เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 39

บทที่ 39 เชิญคุณมาเป็นบอดี้การ์ด

เซี่ยจิ้งยืนหยัดอยู่ได้อย่างเหนือความคาดหมาย หลังจากที่เธอปิดลู่วิ่งก็หอบหายใจเพื่อฟื้นคืนกำลังที่หมดเกลี้ยงของเธอ ผ่านไปครึ่งนาทีก็เข้ามาพูดกับเฉินห้าว “คุณเก่งมาก น่าเสียดายที่ไม่ไปเป็นนักกีฬา”

“ผมไม่สนใจเรื่องนักกีฬา ร่างกายแข็งแรงไม่จำเป็นต้องเป็นนักกีฬา” เฉินห้าวกล่าว

“คุณพูดถูก” เซี่ยจิ้งกล่าวพลางยื่นมือออกไป “ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อเซี่ยจิ้งค่ะ”

“เฉินห้าวครับ”

หลังจากเฉินห้าวจับมือกับเธอในใจก็ยังคิดว่า รู้จักชื่อของเธออยู่แล้ว ดังก้องหูอย่างชัดเจนในยิมแห่งนี้

“ไปดื่มกับฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

ทั้งสองคนเหงื่อออกไปไม่น้อย รู้สึกกระหายน้ำมาก เซี่ยจิ้งพูดพร้อมกับชี้ไปทางเคาน์เตอร์น้ำชาตรงนั้น

“ได้สิครับ”

เฉินห้าวและเซี่ยจิ้งเดินมาถึงเคาน์เตอร์ เฉินห้าวเสนอตัวเลี้ยงน้ำมะนาวเย็นเซี่ยจิ้งตามสไตล์สุภาพบุรุษ และซื้อน้ำแร่หนึ่งขวดให้ตัวเอง หลังออกกำลังกายแค่สิ่งนี้ก็ดับกระหายที่สุดแล้ว

“บอกมาเถอะว่าคุณมีธุระอะไรกับผม?” เฉินห้าวถามรุกก่อน สาวสวยอย่างเธอจะไม่แข่งวิ่งกับเขาอย่างไม่มีเหตุผล

“คุณฉลาดมาก งั้นฉันขอพูดกับคุณตรงๆ เลยแล้วกัน”

ทันใดนั้นเซี่ยจิ้งก็ลดระดับเสียงพลางยื่นหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆ “ฉันอยากเชิญคุณมาเป็นบอดี้การ์ดของฉัน”

เมื่อเธอเข้าใกล้ เฉินห้าวสัมผัสถึงรูปร่างที่สุดจะพรรณนาของเธอได้อย่างชัดเจน ทั้งยังมีกลิ่นหอมของเรือนร่างสตรีราวกับกล้วยไม้หรือชะมดซึ่งหอมมาก โดยทั่วไปแล้วหลังจากออกกำลังกายและมีเหงื่อออกควรมีกลิ่นเหม็น แต่เซี่ยจิ้งก็เป็นข้อยกเว้น ซึ่งทำให้เฉินห้าวอดทอดถอนใจไม่ได้ว่าเจ้าหญิงเนื้อหอมในตำนานนั้นมีอยู่จริง

แม้ว่าเซี่ยจิ้งจะสวย แต่เฉินห้าวก็ไม่เคยคิดเรื่องการเป็นบอดี้การ์ดมาก่อน ด้วยฐานะทางการเงินในปัจจุบันของเขานั้นไม่จำเป็นต้องหาเงินจากการเป็นบอดี้การ์ด

“ขอโทษนะครับ ผมไม่มีความตั้งใจในเรื่องนี้ อีกอย่างผมแค่มีกำลังมาก ไม่เคยรับการฝึกอบรมเฉพาะทางใดๆ คุณสามารถหาบอดี้การ์ดมืออาชีพได้” เฉินห้าวปฏิเสธอย่างสุภาพ

เซี่ยจิ้งส่ายหน้าช้าๆ พลางพูดว่า “บอดี้การ์ดมืออาชีพพวกนั้นหน้าตาน่าเกลียดเกินไป แถมยังแก่อีกต่างหาก”

เฉินห้าวพูดไม่ออก นึกสงสัยว่าเธอกำลังเลือกบอดี้การ์ดหรือมองหาแฟนหนุ่มกันแน่? แต่พอคิดอีกทีเธออาจจะมั่นใจในตัวเขาหรือเปล่า? รู้สึกมีความสุขเล็กๆ!

“ผมช่วยคุณไม่ได้ ผมค่อนข้างยุ่ง ไม่มีเวลาเป็นบอดี้การ์ดหรอก” เฉินห้าวกล่าว

“งั้นก็ช่างมันเถอะค่ะ” เซี่ยจิ้งรู้สึกไม่ค่อยพอใจ ก้มหน้าดื่มน้ำผลไม้ตามลำพัง