหันหน้าเดินไปอีกทาง เวลาเธอหันไปรู้สึกว่าสองเต้านั้นกระเพื่อมเล็กน้อย ซึ่งทำให้หัวใจของผู้ชายสั่นไหวและกระเจิดกระเจิง

ผู้ชายโดยรอบส่วนใหญ่มองตามแผ่นหลังของสาวผมสั้นตาไม่กะพริบ บางคนก็กำลังกลืนน้ำลายอย่างทนไม่ไหว พ่ายแพ่อย่างหมดรูปให้กับสาวงามคนนี้

เฉินห้าวขึ้นไปบนลู่วิ่ง เปิดเครื่องปรับความเร็วแล้วเริ่มเดินช้าๆ

เวลาเซี่ยจิ้งวิ่ง ร่างกายของเธอจะสั่นเป็นจังหวะ เฉินห้าวรีบหลบสายตาเพราะกลัวว่าจะใจลอยตกลู่วิ่งลงมา จะขายหน้าไม่ใช่น้อย

เฉินห้าวรู้สึกว่าตนเองไม่ควรเอาเปรียบผู้หญิง เขาจึงปรับลู่วิ่งให้เร็วขึ้นเล็กน้อย หารู้ไม่ว่าเซี่ยจิ้งก็ปรับความเร็วขึ้นเช่นกัน ไม่ยอมให้ได้เปรียบ

“เธอคือเด็กสาวที่ชอบเอาชนะ” เฉินห้าวคาดคะเนอยู่ในใจ

ทั้งสองเริ่มวิ่ง เฉินห้าวปรับการหายใจ ร่างกายของเขาก็ได้รับการปฏิรูปใหม่ด้วยยาเม็ด มีกำลังมาก ความทนทานก็เพิ่มขึ้นอย่างสัมพันธ์กัน ดังนั้นหน้าผากจึงมีเหงื่อออกเพียงเล็กน้อยเมื่อวิ่งมามากว่าสิบนาที และไม่แบกรับภาระจนเกินไป

เมื่อเปรียบเทียบกัน เซี่ยจิงค่อนข้างกินแรง การหายใจของเธอไม่ค่อยเป็นระบบ แต่เธอไม่ยอมหยุดพัก ดึงดันที่จะวิ่งต่อไป

ยี่สิบห้านาทีต่อมา เฉินห้าวถึงเริ่มรู้สึกว่าปวดกล้ามเนื้อบริเวณขาเล็กน้อย ต้องหายใจเข้าลึกๆ เป็นครั้งคราวเพื่อเพิ่มปริมาณการดูดซึมออกซิเจน

ย้อนกลับไปดูทางด้านของเซี่ยจิ้ง หน้าผากเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ จังหวะก้าวขาโซเซเล็กน้อย ถึงอย่างไรการวิ่งครั้งนี้ก็เร็วกว่าปกติ ทำให้เธอรับมือได้ค่อนข้างยาก

เดิมทีเฉินห้าวต้องการอ่อนข้อให้หญิงสาวสักหน่อย แต่เขาคิดว่าคนที่ชอบเอาชนะเช่นเธอจะเกิดผลในทางตรงกันข้ามถ้าเขายอมอ่อนข้อ ดังนั้นเขาจึงวิ่งอย่างจริงจังเป็นเวลา 30 นาทีก่อนจะลงจากลู่วิ่ง